Την νύχτα της 18ης Οκτωβρίου 2020, λίγο μετά το ξεκαθάρισμα του αποτελέσματος στον δεύτερο γύρο των «προεδρικών εκλογών», ο Μουσταφά Ακιντζί ανακοίνωσε τον τερματισμό της σταδιοδρομίας του στο τ/κ πολιτικό σκηνικό. Πρόκειται για μια πορεία στην τ/κ πολιτική σκηνή, η οποία ξεκίνησε πριν από περίπου 45 χρόνια, στον απόηχο των δραματικών γεγονότων στο Κυπριακό.
Ο κ. Ακιντζί ο οποίος κατέβηκε στις «προεδρικές» του 2020, με το όραμα της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας έχασε στον δεύτερο γύρο της αναμέτρησης με μια μικρή διαφορά. Απέναντι στον Ερσίν Τατάρ, ο οποίος ήρθε πρώτος με την υποστήριξη της Άγκυρας, ο κ. Ακιντζί κατάφερε να εξασφαλίσει το αξιοσημείωτο ποσοστό της τάξης του 48%.
Αδιαμφισβήτητα στην ήττα του κ. Ακιντζί πρωταγωνιστικό ρόλο διαδραμάτισαν οι παρασκηνιακές παρεμβάσεις της Άγκυρας στην «εκλογική» διαδικασία. Μαζί με αυτές τις παρεμβάσεις, οι προσεκτικοί τ/κ αναλυτές εστιάζουν την προσοχή τους σε δυο άλλους πρωταγωνιστές του αποτελέσματος των «προεδρικών» του 2020. Η στασιμότητα στο Κυπριακό και η πολιτική-πολιτισμική τριχοτόμηση της σύγχρονης τ/κ κοινότητας διαδραμάτισαν τον δικό τους ιδιαίτερο ρόλο στην νίκη του κ. Τατάρ.
Ένας κεντρώος πολιτικός στο τιμόνι της τ/κ κοινότητας
Ο κ. Ακιντζί, είναι ένας από τους λίγους πολιτικούς της Κύπρου ο οποίος εξακολουθεί στα τέλη του 2020 να θεωρεί ότι στο Κυπριακό δεν υπάρχει άλλη οδός εκτός από αυτήν την δικοινοτικής συνεργασίας. Γεννημένος στην Λεμεσό το 1947, ο κ. Ακιντζί μετά την ολοκλήρωση της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσής του στα τ/κ εκπαιδευτικά ιδρύματα της Λεμεσού, έφυγε για σπουδές στο εξωτερικό. Σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο της σύγχρονης κυπριακής ιστορίας, ο κ. Ακιντζί σπούδασε στην Άγκυρα, στο Τμήμα Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου της Μέσης Ανατολής.
Την περίοδο των πανεπιστημιακών του σπουδών, ο κ. Ακιντζί ήρθε σε επαφή με το κίνημα της τουρκικής Αριστεράς, το οποίο την δεκαετία του 1960 γνώρισε άνθιση σε ολόκληρη την Τουρκία. Εκείνη την περίοδο, ο κ. Ακιντζί συμμετείχε στην διοίκηση του Συλλόγου των Κυπρίων ο οποίος συγκέντρωσε υπό την σκέπη του τους Αριστερούς και κεντρώους τ/κ φοιτητές των τουρκικών πανεπιστημίων.
Ο κ. Ακιντζί ολοκλήρωσε τις σπουδές του και επέστρεψε στην Κύπρο ένα χρόνο πριν τα θλιβερά γεγονότα του Καλοκαιριού του 1974. Δυο χρόνια αργότερα, το 1975, ο κ. Ακιντζί συμβάδισε με την προσπάθεια της Άγκυρας και της τ/κ ηγεσίας για την δημιουργία μιας εναλλακτικής ομοσπονδιακής «κρατικής» δομής στα βόρεια εδάφη της Κύπρου, τα οποία το Καλοκαίρι του 1974 έθεσε υπό την κατοχή του ο τουρκικός στρατός. Το 1975 ο κ. Ακιντζί εξελέγη στην «Βουλή του Τ/κ Ομόσπονδου Κράτους» προβάλλοντας ένα κεντροαριστερό πολιτικό προφίλ, σύμφωνα με πηγές που βρίσκονταν εκείνη την περίοδο κοντά του.
Το 1976, ξεκίνησε η θητεία του κ. Ακιντζί στο αξίωμα του «τ/κ Δημάρχου της Λευκωσίας» η οποία διήρκησε μέχρι το 1990. Στα 14 χρόνια της «δημαρχίας» του ο κ. Ακιντζί ήρθε σε επαφή με τον Δήμο της Λευκωσίας και ένωσε τις δυνάμεις του με την ε/κ κοινότητα για την επίλυση κοινών προβλημάτων, όπως λ.χ. αυτό της αποχέτευσης. Αυτές οι προσπάθειες προσέλκυσαν το ενδιαφέρον της διεθνούς κοινότητας και στην πορεία ο κ. Ακιντζί έλαβε διεθνή βραβεία.
