Τα ξημερώματα της Τετάρτης 8 Ιανουαρίου το Ιράν σε απάντηση του για την δολοφονία του υποστράτηγου και Διοικητή της Δύναμης Quds Κασέμ Σουλεϊμανί από τις ΗΠΑ, με μη επανδρωμένο αεροσκάφος προ πέντε ημερών, εξαπέλυσε καταιγισμό πυραύλων μικρού βεληνεκούς εναντίον βάσεων όπου είναι ανεπτυγμένες δυνάμεις των ΗΠΑ και άλλων χωρών της συμμαχίας κατά της τρομοκρατίας.
Κατά την επίθεση του Ιράν επλήγησαν με 22 βαλλιστικούς πυραύλους δύο στόχοι στις στρατιωτικές βάσεις του Ερμπίλ το οποίο βρίσκεται στο Ιρακινό Κουρδιστάν (βόρειο-ανατολικό Ιράκ) και η βάση στην πόλη Άιν αλ Άσαντ στα δυτικά της χώρας. Αν και το σύνολο των υλικών ζημιών ακόμη διερευνάται από τον αμερικανικό στρατό, δεν υπήρξαν αναφορές για θανάτους ή τραυματισμούς προσωπικού των βάσεων που έγιναν στόχοι των επιθέσεων.
Με μια πρώτη ματιά στα συντρίμμια πυραύλων οι οποίοι δεν κατάφεραν λόγω βλάβης να πλήξουν τον στόχο τους, έγινε δυνατή η πιθανή εξακρίβωση των ειδών των πυραύλων, μικρού-βεληνεκούς, οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν κατά την επίθεση από την Ισλαμική Δημοκρατία. Οι βαλλιστικοί πύραυλοι που χρησιμοποιήθηκαν σύμφωνα με ειδικούς του Διεθνούς Ινστιτούτου για Στρατηγικές Σπουδές (International Institute for Strategic Studies), αναλυτές διεθνών θεμάτων πολέμου και πρακτορεία ειδήσεων όπως το Associated Press, είναι τύπων Fateh-110 και Qiam-1, οι οποίοι είναι και οι δύο εσωτερικής παραγωγής της πολεμικής βιομηχανίας της χώρας.
Πηγή: Διεθνές Ινστιτούτο για Στρατηγικές Σπουδές (International Institute for Strategic Studies), Associated Press
Σύμφωνα με αναφορά της αμερικανικής Υπηρεσίας Πληροφοριών Αμύνης (US Defence Intelligence Agency), και άλλων ειδικών επί των στρατιωτικών εξελίξεων στην σιιτική χώρα, καθώς το Ιράν τα τελευταία χρόνια αντιλαμβάνεται πως μία κατά μέτωπο σύγκρουση με τις Ηνωμένες Πολιτείες θα είχε ως αποτέλεσμα την πανωλεθρία των στρατευμάτων του στα πεδία των μαχών, η Τεχεράνη επένδυσε και συνεχίζει να επενδύει σε ασύμμετρες τακτικές πολέμου και στην ανάπτυξη ενός δικτύου ομάδων - κινημάτων υποστήριξης, στην επικράτεια της Μέσης Ανατολής (πχ. Χεζμπολάχ στο Λίβανο). Ταυτόχρονα για τον λόγο αυτό, η πολεμική βιομηχανία της χώρας αναπτύχθηκε ραγδαία γύρω από την τακτική του «πρώτου χτυπήματος» και της χρήσης πυραυλικών ή μη επανδρωμένων συστημάτων, τα οποία σύμφωνα με ξένα μέσα ενημέρωσης χρησιμοποίησε στον εμφύλιο της Συρίας και Υεμένης τα τελευταία χρόνια.
Οι πηγές της DIA για την ποικιλομορφία του βαλλιστικού πυραυλικού συστήματος του Ιράν, προέρχονται ακόμη και από την υποκλοπή συνομιλιών στρατιωτών των Δυνάμεων Quds, τις οποίες διοικούσε ο Κασέμ Σουλεϊμανί, ο οποίος δολοφονήθηκε από τις ΗΠΑ τα ξημερώματα της Παρασκευής 3 Ιανουαρίου 2020. Και τα δύο είδη πυραύλων που φαίνεται να χρησιμοποιήθηκαν κατά την επίθεση, είναι εκδοχές των Σοβιετικών συστημάτων «Scud B» και «Scud C», τα οποία έτυχαν επικαιροποίησης από την Ιρανική βιομηχανία όπλων.
