Όλο και περισσότερο στην αβεβαιότητα βυθίζεται το μέλλον των συζητήσεων για το κυπριακό, με τον Μουσταφά Ακιντζί να επιμένει στο έγγραφο της 30ης Ιουνίου και να λέει παράλληλα πως εκείνο της 4ης Ιουλίου δεν υφίσταται. «Όλα αυτά που λέγονται οδηγούν στον αποπροσανατολισμό» εξήγησε στην «Κ» αρμόδια πηγή με γνώση των διαπραγματεύσεων, θέτοντας μάλιστα και συναφή ερωτήματα για τη στάση του τ/κ ηγέτη.
Όπως για παράδειγμα, πότε έγινε αποδεκτό από τον ΓΓ των ΗΕ πως το έγγραφο για το οποίο μιλάει ο Ακιντζί είναι αυτό της 30ης Ιουνίου. Ειδικά εφόσον το πλαίσιο Γκουτέρες κατά την ε/κ πλευρά, δεν είναι έγγραφο αλλά σημεία που αν τύχουν διαπραγμάτευσης και συμφωνηθούν ως πακέτο θα μπορούσαν να δώσουν άλλη ώθηση στη διαδικασία.
Παράλληλα όμως εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, και όπως συναφώς είχε μεταδώσει και η «Κ», κανείς δεν πρέπει να αποκλείει τον παράγοντα Τουρκία που και χθες δεν άλλαξε ρητορική για το τι πιστεύει πλέον για το κυπριακό ή τέλος πάντων τι προτάσσει μετά την επίσκεψη Τσαβούσογλου στα κατεχόμενα. Κι αυτό δεν είναι λύση ΔΔΟ, αλλά κάτι άλλο, που δείχνει πως δεν έχει γίνει καμία συμφωνία με τα κατεχόμενα για αποδοχή του πλαισίου Γκουτέρες.
«Με τη νοοτροπία των Ελληνοκυπρίων δεν μπορεί να επιτευχθεί λύση ομοσπονδίας», ισχυρίστηκε ο εκπρόσωπος του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών Χαμί Ακσόι, προσθέτοντας ότι «πλέον εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να δοκιμαστεί ένας νέος δρόμος». Αυτό θέτει το περίγραμμα του πως κινείται η Τουρκία, η οποία μη έχοντας αλλάξει στάση θεωρεί τη μορφή των μέχρι σήμερα διαπραγματεύσεων ως λήξασα.
Επανάληψη blame game και κάλεσμα μαζί
Έτσι σημειώνεται και η συνταύτιση που έχουν ο Μουσταφά Ακιντζί με τα όσα λέγονται επί του θέματος στην Τουρκία. Επιπρόσθετα ο πρώτος επαναφέρει το blame game λέγοντας πως η στάση των ε/κ δείχνει ότι θα συνεχίσουν να αλλοιώνουν και να διαστρεβλώνουν το πλαίσιο, και ότι η στάση δεν συμβάλλει στη λύση.
Παράλληλα, σε αντίθεση με την ε/κ πλευρά, ο Ακιντζί επιμένει σε χρονοδιάγραμμα και σε διαδικασίες με ορισμένο χρονικό τέλος αλλά δηλώνει ανοιχτός στη συνέχεια διαλόγου με άλλο όμως τρόπο.
Όλα τα προαναφερόμενα αιτιολογούν τις απόψεις που κάνουν λόγο για πλήρη συναντίληψη Ακιντζί-Τουρκίας, και που καμία σχέση δεν έχουν όσα λένε με το πώς βλέπει το όλο θέμα η ε/κ πλευρά. Αυτό τι σημαίνει πρακτικά; Ειδικά εφόσον δεν επιβεβαιώνεται και ο διορισμός αντιπροσώπου του γ.γ. του ΟΗΕ για το κυπριακό, με εκπροσώπους του ΓΓ να καλούν σε προβληματισμό τις πλευρές, ουσιαστικά μιλάμε για παγίωση της παρούσας αδιέξοδης κατάστασης. Από την οποία προκύπτουν δυο ερωτήματα. Αν και εφόσον γίνει ο διορισμός, τι θα αποφέρει και δεύτερον τι γίνεται με τις εκλογές στην Τουρκία.
Αρμοδίως ως προς το πρώτο, δεν αναμένεται σύμφωνα με πληροφορίες ούτε κι αν ο διορισμός τελικά γίνει κάτι το θεαματικό. Βασικός σκοπός θα είναι η καταγραφή των θέσεων των δυο πλευρών, που θα αποτυπωθούν σε μια αναφορά.
Από την άλλη υπάρχει ακόμη ένα «φυσικό χρονοδιάγραμμα» που είναι εκλογές στην Τουρκία. Σε παρασκηνιακό επίπεδο στη Λευκωσία, άπαντες θεωρούν πως μετά το πέρας αυτών θα υπάρξουν εξελίξεις. Σε ποια κατεύθυνση όμως κι αν θα αλλάξει στο ελάχιστο η ρητορική της Άγκυρας, είναι το βασικό διακύβευμα.
