Σε προσωρινή συμφωνία κατέληξαν το Συμβούλιο της ΕΕ και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για βελτίωση των κανόνων που αφορούν τις μη βιώσιμες πρακτικές αλιείας από τρίτες χώρες σε σχέση με αποθέματα που ενδιαφέρουν και τους αλιείς της ΕΕ.
Σε ανάρτησή του ο Επίτροπος Αλιείας και Ωκεανών, Κώστας Καδής, σημείωσε πως η συμφωνία για την τροποποίηση του κανονισμού αποτελεί βήμα μπροστά προς «ισχυρότερα εργαλεία της ΕΕ για τη βιώσιμη αλιεία, την προστασία των θαλάσσιων πόρων για τις μελλοντικές γενιές, δικαιότερο ανταγωνισμό για τους αλιείς της ΕΕ».
«Το τέλος της υπεριαλίευσης και η προώθηση της παγκόσμιας διαχείρισης της αλιείας βάσει της επιστήμης παραμένει υψηλή προτεραιότητα» πρόσθεσε.
«Η σημερινή συμφωνία μας δίνει ισχυρότερα εργαλεία για την αντιμετώπιση των μη βιώσιμων αλιευτικών πρακτικών που επιτρέπονται από τρίτες χώρες και για την ενθάρρυνση της υπεύθυνης αλιείας», σημείωσε ο Υφυπουργός Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης της Πολωνίας, Jacek Czerniak, εκ μέρους της Πολωνικής Προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ.
«Είμαστε αποφασισμένοι να διασφαλίσουμε τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των κοινών αλιευτικών αποθεμάτων και να προστατεύσουμε τους Ευρωπαίους αλιείς από τον αθέμιτο ανταγωνισμό» πρόσθεσε.
Η προσωρινή συμφωνία των διαπραγματευτών των δύο θεσμών πρέπει να επιβεβαιωθεί από το Συμβούλιο της ΕΕ και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προτού εγκριθεί επίσημα.
Η στοχευμένη αναθεώρηση διευκρινίζει και καθιστά πιο διαφανείς τους κανόνες για προσδιορισμό του ποιες χώρες επιτρέπουν μη βιώσιμες αλιευτικές πρακτικές. Σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες, όταν μια χώρα έχει προσδιοριστεί ως χώρα που επιτρέπει μη βιώσιμες αλιευτικές πρακτικές, η ΕΕ μπορεί να επιβάλει περιορισμούς, όπως απαγορεύσεις εισαγωγών. Χάρη στον αναθεωρημένο κανονισμό, οι χώρες εκτός ΕΕ θα έχουν σαφέστερη εικόνα των περιστάσεων υπό τις οποίες οι ενέργειές τους θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε κυρώσεις από την ΕΕ.
Ο αναθεωρημένος κανονισμός αποσαφηνίζει την έννοια της «αδυναμίας συνεργασίας» και καταγράφει κατάλογο με παραδείγματα μη συνεργάσιμης συμπεριφοράς, που περιλαμβάνουν την άρνηση διαβούλευσης ή τη μη συμμετοχή όλων των σχετικών χωρών στις διαβουλεύσεις.
Το κείμενο αποσαφηνίζει επίσης ότι μια χώρα μπορεί να θεωρηθεί ότι επιτρέπει μη βιώσιμη αλιεία εάν, ενώ δεν συνεργάζεται, δεν υιοθετεί, δεν εφαρμόζει ή δεν επιβάλλει τα απαραίτητα μέτρα, συμπεριλαμβανομένων των μέτρων ελέγχου.
Επιπλέον, οι νέοι κανόνες διευκρινίζουν ότι, εάν μια τρίτη χώρα επιβάλλει ποσοστώσεις ή διακριτικά μέτρα, χωρίς να λαμβάνει δεόντως υπόψη τα δικαιώματα, τα συμφέροντα και τις υποχρεώσεις άλλων χωρών και της ΕΕ, και τα οποία οδηγούν σε μη βιώσιμη κατάσταση των αποθεμάτων, μπορεί να εφαρμοστεί ο κανονισμός.
Οι συννομοθέτες διευκρίνισαν επίσης ότι τα μέτρα που προβλέπονται στον κανονισμό μπορούν να εφαρμοστούν σε όλες τις περιπτώσεις όπου απαιτείται διεθνής συνεργασία, συμπεριλαμβανομένου του πλαισίου ενός περιφερειακού οργανισμού διαχείρισης της αλιείας, ενώ συμφώνησαν ότι η Επιτροπή θα πρέπει να τους ενημερώνει για τις εξελίξεις ή τις ενέργειες της σε αυτό το θέμα.
Η πρόταση αποσκοπεί ακόμα στη βελτίωση της συνεργασίας με χώρες εκτός της ΕΕ πριν και μετά τη λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση μη βιώσιμων αλιευτικών πρακτικών. Οι επικαιροποιημένοι κανόνες θα εξασφαλίσουν τη συνέχιση του διαλόγου με την τρίτη χώρα, καθώς και τη διμερή και πολυμερή συνεργασία.
