Εντάξει, κάπου έλεος

Εντάξει, κάπου έλεος

Βέβαια στον Κορμακίτη το έριξαν το σχολείο, δεν ήταν βακουφικό το φυσικά το οικόπεδο, άλλα μνημεία τα έχουν για να τα τρώει η μαρμάγκα και ειδικά στα κατεχόμενα χωριά, που οι νέες χαράξεις δρόμων τρώνε προαύλια εκκλησιών, κοιμητήρια και αν δεν προλάβει η Επιτροπή Πολιτιστικής Κληρονομιάς ή το UNDP, τα παίρνει όλα παραμάζωμα η μπουλντόζα... Εντάξει, είπαμε να πείτε, αλλά μην πουλάτε και ευαισθησία. Εφκάλατε και το σσοινί τζαι το παλούκι!

Μετά Χριστόν προφήτες

Πέθανε ο συναγωνιστής του Αυξεντίου Αυγουστής Ευσταθίου και ξεκίνησαν πάλι τα ποιος ήταν, αν ήταν και τι ήταν. Τι έκανε και τι δεν έκανε ο μακαρίτης. Και μέσα από όλα αυτά τα αναπάντητα ερωτηματικά, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης βέβαια, όπου η γνώμη είναι δωρεάν και αλλάζει άμα λάχει, προκύπτει το ένα και μοναδικό ερώτημα. Οι μετά Χριστόν προφήτες και οι μετά θάνατον επικριτές ουδέν προσφέρουν, μόνο φωνάζουν και αποπροσανατολίζουν τη συζήτηση. Κάποτε θα πρέπει να μάθουμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα, ήσυχα και απλά, αν θέλουμε να δούμε αυτόν τον έρημο τον τόπο να μην αιμορραγεί.

allou fan park, που λέμε

Και τέταρτο γεωτρύπανο η Τουρκία, και εμείς, όχι δηλαδή εμείς, αλλά κάποιοι άλλοι έλεγαν ότι δεν θα βρει ούτε τσάπα ο Ερντογάν! Καλά, δεν το έλεγαν έτσι ακριβώς, αλλά ότι θα δυσκολευόντουσαν λιγάκι. Από την άλλη τα Βαρώσια μάς χαιρετάνε και αυτά και εμείς περιμένουμε από τον έρμο τον Πενταδάκτυλο να τους αποσείσει. Εμ, βουνό είναι αυτό, δεν είναι τραμπολίνο! Το θέμα είναι εμείς τι κάνουμε από εδώ και πέρα, και όταν λέω εμείς, δεν εννοώ τον κόσμο τον απλό, αλλά τους πολιτικούς μας, οι οποίοι περιέργως αυτόν τον Αύγουστο είναι ακόμα όλοι εδώ! Γιατί σε καιρούς αλλοτινούς ήταν αλλού, allou fan park, που λέμε.

Πολιτιστική χρονοκάψουλα

Λέμε, λέμε για τα μουσεία μας και τους αρχαιολογικούς μας χώρους από εδώ, αλλά και στα Κατεχόμενα τα πράγματα στα μουσεία και στα μνημεία είναι λίγο τραγικά, ιδίως εκτός της Λευκωσίας. Πολύ έντομο πεθαμένο και γενικά ακαταστασία... όπου δεν είναι βιτρίνα. Αν εξαιρέσεις τον κλιματισμό, όταν μπαίνεις σε μουσεία είναι σαν να εισέρχεσαι σε χρονοκάψουλα. Welcome to Cyprus 1970! Σοβαρά, τώρα, δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει, αλλά θα ήταν καλό κάποιοι/ες να τα σκεφτούν, γιατί είναι κρίμα ό,τι σώθηκε και πέρασε διά πυρός και σιδήρου να το καταστρέψει η αδιαφορία. Ακόμα υπάρχει καιρός, αν και ιδίως σε εκκλησίες και καμπαναριά η καταπόνηση είναι ορατή διά γυμνού οφθαλμού.

Πολιτισμός μια μπίζνα

Και μιας και πιάσαμε τα πολιτιστικά μαθαίνει η στήλη πως υπάρχουν δυνάμεις στον Δήμο Λευκωσίας που προσπαθούν να δώσουν πνοή στον πολιτισμό, να βρουν λύσεις και να αξιοποιήσουν κάθε χώρο και πόρο προς όφελος όλων. Υπάρχουν και εκείνες όμως οι δυνάμεις που βλέπουν τον πολιτισμό ως μία επιχείρηση, μια μεγάλη μπίζνα κατά το λαϊκότερο και θέτουν συνεχώς προσκόμματα και αναζητούν το οικονομικό όφελος. Αφορμή για να τα ακούσει όλα αυτά η στήλη είναι οι προσκλήσεις ενδιαφέροντος για την παραχώρηση του Πολιτιστικού και Κοινοτικού Κέντρου «Οι Μύλοι» στο Καϊμακλί και του κτηρίου της πρώην Συνεργατικής Καϊμακλίου. Η πόλη και οι πολιτιστικοί φορείς και ομάδες έχουν ανάγκη από χώρους, ας σκεφτεί ο Δήμος δημιουργικά και ας νικήσει το καλό!