Του Θανάση Φωτίου
Με θυμό
Η καταγγελία προ ημερών από πρώην κατάδικο για βιασμό του στις Κεντρικές Φυλακές, υπόθεση που βρίσκεται αυτή τη στιγμή υπό τη διερεύνηση της αστυνομίας, με πήγε πίσω στο 2014. Ήταν μια ταραχώδης περίοδος στις φυλακές με πολλά δυσάρεστα περιστατικά να διαδέχονται το ένα το άλλο. Τότε επισυνέβη και ο βιασμός ενός νεαρού Ρουμάνου, ο οποίος μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο. Είχαν προηγηθεί τέσσερις αυτοχειρίες, δυο-τρεις βιασμοί, ένας αυτοπυρπολισμός… Ο βιασμός του νεαρού Ρουμάνου είχε γίνει Πέμπτη. Την Παρασκευή η είδηση βούιξε από τα ΜΜΕ και το περιστατικό έγινε γνωστό σε όλη την Κύπρο. Το βράδυ του Σάββατου, ο πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης βρισκόταν μαζί με τις κόρες και τους γαμπρούς του πρώτο τραπέζι στη standup comedy παράσταση, «ΜνημόνιΩΧ», του Λούη Πατσαλίδη, όπου διασκέδασε, τραγούδησε το «Βρέχει φωτιά στη στράτα μου», πέταξε και μερικά τασάκια για την πλάκα και εν είδει αυτόγραφου και… Και την Κυριακή το πρωί θύμωσε! Θύμωσε με αυτά που συνέβαιναν στις φυλακές. Τόσο πολύ που έσπευσε να επισκεφτεί το θύμα στο νοσοκομείο, να του δώσει θάρρος και να του πει να μην πτοηθεί, να μη φοβηθεί απειλές και να μιλήσει στις αρχές.
- «Ακούγεστε οργισμένος», του επεσήμανε μια δημοσιογράφος.
- «Όσο δεν φαντάζεστε», απάντησε ο Πρόεδρος με το φρύδι ανασηκωμένο.
Στα χαρακώματα
Βλέπω πολλούς Έλληνες καλλιτέχνες να βρίσκονται στα χαρακώματα τον τελευταίο καιρό, ως δράση ή αντίδραση, αλλά πάντα με φόντο τα ανοσιουργήματα που πράττει ο Νετανιάχου στη Γάζα, με αποτέλεσμα και διαφορετικούς λόγους να ειπώθηκαν πολλά «λευτεριά στην Κύπρο» μαζεμένα. Θυμήθηκα την εποχή που το φαινόμενο ήταν έντονο, τότε που όποιος καλλιτέχνης έφτανε στο νησί, έσπευδε να μας εκφράσει (μπορεί και να μας πουλήσει) τον πατριωτισμό του. Χωρίς να αποφεύγονται οι φαιδρότητες. Τέτοιες περιπτώσεις υπήρξαν πολλές, αλλά αυτή της Βάνας Μπάρπα, που αποφάσισε να μετατρέψει το ΖΟΟ σε… «Χάνι της Γραβιάς», ήταν απ’ τις καλύτερες με διαφορά. Η ηθοποιός είχε έρθει με τη σόλο παράσταση Vana’s Therapy, κάτι σαν stand-up comedy, που ούτε το ένα ήταν ούτε το άλλο. Στην οποία, μεταξύ άλλων, πρόβαλλε σε μια γιγαντοοθόνη το πρόσωπο της Βανδή, της Μπεζεντάκου και του Αυτιά και ρωτούσε το κοινό να της πουν αν του αρέσουν. Η Βάνα, λοιπόν, είτε για να εμψυχώσει το φρόνημα του κόσμου, είτε για να σπεύσει ο κόσμος με τις γαλανόλευκες να αγοράσει εισιτήρια, έριξε και το κερασάκι: «Η όλη παράστασή μου θα είναι αφιερωμένη στο παλικάρι Σολωμό Σολωμού»!
Όλα για τους ιθαγενείς
Αν μη τι άλλο, λέω, βοηθιέται κόσμος, κάτι είναι κι αυτό, τι σε νοιάζουν οι προθέσεις. Το κρατάω και το σημειώνω, απ’ την άλλη όμως, δεν γίνεται να μην παρατηρήσουμε ότι κάθε φορά που ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης βλέπει μια έρευνα όχι και τόσο ευχάριστη για τη δημοτικότητά του ή που συμβαίνει κάτι αναπάντεχο που την τσαλακώνει, ακολουθούν μετά βεβαιότητας χορηγίες και επιδόματα. Σαν να μην πέρασε μια μέρα από τότε που ο ΔΗΣΥ έλεγε «Τόσο μακριά από την πραγματικότητα είναι ο κύριος Τάσσος Παπαδόπουλος, που θεώρησε ότι οι πολίτες είναι ιθαγενείς, τους οποίους μπορεί να εξαγοράσει χαρίζοντάς τους καθρεφτάκια και μπιχλιμπίδια», καυτηριάζοντας την απόφασή του να μοιράσει φούρνους με καρβέλια και λαγούς με πετραχήλια αξίας 111 εκατομμυρίων, 73 ημέρες πριν από τις προεδρικές εκλογές. Το γεγονός ότι έκανε το ίδιο πέντε χρόνια νωρίτερα, είχε βεβαίως ξεχαστεί από τους... «ιθαγενείς», οπότε μπορούσαν να λένε ό,τι θέλουν. Ποιος θυμόταν ότι μοίραζε παραμονές των εκλογών επιταγές 300 λιρών στους συνταξιούχους (εφάπαξ καταβολή ειδικής χορηγίας, το είχαν βαφτίσει) έδινε αύξηση στους μουχτάρηδες, «έκτακτο χριστουγεννιάτικο δώρο» σε όσους στηρίζονταν από τις Κοινωνικές Υπηρεσίες καθώς και «έκτακτη βοήθεια» 4,5 εκατομμυρίων λιρών σε πατατοπαραγωγούς και στους παραγωγούς οπωροκηπευτικών. Ας είναι, λοιπόν, αν μη τι άλλο βοηθιέται κόσμος…
