Του Απόστολου Τομαρά
Εντάξει, η είσοδος της βρετανικής εταιρείας στο οικόπεδο 12 αναμφίβολα αποτελεί θετικότατη εξέλιξη. Η παρουσία μιας εταιρείας βρετανικών συμφερόντων σε μία «ευαίσθητη» περιοχή μπορεί να περιέχει και πολιτικά στοιχεία θετικά για τη Λευκωσία, ασχέτως αν το Deal είναι καθαρά εμπορικού χαρακτήρα.
Η Κυβέρνηση μπορεί να «πανηγυρίζει» με το ισχυρό προφίλ των εταιρειών που έχουν μαζευτεί πάνω από το κοίτασμα «Αφροδίτη». Θεμιτό είναι, επίσης, να προβάλει περισσότερο την πολιτική ουρά εμπορικών συμφωνιών, αν κάποιος αναλογιστεί τις απειλές που εκτοξεύουν οι Τούρκοι.
Η ιστορία με τα ενεργειακά έχει δύο πτυχές: Η μία είναι η πολιτική και η άλλη η εμπορική. Και οι δύο εξίσου σημαντικές. Στο πολιτικό κομμάτι- ότι και αν λέγεται- η Κυβέρνηση κατάφερε να προσθέσει πολιτικούς πόντους.
Εκεί που οι σχεδιασμοί της για επέκταση των ερευνών και στην υπόλοιπη ΑΟΖ βρισκόντουσαν στο ναδίρ έκανε την εμφάνισή του ο από μηχανής θεός. Βεβαίως έγιναν κινήσεις πολιτικές, αλλά την παρτίδα στα ενεργειακά την έσωσαν, πρώτα, η μεγάλη ανακάλυψη στις παρυφές της αιγυπτιακής ΑΟΖ με την κυπριακή και, στη συνέχεια, η πρόθεση αγοράς μεριδίου 35% στα δικαιώματα του κοιτάσματος «Αφροδίτη» από την BG Group.
Πίσω από τις δημόσιες γεωπολιτικές κορώνες της Λευκωσίας για την ανακάλυψη του μεγάλου αιγυπτιακού κοιτάσματος υπήρχε ο φόβος ότι τα νέα δεδομένα θα επηρέαζαν αρνητικά τις προσπάθειες εξεύρεσης αγοραστή για το Φυσικό Αέριο του «Αφροδίτη».
Σε μία περίοδο, μάλιστα, που το κοίτασμα είχε ανακηρυχτεί εμπορεύσιμο και η Λευκωσία βρισκόταν σε ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας με το Κάιρο. Παρόμοια εικόνα επικρατούσε και στο γειτονικό Ισραήλ, το οποίο, όπως και η Κύπρος, είχαν βάλει όλα τα αυγά τους στο καλάθι της Αιγύπτου.
Η παρέλαση από τη Λευκωσία μεγαλοστελεχών των εταιρειών που βρίσκονται στην κυπριακή ΑΟΖ μπορεί να τόνωσε τη δημόσια εικόνα της Κυβέρνησης στα ενεργειακά, επί της ουσίας, όμως, δεν απέδωσε άμεσα αποτελέσματα, κάτι το οποίο «έκαιγε» την Κυβέρνηση.
Αυτό που επεδίωκε τότε η Κυβέρνηση το πέτυχε με την είσοδο της βρετανικής εταιρείας. Μία εξέλιξη, που, όπως δείχνει, θα έχει επιδράσεις και πέρα από το οικόπεδο 12. Υποθετικά, αν ξεκινούσε σήμερα η παραγωγή Φ.Α. με τα δεδομένα που υπάρχουν, θεωρείται βέβαιο ότι το κυπριακό Φ.Α. θα πήγαινε στο τερματικό της BG Group στην Αίγυπτο.
Η προοπτική θα συνεχίσει να υπάρχει, πλην όμως δεν μπορεί να αγνοηθεί ότι μέσα στο 2016 θα ολοκληρωθεί η πώληση της βρετανικής εταιρείας στην Αίγυπτο. Ο αγοραστής, που είναι η Shell, έχει εκφράσει πρόθεση να πωλήσει περιουσιακά στοιχεία της BG Group 30 δισ. δολάρια. Ανάμεσα σε αυτά συγκαταλέγεται και η δραστηριότητα στην ευρύτερη περιοχή.
Αυτό αποτελεί στοιχείο το οποίο δεν περνά απαρατήρητο. Παράλληλα με τα καλά νέα στο οικόπεδο 12 φαίνεται ότι ξεκαθαρίζει και το θολό τοπίο με τους ευρύτερους σχεδιασμούς και σε άλλα τεμάχια, που οι πρώτες έρευνες δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Παρά τα πρίμα πανιά στα ενεργειακά της Κυβέρνησης, το βασικό ζητούμενο συνεχίζει να παραμένει το εξής: ο χρόνος παραγωγής και πώλησης του Φ.Α. και αν εξωγενείς παράγοντες μπορεί να επιδράσουν αρνητικά. Επ' αυτού επαναλαμβάνεται η στερεότυπη απάντηση ότι προχωράμε με βάση τα χρονοδιαγράμματα.
Πρόκειται για κάτι που λέγεται εδώ και πολλά χρόνια. Ένα άλλο το οποίο, επίσης, λέγεται και δεν πρέπει να μας διαφεύγει είναι ότι χωρίς επίλυση του πολιτικού προβλήματος τα κυπριακά κοιτάσματα θα παραμένουν στην πηγή.