Σε όλες τις «εκλογικές» αναμετρήσεις της περιόδου 1976-1990 ο κ. Ακιντζί κατάφερε να νικήσει τους ανθυποψηφίους του οι οποίοι είχαν την υποστήριξη του ιστορικού ηγέτη των τ/κ, Ραούφ Ντενκτάς. Ταυτόχρονα, την περίοδο 1987-2001, ανέλαβε την ηγεσία του Κόμματος Κοινοτικής Λύτρωσης (ΤΚΡ) με το οποίο εκλέχθηκε το 1993 στην «βουλή». Έξι χρόνια αργότερα, ο κ. Ακιντζί συμμετείχε στην «κυβέρνηση» αναλαμβάνοντας το χαρτοφυλάκιο του Αντιπροέδρου της «κυβέρνησης και του Υπουργού Τουρισμού».
Την δεκαετία του 2000 ο κ. Ακιντζί ο οποίος υποστήριξε το Σχέδιο Ανάν δρομολόγησε την «τοποθέτηση» του κινήματός του σε μια κεντρώα πολιτική τροχιά. Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας, αποχώρησε από το ΤΚΡ και προχώρησε στην ίδρυση ενός νέου τ/κ πολιτικού φορέα ο οποίος ωστόσο θα είχε σύντομο πολιτικό βίο.
Το αβέβαιο μέλλον της ΔΔΟ και η τριχοτόμηση της τ/κ κοινότητας
Ο κ. Ακιντζί αναδείχθηκε στην ηγεσία της τ/κ κοινότητας, στον δεύτερο γύρο των «προεδρικών» του 2015 νικώντας τον υποψήφιο της εθνικιστικής παράταξης, Ντερβίς Έρογλου και λαμβάνοντας ένα εντυπωσιακό ποσοστό που ξεπέρασε το 60%. Από το 2015 μέχρι το 2017 ο κ. Ακιντζί συνομίλησε με τον Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη και συμμετείχε σε σειρά διασκέψεων για την επίλυση του Κυπριακού με βάση την διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδιακή (ΔΔΟ) φόρμουλα.
Την περίοδο 2015-2017, ο κ. Ακιντζί φάνηκε να προσεγγίζει τον τελικό στόχο της εξασφάλισης της λύσης του Κυπριακού με βάση την ΔΔΟ. Εκείνη την περίοδο η μια συνάντηση με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη ακολούθησε την άλλη και άνοιξε ο δρόμος για σειρά διασκέψεων στο Κυπριακό, στο οποίο συμμετείχαν και οι εγγυήτριες δυνάμεις. Παρά το αρχικό θετικό κλίμα οι ελπίδες για «γρήγορη λύση» εξανεμίστηκαν το ξημέρωμα της ιστορικής ημέρας για το Κυπριακό, της 7ης Ιουλίου 2017, όταν ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ ανακοίνωσε την διακοπή της προσπάθειας επίλυσης του Κυπριακού. Στην συνέχεια, παρά την αλλαγή στάσης της Άγκυρας, ο κ. Ακιντζί επέμενε στην σημασία της ΔΔΟ και το 2019 οδήγησε την κοινότητα του στην συμφωνία-πλαίσιο-αρχές συνεννόησης του Βερολίνου.
Τ/κ, ε/κ και ξένοι αναλυτές αναγνωρίζουν την συμβολή και την προσπάθεια του κ. Ακιντζί προς την κατεύθυνση της λύσης κατά την διάρκεια της τελευταίας πενταετίας. Ο κ. Ακιντζί πίστεψε στην ΔΔΟ και επέμενε στην σημασία της μέχρι την ύστατη στιγμή. Ωστόσο, στα πλαίσια αυτής της επιμονής-προσπάθειας ο κ. Ακιντζί έπραξε και ορισμένα, σημαντικά λάθη, τα οποία σημάδεψαν μια από τις κρίσιμες περιόδους του Κυπριακού.
Η εμμονή του κ. Ακιντζί για την ιδιόρρυθμη ανάγνωση της αρχής της πολιτικής ισότητας αδιαμφισβήτητα επηρέασε την τροπή των εξελίξεων στο Κυπριακό. Επίσης, στην επιδείνωση των σχέσεων των δυο ηγετών κυρίως μετά το 2017 μερίδιο ευθύνης φέρει και ο κ. Ακιντζί.
Κατά την διάρκεια της πενταετίας 2015-2020 ο κ. Ακιντζί έπραξε και ένα άλλο λάθος που πρωταγωνίστησε στο τελικό αποτέλεσμα των «προεδρικών» του 2020. Με τις κινήσεις, τις προσωπικές επιλογές και τις πολιτικές αμφιταλαντεύσεις αποξένωσε κεντρώους και αναποφάσιστους ψηφοφόρους από την ηγεσία του και την ΔΔΟ. Στις «προεδρικές» του 2020 πρωταγωνίστησε το μπλοκ της αποχής-αναποφάσιστων, ένα κομμάτι του οποίου μέχρι την τελευταία στιγμή των «εκλογών» δεν επέλεξε τον «άνθρωπο της Άγκυρας» ή τον «Ακιντζί που συγκρούεται με την Άγκυρα». Πρόκειται στην πλειοψηφία τους για κεντρώους τ/κ συμπολίτες που επιθυμούν να απελευθερώσουν την τ/κ κοινότητα από το συγκρουσιακό πλαίσιο Τουρκίας-μέτωπο ΔΔΟ, κατοχυρώνοντας την αυτονομία της τ/κ κοινότητας με μια συμβιβαστική φόρμουλα στο Κυπριακό. Σημειώνεται ότι χθες το συγκεκριμένο μέτωπο επέλεξαν περίπου 70.000 τ/κ που για μια ακόμη φορά «ψήφισαν» αποχή.
