ΠΗΓΗ: Reuters
Να απομακρύνει τον Κέβιν Σπέισι από την ταινία «Oλα τα λεφτά του κόσμου» αποφάσισε ο Ρίντλεϊ Σκοτ, ο οποίος θα σκηνοθετήσει εκ νέου όλες τις σκηνές με τον αντικαταστάτη ηθοποιό Κρίστοφερ Πλάμερ. Ο Σκοτ υποσχέθηκε στη Sony Pictures Entertainment ότι η ταινία, τα γυρίσματα της οποίας έχουν ολοκληρωθεί, θα είναι έτοιμη για να προβληθεί στις 22 Δεκεμβρίου. Το Χόλιγουντ έχει πάρει αποστάσεις από τον Σπέισι μετά τους ισχυρισμούς περισσοτέρων από 10 ανδρών πως προέβη σε σεξουαλική παρενόχληση εναντίον τους. Την προηγούμενη εβδομάδα, το Netflix σταμάτησε την παραγωγή του «House of Cards», της δημοφιλούς σειράς στην οποία πρωταγωνιστούσε ο Σπέισι.
Οι αποκαλύψεις για σκάνδαλα σεξουαλικής παρενόχλησης, που ξεκίνησαν από τον Χάρβεϊ Ουαϊνστάιν, έχουν εξελιχθεί σε πολιτικό και κοινωνικό σεισμό που συγκλονίζει το παγκόσμιο κατεστημένο. Τη συγκεχυμένη τάξη πραγμάτων αναλύει με άρθρο στους New York Times η Ναόμι Αλντερμαν, συγγραφέας του μυθιστορήματος «Η δύναμη« («The Power»). Η ίδια αναφέρεται στην πολυτάραχη λίστα με ονόματα πολιτικών της Μεγάλης Βρετανίας που έχουν εμπλακεί σε σκάνδαλα σεξουαλικής παρενόχλησης. Ο θόρυβος που προκλήθηκε ανάγκασε και τον Βρετανό υπουργό Αμυνας Μάικλ Φάλον να παραιτηθεί για την εκδήλωση «ανάρμοστου ερωτικού ενδιαφέροντος». Κατά την Αλντερμαν, η παραίτηση Φάλον δεν είναι τυχαίο γεγονός, καθώς η λίστα συνδέεται και με τη διάπραξη ποινικών αδικημάτων. «Πρόκειται για μια εμβληματική στιγμή, καθώς μπορεί η σεξουαλική ηθική να έχει αλλάξει, ωστόσο συνεχίζουμε να είμαστε αιχμάλωτοι της σύγχυσης που έχει δημιουργηθεί μεταξύ του παλαιού και του νέου κόσμου», αναφέρει.
«Koινωνική αλλαγή»
Η γενική αίσθηση είναι πως ένα φράγμα έχει καταρρεύσει, με τον Ουαϊνστάιν να αποτελεί τη σκοτεινή ρωγμή του θεμέλιου τοίχου. Η Αλντερμαν ασχολείται στο άρθρο της με την έννοια της «κοινωνικής αλλαγής». Η κοινωνική αλλαγή δεν εμφανίζεται ξαφνικά σε μεγαλειώδεις στιγμές, αλλά επέρχεται μέσω της, λιγότερο εύκολης, μεταβολής του τρόπου σκέψης. Οι καιροί της κοινωνικής αλλαγής εμπεριέχουν το στοιχείο της αναταραχής. Επικρατεί η αίσθηση πως «κανείς δεν είναι ασφαλής». Αρκετοί διακατέχονται από πανικό, εξαιτίας της αγωνίας τους ότι μπορεί να εντοπιστούν στο μακρινό ή στο κοντινό παρελθόν μελανά σημεία. «Οσοι άνδρες έχουν κάποια αμφιβολία για κάποιο γεγονός στη ζωή τους ενδεχομένως να μπουν στον πειρασμό να καταγγείλουν όποιον κατηγορείται ακόμα και για ήπιες πράξεις. Ενας τρόπος για να φανεί κάποιος αθώος είναι να ενοχοποιήσει τους άλλους».
Για να επέλθει η πολυπόθητη κοινωνική αλλαγή, ο δρόμος που ανοίγεται μπροστά είναι μακρύς. «Για να προχωρήσουμε μπροστά, θα πρέπει να παραδεχθούμε πως το πρόβλημα δεν έγκειται στη σκανδαλώδη συμπεριφορά ορισμένων ανθρώπων, αλλά στη διαμόρφωση μιας κουλτούρας που θέλει τις γυναίκες να έχουν την ανάγκη να τις καλοπιάνουν, να τις αποπλανούν, να τις χειραγωγούν ή και να τις εκβιάζουν», τονίζει η Αλντερμαν. «Μπορεί στην αρχή να φανεί αμήχανη η απόπειρα επανιεράρχησης των ρόλων των δύο φύλων, ωστόσο η εναλλακτική λύση, δηλαδή να αποσιωπήσουμε αυτές τις σκοτεινές υποθέσεις και να υποκριθούμε ότι δεν έγιναν ποτέ, είναι αδιανόητη σκέψη».