Πηγή: Αμερικανική Υπηρεσία Πληροφοριών Αμύνης (US Defence Intelligence Agency), Army-Technology.com
Fateh-110
O Fateh-110 Βαλλιστικός Πύραυλος Μικρού-Βεληνεκούς (SRBM) αποτελεί ένα από τα πιο αξιόπιστα είδη πυραύλων της χώρας, μπορεί εύκολα να μετακινηθεί πάνω σε όχημα και χρησιμοποιεί πυραυλοκινητήρες στερεού καυσίμου. Η πρώτη γενεά του πυραυλικού συστήματος παρουσιάστηκε το 2002 (με την τελευταία γενεά να φέρει το όνομα Zolfaghar), ενώ το μέγιστο βεληνεκές όλων των εκδοχών του πυραύλου Fateh-110, να μπορούν να φτάσουν τα 300 με 500 χιλιόμετρα.
Το Fateh-110 έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως από το Ιράν κατά τον εμφύλιο της Συρίας και σε επίθεση του Ιράν εναντίον χιονοδρομικού κέντρου στο Ισραήλ, την οποία όμως απέκρουσε το αντιπυραυλικό σύστημα, «Iron-Dome», της χώρας. Το Ιράν επίσης, το 2014, επιβεβαίωσε την εξαγωγή και παροχή των πυραύλων στη Χεζμπολάχ στον Λίβανο, ούτως ώστε η τρομοκρατική οργάνωση να μπορεί να χτυπήσει το εβραϊκό κράτος.
Φωτογραφία: Πύραυλος τύπου Fateh-110 κατά την εκτόξευση του από όχημα.
Qiam-1
Το δεύτερο είδος πυραύλου το οποίο πιθανολογείται ότι χρησιμοποιήθηκε κατά την επίθεση του Ιράν έναντι των βάσεων όπου ήταν σταθμευμένα τα αμερικανικά στρατεύματα, είναι το Qiam-1. Όπως και το Fateh-110, το Qiam-1 είναι ένα εύκολα μετακινούμενο πυραυλικό σύστημα, αλλά μπορεί και να εκτοξευθεί από πλατφόρμα εκτόξευσης.
Αναπτύχθηκε το 2010 και συμπεριλαμβάνεται στην κατηγορία Βαλλιστικών Πυραύλων Μικρού-Βεληνεκούς (SRBM), και σύμφωνα πάλι με την αμερικανική Υπηρεσία Πληροφοριών Αμύνης (DIA), η μέγιστη εμβέλειά του μπορεί να φτάσει τα 750 χιλιόμετρα.
Μετά τις επιθέσεις, ιρανικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν πως οι πύραυλοι Qiam-1 μπορούν να χτυπήσουν στόχους σε απόσταση έως και 800 χιλιόμετρα. Παράλληλα, όπως ανέφεραν, η διαφορά τους με τους πυραύλους Fateh-110, είναι ότι οι Qiam-1 στο πίσω μέρος τους δεν φέρουν «πτερύγια» πτήσης, κάτι που κάνει δυσκολότερο τον εντοπισμό τους από ραντάρ και την εκτόξευση τους από διάφορα συστήματα και πλατφόρμες.
Σε ότι αφορά την «διάδοση» των πυραύλων σε τρίτους, το Ιράν σύμφωνα με την DIA, στο παρελθόν έχει παρέχει το εν λόγω όπλο στην ομάδα Χούτις στην Υεμένη βοηθώντας την κατά τον εμφύλιο πόλεμο στη χώρα.
Πηγή: Sky News, Συντρίμμια πυραύλου κοντά στην Αεροπορική Βάση Άιν αλ Άσαντ - ο τύπος του πυραύλου δεν διευκρινίζεται.
