Απαράδεκτο

Απαράδεκτο Ι
Δεν το είπα ότι η στήλη αυτή θα γιορτάζει της Επαναλήψεως, το είπα. Και ήρθε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Μάριος Πελεκάνος και μ’ έβγαλε σωστό! Είχαμε σημειώσει στις 27 Ιουνίου «διάχυτος ο προβληματισμός για τον νέο κυβερνητικό εκπρόσωπο, τον Μάριο Πελεκάνο, ο οποίος προτού καν αναλάβει έγινε υπέρ το δέον γνωστός» και συνεχίζαμε «Τώρα για κλειστά κέντρα, για απελάσεις, για μεταναστευτικό και λοιπά παρόμοια, απευθυνθείτε στον κ. Νουρή, τον καθ’ ύλην υπουργό!». Και ιδού που το τρομερό δίδυμο ξαναχτυπά και δεν το σκιάζει δήλωση καμιά. Τώρα θα μου πείτε σιγά την επιτυχία, έφτιαξες γρανίτα πάγου στην Ανταρκτική. Σωστό, αλλά καλό είναι να μην ξεχνάμε τι λένε και τι κάνουν! Και σαφώς δεν πιστεύω ότι το πρόβλημα δεν είναι πρόβλημα και ότι η λύση του είναι εύκολη υπόθεση, αλλά με τον αδύναμο δεν κάνεις πολιτική της οκάς, φτηνή προπαγάνδα. Τον αδύναμο τον αφήνεις έξω από την εξίσωση. Βέβαια, μετά από την ντροπιαστική τοποθέτηση ο κ. Πελεκάνος κατέβηκε από το βήμα και όλα κύλισαν ομαλά στα φιλόξενα σαλόνια του Προεδρικού Μεγάρου και δεν ξέρω και τι σερβιρίστηκε εκείνο το μεσημέρι και ήταν μια όμορφη φθινοπωρινή... ημέρα. Και όλοι άφεριμ, εφέντη!

Απαράδεκτο ΙΙ
Αυτό που έκανε ο κ. Πελεκάνος, ο οποίος σαφώς και θα συμφώνησε, να καταδεχθεί να αναγνώσει τη φράση «το πιο σημαντικό που αποδεικνύει την κρισιμότητα του προβλήματος, είναι τα στοιχεία που αφορούν τους μαθητές με μεταναστευτική βιογραφία» είναι αδιανόητο, ακόμα και αν δεν το έγραψε, θα έπρεπε να είχε δαγκωθεί 45 φορές. Πώς το έκανε η καρδιά του και εκείνου και του πολιτικού προϊσταμένου του, και του υπουργού Εσωτερικών να πουν ότι τα παιδιά με μεταναστευτική βιογραφία αποδεικνύουν την κρισιμότητα του προβλήματος. Όχι, το Πουρνάρα το αναδεικνύει, οι βάρκες στις ακτές το αναδεικνύουν. Αλλά ακόμα και αν δεχτούμε ότι θες να πεις ότι αλλοιώνεται ο δημογραφικός χαρακτήρας της χώρας από τους μαθητές που έρχονται από χώρες περίεργες και ότι μας τελειώνουν οι γηγενείς... κάνε το με σωστά νούμερα. Απαράδεκτοι, επικίνδυνοι. Φαντάζεστε, να έτυχαν τίποτα έφηβοι σε τίποτα κουβέντες του καφενέ και την επομένη να πάνε στο σχολείο τους; Διαβάστε το ρεπορτάζ για τον σχολικό εκφοβισμό στη σελίδα 16.

Μία, ας είναι και μία
Και ευτυχώς που υπάρχει και η κα Δέσπω Μιχαηλίδου, η Επίτροπος Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού για να σώσει την κατάσταση και την αξιοπρέπεια της Πολιτείας: Η όλη δομή του λόγου του Κυβερνητικού Εκπροσώπου, η χρήση αριθμητικών δεδομένων χωρίς επεξήγηση ή διαφοροποιήσεις, επέτειναν ηθελημένα ή μη, την ανησυχία της κοινωνίας, το αίσθημα ανασφάλειας ξενοφοβίας και μισαλλοδοξίας». Και ήταν η μόνη από τους θεσμούς που βγήκε και είπε ως όφειλε ότι το λογικό, το απολύτως λογικό: «Τα παιδιά με μεταναστευτική βιογραφία είναι πρώτα πάνω απ’ όλα παιδιά. Αποτελούν μια ευάλωτη ομάδα εκτεθειμένη σε σοβαρούς κινδύνους και καθημερινή προσβολή των δικαιωμάτων τους. Είναι αδιαπραγμάτευτη αρχή και υποχρέωση του κράτους, της κοινωνίας και του ατόμου, να αποφεύγεται η στοχοποίησή τους και η αντίκρισή τους ως μια εν δυνάμει απειλή που αναπόφευκτα δεν οδηγεί παρά σε κοινωνικό αποκλεισμό και στιγματισμό τους». Από την κυβέρνηση σιωπή, από τον ΔΗΣΥ σιωπή, γενικά στον κάμπο βασίλεψε άκρα του τάφου σιωπή. Αλλά τώρα που πλησιάζουν Χριστούγεννα θα δείτε δώρα και χαρές και μηνύματα για τα παιδιά όλου του κόσμου.