ΚΥΠΕ
Tον Ντίνο Μιχαηλίδη κατονομάζει ο Φουάντ Αλ Ζαγιάντ ως αποκλειστικό παραλήπτη, και μάλιστα από τον ίδιο, των τριών επίμαχων επιταγών που αναφέρονται στην δικογραφία της υπόθεσης για τις μίζες και το ξέπλυμα μαύρου χρήματος που εκδικάζεται από τον περασμένο Μάϊο στο Εφετείο της Αθήνας, «για επιχειρηματικούς σκοπούς αλλά και για χρηματοδότηση των πολιτικών του δραστηριοτήτων και φιλοδοξιών».
Οι επιταγές αυτές, ύψους περίπου 33 εκατομμυρίων ελβετικών φράγκων, «έχουν παραδοθεί από εμένα στον Ντίνο Μιχαηλίδη για λόγους εντελώς άσχετους με την κατηγορία», καταθέτει μέσω γραπτής δήλωσής του ο Σύρος επιχειρηματίας, προσθέτοντας ότι «ο επιδιωχθείς λόγος» που εκείνες οι επιταγές παραδόθηκαν στον πρώην Υπουργό Εσωτερικών της Κύπρου «ήταν σε όλες τις περιπτώσεις άσχετες προς τον Τσοχατζόπουλο».
Ο κ. Αλ Ζαγιάντ, που είναι φυγόδικος και που ενημερώνεται ενδελεχώς για την δικαστική υπόθεση από τον συνήγορό του κ. Θέμη Σοφό, είτε κατά πρόσωπο στο σπίτι του στη Δαμασκό, είτε μέσω τηλεφώνου, διαδικτύου και τηλεδιάσκεψης, δηλώνει ότι όχι μόνο δεν είχε σε κανένα σημείο «οιαδήποτε γνώση για τη χρήση των επιταγών από τον Μιχαηλίδη», αλλά έφθασε, λέει, «στην επώδυνη συνειδητοποίηση ότι η παρ’ αυτού χρήση των επιταγών για τον Τσοχατζόπουλο ήταν καθ’ολοκληρίαν αντίθετη προς τον αρχικώς επιδιωχθέντα σκοπό».
Ως προς αυτόν τον «αρχικώς επιδιωχθέντα σκοπό», ο κ. Αλ Ζαγιάντ υποστηρίζει ότι οι επίμαχες επιταγές εκδόθηκαν και παραδόθηκαν στον Ντίνο Μιχαηλίδη, από τον ίδιον, «για λόγους επιχειρηματικής συναλλακτικής σχέσης, καθώς και για λόγους χρηματοδότησης των πολιτικών του δραστηριοτήτων και φιλοδοξιών για ένα ανώτερο γραφείο στη Κύπρο».
Στο σημείο αυτό εκδηλώθηκε έντονη δυσαρέσκεια από τον κατηγορούμενο, πρώην Υπουργό, προς τον συνήγορο του Αλ Ζαγιάντ, Θέμη Σοφό. Εκείνος δεν αντέδρασε, αλλά η Πρόεδρος του δικαστηρίου ζήτησε από τον κ. Μιχαηλίδη να μην παρεμβαίνει και να μην σχολιάζει.
Οι αποκαλύψεις του φυγόδικου Σύρου επαγγελματία, που είναι και ένας από τους 5 κατηγορούμενους στην υπόθεση αυτή για τα ελληνικά εξοπλιστικά προγράμματα επί υπουργίας Ακη Τσοχατζόπουλου, είχαν προαναγγελθεί την περασμένη εβδομάδα από τον δικηγόρο του, όταν εκείνος επέστρεψε από εκτενή συνάντηση μαζί του στην Δαμασκό.
Κρίνεται ότι τα δηλωθέντα σήμερα δίνουν άλλη τροπή στη δίκη, με την υπεράσπιση του πρώην Υπουργού και του γιού του Μιχάλη (μολονότι ο τελευταίος δεν αναφέρθηκε στα λεγόμενα του Αλ Ζαγιάντ παρά μόνο ακροθιγώς), να επιφυλάσσεται για «αποστομωτικές απαντήσεις», όπως είπαν στο ΚΥΠΕ, στις επόμενες συνεδρίες όπου, με επίσημα έγγραφα και στοιχεία θα αποδομήσουν, πρόσθεσαν, «τα παραμύθια του Ζαγιάντ».
Μέχρι τώρα, είχε ακουστεί στο δικαστήριο ότι με εντολή του Σύρου επιχειρηματία είχαν εκδοθεί οι τρείς επιταγές στο όνομα των εταιρειών Beeston Management SA, Blue Bell SA και P&A Investments SA, ότι η μία από αυτές, της πρώτης εταιρείας, βρέθηκε σε λογαριασμό του Μιχάλη Μιχαηλίδη στην τράπεζα Bank Hoffman στην Ελβετία, και οι άλλες δύο, επ’ ονόματι των δύο τελευταίων εταιρειών, σε τραπεζικούς λογαριασμούς του Νίκου Ζήγρα, πρώτου εξαδέλφου και στενού συνεργάτη, εκείνον τον καιρό, του Άκη Τσοχατζόπουλου, στον οποίο και λέγεται ότι κατέληγαν τα χρήματα.
