ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

«Τέλεια καταιγίδα» πλήττει την τουρκική οικονομία

Η κατρακύλα της τουρκικής οικονομίας περιορίζει τα περιθώρια ελιγμού του Ερντογάν σε πολλά μέτωπα.

Υπό την σκιά της νέας κατάρρευσης της τουρκικής λίρας και εν μέσω πολλών ανοιχτών μετώπων στην Ανατολική Μεσόγειο, Τούρκοι και ξένοι οικονομολόγοι και αναλυτές προειδοποιούν ότι στην τουρκική οικονομία πλησιάζει η στιγμή των μεγάλων αποφάσεων και της «τέλειας καταιγίδας». Όλοι οι δείκτες της οικονομίας οδηγούν τους ειδικούς στο συμπέρασμα ότι στο πεδίο της οικονομίας, η κυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγγίπ Ερντογάν βρίσκεται αντιμέτωπη ενδεχομένως με την μεγαλύτερη κρίση των 18 ετών της διακυβέρνησης του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ).

Οι αναλυτές που εστιάζουν στην επιδείνωση της συνολικής κατάστασης στην τουρκική οικονομία, εστιάζουν σε δυο σημαντικές εξελίξεις. Η πρώτη αφορά την συνεχιζόμενη πτώση του εθνικού νομίσματος της Τουρκίας και η δεύτερη την αύξηση του ποσοστού της ανεργίας. Σε συνδυασμό με την συνεχιζόμενη πανδημία και την αύξηση των κρουσμάτων σε ολόκληρη την Τουρκία, οι αναλυτές προειδοποιούν ότι η τουρκική οικονομία πλέον εισέρχεται σε αχαρτογράφητα νερά στο πεδίο της οικονομίας.

Η πτώση της λίρας και η ανεργία

«Η κυβέρνηση του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανοίγει τον δρόμο για νέα οικονομική αναταραχή κατά τους επόμενους μήνες. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η προσπάθεια ανάκαμψης από την κρίση του περασμένου έτους του νομίσματος, και στη συνέχεια η πανδημία του Covid-19 έχουν εντατικοποιήσει τα διαρθρωτικά προβλήματα των τελευταίων χρόνων στην τουρκική οικονομία», τονίζει η αναλύτρια Οζλέμ Άλμπαϊρακ, η οποία προσθέτει τα εξής, «oι συσσωρευμένες εντάσεις στην οικονομία ήρθαν στο προσκήνιο νωρίτερα αυτό το μήνα, όταν η λίρα βρέθηκε σε ελεύθερη πτώση, σηματοδοτώντας το δεύτερο νομισματικό σοκ μέσα σε μόλις τρεις μήνες. Η Τουρκία μόλις είχε αναδυθεί από τη νομισματική κρίση της 2018-2019, όταν o Covid-19 έπληξε τη χώρα νωρίτερα αυτό το έτος. Τώρα, η οικονομία συρρικνώθηκε ακόμη περισσότερο, σχεδόν 10%, το δεύτερο τρίμηνο σε σχέση με το 2019. Όλοι οι οικονομικοί δείκτες υποδηλώνουν ότι οι κλυδωνισμοί θα συνεχίσουν να έρχονται σε κύματα. Η Τουρκία βιώνει επίσης τη μεγαλύτερη, στον αναπτυσσόμενο κόσμο από την έναρξη της πανδημίας, φυγή κεφαλαίων».

