Του Απόστολου Κουρουπάκη
Όσα συμβαίνουν στη Γάζα, με την ακραία επιθετικότητα του ισραηλινού στρατού και τις προσπάθειες, συστηματικές πια, εξάλειψης των Παλαιστινίων, είναι ντροπή για τον πολιτισμό, όπως ντροπή για τον πολιτισμό ήταν το Ολοκαύτωμα. Εκατομμύρια Εβραίοι δολοφονήθηκαν από το στυγερό καθεστώς του Χίτλερ, ο οποίος έστησε μία δολοφονική μηχανή, η οποία δούλευε ασταμάτητα ώς τις τελευταίες ημέρες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο κόσμος τότε δεν ήξερε πολλά, και οι πολιτικές ελίτ της εποχής είχαν ξεχάσει, τον διωγμό του 1894-1896 των Αρμενίων, του 1914-1915 των Ελλήνων και των Αρμενίων, του 1922, των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και του Πόντου, των Αρμενίων, και των Ασσυρίων. Γράφτηκαν.
Μετά από 20 ή και λιγότερα περίπου χρόνια οι ναζί της χιτλερικής Γερμανίας έβαλαν στο στόχαστρο, μεταξύ άλλων, και τους Εβραίους. Ήταν ντροπή για τον πολιτισμό, τον παγκόσμιο πολιτισμό, τα κρεματόρια, τα γκέτο, οι δημόσιοι εξευτελισμοί, η εξάλειψη κάθε εβραϊκού στοιχείου από πόλεις και κωμοπόλεις ολόκληρης της Ευρώπης. Για παράδειγμα στις 29 Μαΐου 1944 η προαιώνια εβραϊκή κοινότητα των Χανίων, που τότε αριθμούσε περίπου 300 άτομα, σε μία ημέρα εξαφανίστηκε… Το καράβι που θα τους οδηγούσε στα κρεματόρια, το ατμόπλοιο «Ταναΐς», τορπιλίστηκε στα ανοικτά του Κρητικού Πελάγους, από αγγλικό υποβρύχιο Vivid. Μαζί με τους Εβραίους των Χανίων, πνίγηκαν οι ευάριθμοι Εβραίοι της υπόλοιπης Κρήτης, Ιταλοί και Έλληνες αιχμάλωτοι πολέμου. Ο εβραϊκός πολιτισμός της Κρήτης εξαφανίστηκε διά παντός! Και ήταν ντροπή… και ένα μόνο παράδειγμα έφερα.
Τότε τα νέα τα μάθαιναν πολύ αργότερα, οι εικόνες ντροπής μεταδίδοντο μέρες και εβδομάδες αργότερα. Σήμερα που οι εικόνες ντροπής μεταδίδονται σε πραγματικό χρόνο πώς είναι δυνατόν να μη συγκινούν αυτούς που πρέπει να συγκινούν, και να αφήνεται χώρος, άπλετος για ανησυχία περί αντισημιτισμό. Γιατί πρέπει να παίζει η κυβέρνηση το χαρτί του αντισημιτισμού, δεν το καταλαβαίνω. Αντιλαμβάνομαι όμως πως είναι εύκολο χαρτί, το οποίο δεν χάνει, είναι το τζόκερ της λύπησης.
Θα πρέπει να αντιληφθούν καλά οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι πως όποιος διαφωνεί με τη δολοφονία άμαχου πληθυσμού, την πρόκληση ανθρωπογενούς λιμού, την εμπόδιση του πληθυσμού σε υγειονομικές υπηρεσίες δεν είναι αντισημίτης, είναι εναντίον της επίσημης πολιτικής του Κράτους του Ισραήλ, που θέλει να αφανίσει τους Παλαιστίνιους από τη λωρίδα της Γάζας, που θέλει να εξαπλώσει τους εβραϊκούς οικισμούς και στη Δυτική Όχθη.
Στην Κύπρο, όμως, το χαρτί του αντισημιτισμού, απορώ γιατί παίχτηκε από τον Ισραηλινό πρέσβη Ορέν Ανόλικ. Πώς αντιλαμβάνεται ο κ. Ανόλικ την αντισημιτική ρητορική στο δημόσιο λόγο; Αυτό δεν μπορώ να το αντιληφθώ, και αν τα πυρά του πήγαιναν στον γ.γ. του ΑΚΕΛ, Στέφανο Στεφάνου, τότε θα πω ότι μάλλον έσφαλλε ο κ. πρέσβης, διότι αυτό είναι η άποψη ενός κόμματος. Και είναι ανεπίτρεπτο να θεωρεί ένας πρέσβης ότι έχει το δικαίωμα να αναμειγνύεται στα εσωτερικά ενός κόμματος (η αδυναμία του ΑΚΕΛ να τα λέει όλα με το όνομά τους, βλ. Ρώσους που σχεδόν έχουν αποικίσει τη Λεμεσό, τους Κινέζους, που αγοράζουν επίσης αβέρτα-κουβέρτα, είναι γνωστή και είναι θέμα δικό τους, δεν είναι δουλειά ενός πρέσβη να θίγεται) αλλά ακόμα και αν η δήλωσή του πήγαινε σε δημοσιογράφους και πάλι λάθος έκανε. Ποια είναι η διάδοση μισαλλόδοξων μύθων που στοχεύουν ολόκληρες κοινότητες; Συμφωνώ απόλυτα με τον κ. Ανόλικ πως ο αντισημιτισμός, σε όλες τις μορφές του, δεν έχει θέση στη δημόσια ζωή. Αλλά και η διάχυση της αίσθησης πως κάποιοι λαοί βρίσκονται συνεχώς στη θέση του θύματος επίσης δεν με βρίσκει σύμφωνο. Σαφώς και οι Αρχές της Δημοκρατίας οφείλουν να είναι σε ύψιστο βαθμό ετοιμότητας, ώστε να αποτραπούν δυσάρεστα γεγονότα, ή να στοχοποιηθούν αδίκως άνθρωποι και επιχειρήσεις.
Επίσης, ποιες είναι οι «υπεύθυνες φωνές της δημόσιας ζωής που πρέπει να καταδικάσουν τη γλώσσα του αντισημιτισμού, της διασποράς του φόβου και της συλλογικής δαιμονοποίησης, με σαφήνεια, αποφασιστικότητα και χωρίς αμφιβολία»; Θα ήθελα από τον κ. πρέσβη να γινόταν πιο συγκεκριμένος, όσο φυσικά του επιτρέπει ο διπλωματικός του ρόλος.
Επιστρέφοντας στην αρχή του συλλογισμού μου, θα πρέπει ο παγκόσμιος πολιτισμός να ντρέπεται για τη γενοκτονία της Γάζας. Οφείλουν όλοι και οφείλουμε όλοι να στεκόμαστε όλοι ανάχωμα, τόσο στις φωνές αντισημιτισμού, όσο και στις ενορχηστρωμένες προσπάθειες αφανισμού ενός ολόκληρου λαού.
kouroupakisa@kathimerini.com.cy