Από τον λογαριασμό του Μιχάλη Μιχαηλίδη τα χρήματα δεν έφυγαν ποτέ, και αυτό είναι ένα στοιχείο στο οποίο η υπεράσπισή του επιμένει, λέγοντας ότι η περίοδος που εξετάζεται για την νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές ενέργειες ήταν πρωθύστερη του 2003 που τα λεφτά ήταν ακόμα στον λογαριασμό του Κύπριου επιχειρηματία.
Ο αντίλογος σε αυτόν τον ισχυρισμό ήρθε από τον μάρτυρα κατηγορία, ειδικό επιστήμονα, οικονομολόγο, Παναγιώτη Βλάχο, που είπε ότι ήταν άγια τακτική του Τσοχατζόπουλου, για να μην εγείρει υποψίες, άλλα χρήματα να τα βγάζει από τραπεζικούς λογαριασμούς, και άλλα να τα «παρκάρει» εκεί μέχρις ότου αποφασίσει ξανά ο ίδιος να τα μετακινήσει.
Τα δηλωθέντα σήμερα από τον Αλ Ζαγιάντ μέσω του δικηγόρου του, δίδουν μιαν άλλην εκδοχή.
Επαναφέρει, κατ’ αρχάς, το όνομα του Βλάσση Καμπούρογλου, που ήταν ο στενότερος ίσως συνεργάτης του Τσοχατζόπουλου και που φέρεται να ήταν ο εγκέφαλος των συμφωνιών με τους Ρώσους για τους πυραύλους TOR-M1 που αγόρασε η Ελλάδα, για το τίμημα, τις προμήθειες, και πως αυτές θα διακινούνταν».
Ο Φουάντ ΑΛ Ζαγιάντ τον ονομάζει «κλειδί σε όλη την υπόθεση», και λέει ότι «αυτός θα έπρεπε να είναι το επίκεντρο της ανάκρισης και της κατηγορίας από την αρχή».
Βεβαίως, ο Καμπούρογλου δεν ζει πια, αλλά το όνομά του εμφανίζεται συχνά τόσο στη δίκη Τσοχατζόπουλου, όσο και σε αυτήν του Ντίνου Μιχαηλίδη. Μάλιστα ο Αλ Ζαγιάντ φαίνεται να υιοθετεί την αρχική κατάθεση του Νίκου Ζήγρα το 2003, που έλεγε:
Ο κ. Αλ Ζαγιάντ είπε ακόμα ότι είναι εσφαλμένες «όλες οι εκπληκτικε΄ς υποθέσεις» που διατυπώθηκαν στο δικαστήριο ως προς τους λόγους για τους οποίους εκείνος εξέδωσε τις τρεις επιταγές, και ανέφερε ότι χρησιμοποίησε τον προσωπικό, κοινό με τη σύζυγό του, τραπεζικό λογαριασμό, στην Credit Agricole Indosuez στην Ελβετία, για την έκδοση πολλών επιταγών σε μία ευρεία ποικιλία περιπτώσεων, μερικές των οποίων, είπε, είναι προσωπικές, και μερικές εμπορικής φύσεως.
«Σε πολλές περιπτώσεις βοήθησα φίλους που βρίσκονταν σε ανάγκη, και ουδέποτε αρνήθηκα να προσφέρω τη βοήθειά μου σε ανθρώπους που ήλθαν σε μένα σε κατάσταση κακουχίας. Αυτό έπραξα ως ζήτημα βαθειάς προσωπικής πεποίθησης ως ανθρώπινο ον και ως πιστός και ενεργός Χριστιανός. Για λόγους αρχής, δεν ζητώ από αυτούς που μου ζητούν οικονομική βοήθεια το λόγο για την παράκλησή τους αυτή και τη σκοπούμενη χρήση των χρηματικών κονδυλίων – ανεξάρτητα αν εκδίδω μία επιταγή ή εάν δίδω μετρητά χρήματα – επειδή δεν θέλω να προκαλέσω τη ντροπή ή την ταπείνωση σε αυτούς που έρχονται σε μένα σε στιγμές μεγίστης ανάγκης τους. Αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να μαρτυρήσουν γι΄ αυτό, και τη συνήθειά μου να τους βοηθώ για πολλές δεκαετίες. Κάποιοι από αυτούς τους ανθρώπους με προσέγγισαν χωρίς προηγουμένη σχέση, βασισμένοι στην φήμη μου να βοηθώ ξένους ως αντικείμενο της Χριστιανικής μου Πίστης, ενώ άλλοι βασίστηκαν σε μία προϋπάρχουσα επιχειρηματική σχέση και κοινά εκτελούμενα έργα».
Ακολούθως κατατέθηκαν στο δικαστήριο από τον συνήγορο του κ. Αλ Ζαγιάντ, αντίγραφα επιστολών που φέρεται να του έστειλε ο Ντίνος Μιχαηλίδης, που καταδεικνύουν, όπως είπε, ότι είχε ουσιαστική επιχειρηματική συνεργασία με τον πατέρα Μιχαηλίδη.
Ενδεικτικά, σε μία από αυτές , όπως είπε ο κ. Σοφός, αναφέρεται από τον Ντ. Μιχαηλίδη λίστα ειδών, καλώδια, ηλεκτρικοί πόλοι, διακόπτες, μετασχηματιστές, κλπ, «που μπορούμε να εφοδιάσουμε την Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου».