Η Τουρκάλα αναλύτρια υπογραμμίζει ότι οι παρεμβάσεις της Κεντρικής Τράπεζας της Τουρκίας στο εθνικό νόμισμα δεν αποδίδουν πλέον θετικά αποτελέσματα επειδή η τουρκική κυβέρνηση επιμένει στην πολιτική των χαμηλών επιτοκίων, εστιάζει στο μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση στην νέα περίοδο. «Ο πιο σοβαρός αντίκτυπος του Covid-19 στην Τουρκία είναι στο πεδίο της απασχόλησης. Ωστόσο, μαγικά, το επίσημο ποσοστό ανεργίας μειώθηκε στο 12,8% από 13% τον Απρίλιο του 2020. Αυτό κατέστη δυνατό λόγω των πολιτικών απασχόλησης που θεσπίστηκαν για την κρίση covid-19. Η κυβέρνηση απαγόρευσε τις απολύσεις και έδωσε άδεια χωρίς επιλογές αμοιβής στους εργαζόμενους με ημερήσια πληρωμή 39 λιρών, μόλις το ήμισυ του κατώτατου μισθού. Η πληρωμή αυτή δεν προέρχεται από τον κεντρικό δημόσιο προϋπολογισμό, αλλά από το ίδιο το ταμείο των εργαζομένων, το Ταμείο Ασφάλισης Ανεργίας. Ως εκ τούτου, οι εργαζόμενοι που υπάγονται στο καθεστώς «άδεια χωρίς αμοιβή» δεν υπολογίζονται ως άνεργοι, παρά το γεγονός ότι τα επίπεδα εισοδήματός τους είναι 10% του μηνιαίου κατώτατου μισθού. Μέσα από μια προσεχτική ανάλυση των αριθμών προκύπτει ότι η απασχόληση κατέρρευσε για 2,5 εκατομμύρια άτομα τους πρώτους τέσσερις μήνες του 2020, με 7,5 εκατομμύρια ανέργους συνολικά. Το ποσοστό συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό μειώθηκε στο 47% από 52% τον Απρίλιο του 2019. Ο ευρύς ορισμός της ανεργίας τον Απρίλιο του 2020, ο οποίος περιλαμβάνει άτομα που εγκατέλειψαν την αναζήτηση εργασίας, ανήλθε στο 28,7%».

Πτώση δίχως τέλος

Οι άκρως προβληματικές επιλογές της κυβέρνησης Ερντογάν στο πολιτικό προσκήνιο, και ο εκτροχιασμός της ανεργίας λοιπόν, οδηγεί τους αναλυτές στο συμπέρασμα ότι στην τουρκική οικονομία ακολουθεί το αμέσως επόμενο διάστημα μια «τέλεια καταιγίδα». «Η κύρια ανησυχία είναι ότι η Τουρκία, η οποία εξακολουθεί να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη χρηματοδότηση από το εξωτερικό, έχει αποξενώσει πολλούς από τους ξένους επενδυτές που βοήθησαν τον κ. Ερντογάν να μετατρέψει το άλλοτε οικονομικό νάνο σε περιφερειακό εργοστάσιο παραγωγής κατά τη διάρκεια της πρώτης δεκαετίας της 18ετούς διακυβέρνησής του», επισημαίνει ο David Gauthier-Villars της «Wall Street Journal», ο οποίος προσθέτει τα εξής: «Περιπλέκοντας τα πράγματα για τον κ. Ερντογάν, η κυβερνητική πολιτική που αποσκοπεί στην τόνωση της ανάπτυξης με την άντληση δανείων κατά το παρελθόν έτος έχει μετατραπεί σε μπούμερανγκ. Με την ενθάρρυνση να εξασφαλίσουν φθηνά δάνεια, οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά εστιάζουν στην κατανάλωση μειώνοντας το ποσό του ξένου νομίσματος και προκαλώντας κενά στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της χώρας».

Στενεύουν τα περιθώρια ελιγμού για τον Ερντογάν

Η κ. Άλμπαϊρακ έρχεται να προσθέσει στην παραπάνω επισήμανση τον αντίκτυπο της συνεχιζόμενης πανδημίας στην τουρκική οικονομία, τους φόβους για την μετατροπή της Τουρκίας σε «μια νέα Ιταλία» της περιοχής, έναν κίνδυνο, τον οποίο έθεσε υπό το μικροσκόπιο της πρόσφατα η «Κ».

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι οι αναλυτές σημειώνουν ότι η ατέρμονη κατρακύλα της τουρκικής οικονομίας περιορίζει τα περιθώρια ελιγμών της κυβέρνησης Ερντογάν σε πολλά πεδία, όπως λ.χ. στο πεδίο της διπλωματίας, στις εξελίξεις της Ανατολικής Μεσογείου.

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

Οικονομία: Τελευταία Ενημέρωση

X