Του Απόστολου Κουρουπάκη
Μοιρολόι του Ακάμα
«Στου Ακάμα τη γη σφάζονται παλικάρια. Στου Ακάμα το ακρωτήρι μουδέ η Δέσπω φαίνεται μουδέ κανείς άλλος... και πόλεμο άλλοι κάνουνε, με νύφες και μ’ αγγόνια. Στου Ακάμα τα πλάγια μια φωνή ακούγεται μέσα από τα ρουμάνια, “Εδώ είσαι σκλάβος του πασά, Ακάμα, και ρίξε τ’ άρματα, δαβλί εμείς θ’ ανάψουμε και όλος φωτιά θε να γενείς”. Κι αχός βαρύς ακούστηκε, πολλά δεντρά επέσαν, μουδέ σε καταιγίδα πέσαν, μουδέ σε ανεμοβρόχι, οι ντιβέλοπερ κάνουνε πόλεμο, με τράκτορ και με σχέδια. Το Τρόοδος κι αν προσκύνησε, κι αν έπεσεν το Δάλι, τι κι αν ο Πενταδάκτυλος εχάθη... Εγώ, Ακάμας λέγομαι και είμαι βασιλέας, γένος του Θησέα». Κάπως έτσι εξελίσσεται η μάχη για τον Ακάμα, που πρέπει να προστατευτεί πάση θυσία. Δείτε το ρεπορτάζ στη σελίδα 6 της συναδέλφου Μαρίας Ηρακλέους.
Ήσουν καλός, ήσουν γλυκός
Συγκινητικός ο κ. Μαρίνος Σιζόπουλος ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ, που διαλύεται στα εξ ων συνετέθη, κατά τη συνάντησή του με τον κ. Οσάτσι, τον πρέσβη της Ρωσίας «για τη θετική συνεισφορά την οποία είχε στον αγώνα του λαού μας, καθώς και για την υποστήριξη την οποία πρόσφερε στις θέσεις της Κύπρου, αναφορικά με το Κυπριακό ως θέματος εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής», όπως διαβάζω στη συνάδελφο Cyprus Times. Μπράβο, στον κ. Σιζόπουλο, ο οποίος μάλλον ξέχασε πως ο κ. Οσάτσι μάς είχε πει πάνω-κάτω ότι με αυτά που κάνουμε, ότι υποστηρίζουμε την Ουκρανία, όταν η χώρα του εισέβαλε στη χώρα, οι Ρώσοι τουρίστες πολλοί θα στεναχωρηθούν και θα φύγουν, θα πάνε αλλού. Μέχρι και η κυβέρνησή μας είχε ενοχληθεί τότε, αλλά ο κ. Σιζόπουλος δεν είναι τίποτε τατσίζης, να το κρατήσει και πήγε για τον αποχαιρετισμό.
Κάτι για το σπίτι...
Κιμπάρης ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήλθε κομίζων δώρα. Έναν πυροσβεστικό σταθμό και ένα αεροπλάνο. Λίγα δεν τα λες, όλα κι όλα, ψωροκώσταινα-ψωροκώσταινα η Ελλάδα, αλλά άμα πει να κάνει δώρο, δεν το λυπάται το έξοδο. Και καλά κάνει, διότι και η Κύπρος, που επίσης είναι ανοικτοχέρα, έχει προσφέρει πολλά στην Ελλάδα, και στις πυρκαγιές του 2007, και σε αυτές στο Μάτι το 2018, και στις πλημμύρες στη Μάντρα το 2017. Πάντως, ο κ. Αναστασιάδης, πολύ χάρηκε και μάλιστα είπε ότι ευτυχώς που του το έφερε τώρα το αεροπλάνο-δώρο, γιατί κανείς δεν θα μπορέσει να πει τίποτε. Άντε, γιατί όλα τα παρεξηγούμε σε αυτόν τον τόπο. Ναύλα και αεροπλάνα, βουρ για την Αβάνα!
Αχ, αυτή η γλώσσα σου!
Ο κ. Αλέκος Τρυφωνίδης, βουλευτής της ΔΗΠΑ, έκανε το πιο άκυρο σχόλιο και φυσικά η γραπτή συγγνώμη του δεν αλλάζει τίποτε, τουλάχιστον στη δική μου ματιά. Γλωσσικό ολίσθημα είναι να πεις –μεγενθύνω, αντί μεγεθύνω, να κάνεις ένα σαρδάμ. Αυτό το σχόλιο δεν ήταν ολίσθημα, ήταν η παγιωμένη αντίληψη που έχουμε για κάποια πράγματα. Και φυσικά, και εμού περιλαμβανομένου, ουδείς αναμάρτητος. Αλλά όταν είσαι βουλευτής θα πρέπει να είσαι χίλιες φορές προσεκτικός. Επίσης, αν το πάμε με τον Φρόιντ το γλωσσικό ολίσθημα είναι ασυνείδητη σκέψη... ή το λόγιο, γλώττα λανθάνουσα τα αληθή λέγει. Όπως και να ’χει η κα Ανθούση ξέρει πού στέκεται και τι κάνει, και τα έργα της είναι πολύ μεγαλύτερα από τη γλώσσα ενός βουλευτή. Θα πρέπει όμως και η πρόεδρος της Βουλής να τους συνάξει λίγο εκεί μέσα. Διότι το σκοινί στο οποίο θέλει να ισορροπεί δεν είναι και πολύ γερό, αφού δεν πέρασε καιρός από το συμβάν με τον Ανδρέα Θεμιστοκλέους... Λάβετε μέτρα, κυρία Δημητρίου.
