Του Απόστολου Κουρουπάκη
Ζητείται ενσυναίσθηση
«[...] «Αυτή τη στιγμή η σκέψη μου στρέφεται στις οικογένειες που έχασαν τους αγαπημένους τους, στα παιδιά που έμειναν ορφανά, σ’ όσους έχασαν το στήριγμά τους. Η σκέψη μου στρέφεται ακόμα σ’ όσους νοσηλεύονται ή νοσούν. Μοιράζομαι τις στιγμές όσων κλεισμένοι στα σπίτια τους αγωνιούν για την τύχη των αγαπημένων τους. Από τα βάθη της καρδιάς μου εύχομαι στην κάθε μια και τον καθένα γρήγορη ανάρρωση, αλλά και πίστη, δύναμη και κουράγιο σ’ όσους δέχτηκαν το βαρύτερο πλήγμα της πανδημίας». Αυτά είπε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας λίγο πριν αναχωρήσει για την αγαπημένη του Αθήνα και φυσικά, ουδένας ψόγος για το ταξίδι, ούτε φυσικά για την καλοπέραση, αλλά λίγο τακτ δεν θα έβλαπτε. Ακριβώς λόγω των δυσκολιών που έφερε η μετάλλαξη “Όμικρον”, τα αυξημένα κρούσματα, τα νέα μέτρα, θα έπρεπε κύριε Πρόεδρε να μείνετε στη χώρα. Θα ήταν μια καλή και ευγενική κίνηση εκ μέρους σας. Δεν αρκούν τα λόγια παρηγοριάς, χρειάζεται και το παράδειγμα από τον πρώτο πολίτη της χώρας.
Υπάρχει πρόβλημα
Τα γεγονότα στη Χλώρακα την περασμένη εβδομάδα δείχνουν, αν μη τι άλλο, ότι το πρόβλημα είναι σοβαρό. Οι αυξημένες αιτήσεις ασύλου, οι πολύ καθυστερημένες απαντήσεις και η έλλειψη ανάληψης σοβαρών και στοχευμένων δράσεων από πλευράς της Πολιτείας, αλλά και η δυστοκία από πλευράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα. Θα πρέπει ν’ αντιληφθούμε επιτέλους ότι το μεταναστευτικό πρόβλημα είναι πολυεπίπεδο και πολυδιάστατο. Όσο το αφήνουμε στην τύχη του και στα χέρια εγχώριων επιτήδειων τόσο θα γιγαντώνεται. Δεν είναι προς όφελος κανενός η εργαλειοποίηση του ανθρώπινου πόνου, και όλοι θα πρέπει επιτέλους ν’ αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν.
Καλή, πολύ καλή δουλειά
Η πολύ σπουδαία δουλειά της Τεχνικής Επιτροπής για την Πολιτιστική Κληρονομιά θα πρέπει θεωρώ να υποστηριχθεί έτι περαιτέρω απ’ όλους. Το όραμα μιας ενωμένης Κύπρου ας ξεκινήσει επιτέλους από τον Πολιτισμό, γιατί απ’ όλα τα άλλα δεν βλέπω χαΐρι. Σαφώς και το Κυπριακό δεν θα λυθεί από τις αναστηλώσεις και την προστασία των μνημείων μας, αλλά τουλάχιστον θα έχουμε δημιουργήσει έναν πολύ σπουδαίο λόγο πιο στενής συνεργασίας. Ιδιαίτερα μετά απ’ όσα μαθαίνουμε σχετικά με τις κυρώσεις της διεθνούς κοινότητας στην Τουρκία, για την ΑΟΖ και το Βαρώσι, οι οποίες αν και πολυδιαφημίστηκαν και τις θεωρήσαμε σχεδόν ως γενόμενες εν τέλει ήταν άνθρακας και άνθρακας αναμένεται να παραμείνουν.
Ηλθε η ώρα
Δεν ξεχνώ ότι πλησιάζει και ο καιρός που θα συζητηθεί στη Βουλή των Αντιπροσώπων και το νομοσχέδιο για τη δημιουργία υφυπουργείου Πολιτισμού, μια δομή την οποία προσωπικά θεωρώ πολύ σημαντική. Θα ήταν κρίμα να πάει και θύμα στον βωμό του Κυπριακού. Δεν τίθεται θέμα συνταγματικότητας, δεν θα είναι ένα κοινοτικό υφυπουργείο, οι αρχαιότητες στα Κατεχόμενα δεν θα σωθούν αν δεν το δημιουργήσουμε, και θα σώζονται αν το Τμήμα Αρχαιοτήτων παραμείνει στο υπουργείο Μεταφορών και Έργων. Παρακαλώ λοιπόν τους βουλευτές και τις βουλευτίνες να δουν λίγο πιο ανοικτόμυαλα το ζήτημα. Εκτός, αν θέλουμε να μείνουμε όπως είμαστε, ώστε όσοι και όσες παροικούν την Ιερουσαλήμ να είναι εντάξει και να μην υπάρχει έγνοια καμιά. Με το υπουργείο Ενέργειας να ασχολείται με τη χειροτεχνία, με το Μεταφορών με τις αρχαιότητες, και οι Πολιτιστικές Υπηρεσίες να ασχολούνται με όλα τα υπόλοιπα και το υπουργείο Παιδείας, που είναι ο πολιτικός προϊστάμενος να έχει λόγο σε όλα.
