Τα Ιουλιανά
«Ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ εγκρεμιζόταν, αλλά νά που άξιζε η αναμονή. Το γεφύρι της Ζάχα είναι υπέροχο! Μπορεί να μας κόστισε βεβαίως κατιτίς παραπάνω, αλλά χαλάλι» θριαμβολόγησε η χήρα. «Γιατί όμως αντιμετωπίζετε το κόστος ως ένα θέμα ταμπού;» ρώτησε τάχα μου αθώα μια καινούργια στη γειτονιά, από τη Λεμεσό, με ακαζού μαλλί. «Γιατί στους κύκλους της αστικής Λευκωσίας είθισται να μη συζητούμε τέτοιες ασημαντότητες» την αποστόμωσε η Ιουλία Παλαιολόγου Ουίλσον και αποχώρησε από τη φρουταρία της Μυρούλας με το κεφάλι ψηλά.
Την επομένη, οι κυρίες του καρέ περπάτησαν από την οδό Κωστή Παλαμά στην πλατεία Ελευθερίας και μετά από μια μικρή ανάπαυλα στην τάφρο, συνέχισαν προς τη λεωφόρο Μακαρίου για να καταλήξουν στο αγαπημένο τους Pralina της Στασικράτους. Ο καλόγουστος χριστουγεννιάτικος διάκοσμος, σε συνδυασμό με την ολική μεταμόρφωση του ιστορικού κέντρου, τους προκάλεσε τέτοια ευφορία που δεν άφηνε περιθώριο για τις συνήθεις γκρίνιες. Κι ενώ όλα έδειχναν πως τίποτε δεν ήταν ικανό να χαλάσει τη θετικότητα της σκέψης και την εορταστική τους διάθεση, η αενάως γκαντέμω Φώφη Κούταλου τις προσγείωσε ανώμαλα. Έφτασε φουριόζα στο τραπέζι τους και ρώτησε ξέπνοα: «Αν είναι ανεμβολίαστος ο γαμπρός, τι να κάνει η νύφη;».
Η πατρότητα του ακανθώδους ερωτήματος ανήκει σε γνωστό αρθρογράφο, έγκυρης εφημερίδας, αμέσως μετά την εξαγγελία των νέων μέτρων από τον υπουργό Χατζηπαντέλα. «Τι να κάνει η νύφη;» ωρυόταν η Κούταλου, καθώς ήταν φανερό πως είχε πάρει το θέμα πολύ προσωπικά. «Το δε safe pass; Που πράσινο είναι έγκυρο, κόκκινο μη έγκυρο, πορτοκαλί για αρνητικό rapid, μπλε γι’ αρνητικό PCR, μωβ για την πρώτη δόση του εμβολίου; Άσπρα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε, καραβάκια στο ταξίδι δε με παίρνετε, καλέ; Ο Θεός πιον!» κορύφωσε το παραλήρημα η κορυφαία του αστικού μελοδράματος.
«Αφού φτάσαμε στα Θεία, μάλλον πρέπει να σχολιάσουμε και την Ξανθή Αγαπημένη Παναγιά» είπε η Ιουλία, ζητώντας από το γκαρσόνι ένα ακόμα γύρο gin and tonic. Και διάβασε στο καρέ δυο αράδες από τον χαιρετισμό που εκφώνησε η Προέδρος της Βουλής ανήμερα του Αγίου Σπυρίδωνα: “Η πίστη μας, η Ορθοδοξία, είναι η δύναμή μας. (…) Η δύναμή μας που πηγάζει μέσα από την ελπίδα και την πίστη στο θαύμα”. Οι κυρίες έμειναν για λίγα δευτερόλεπτα σιωπηλές, προσπαθώντας να συνδυάσουν τις πληροφορίες: το νεαρό της ηλικίας, το νέο αίμα στην πολιτική, το πολιτειακό αξίωμα, το έτος 2021… «Δεν έχουμε υπόθεση» μουρμούρισε ανόρεχτα η αριστερή (με την καλή έννοια) Κουλλίτσα Κυριακού και κατέβασε το ποτό της άσπρο πάτο.
Η φωτογραφία που έστειλε η Ευφημία Παλαιολόγου Τσαμπά στο WhatsApp, ευτυχώς εκτόνωσε κάπως τη δυσοίωνη ατμόσφαιρα. Οι κυρίες ενθουσιάστηκαν με τον πράσινο ήλιο στο εξαντρίκ λευκό σύνολο του Λάκη Γαβαλά. «ΠΑΣΟΚ, ωραία χρόνια!» ψιθύρισε η Ιουλία κι ευθύς άνθησαν οι μνήμες της δεκαετίας του ’80… Οι συγκεντρώσεις - λαοθάλασσες, η Κάρμινα Μπουράνα, η Μελίνα, το ζεϊμπέκικο του Ανδρέα, το νεύμα στη Δήμητρα, μπουζούκια, δάκρυα και ιδρώτας, το ατέλειωτο πάρτι… «ΠΑΣΟΚ, ωραία χρόνια!» επανέλαβε η Ιουλία και οι κυρίες σήκωσαν ξανά τα ποτήρια τους για να ευχηθούν στον νεοεκλεγέντα Νίκο Ανδρουλάκη «σιδεροκέφαλος».
Οι συνειρμοί βεβαίως με τα δικά μας ήταν αναπόφευκτοι. Γιατί την ώρα που ο πράσινος ήλιος ανάτελλε στην Ελλάδα ξανά, στην Κύπρο το συνέδριο των Πρασίνων αναβλήθηκε λόγω… έλλειψης απαρτίας! «Στον Σιζόπουλο πήρε μερικά χρόνια για να διαλύσει την ΕΔΕΚ, οι Οικολόγοι φαίνεται ότι το επιτυγχάνουν με συνοπτικές διαδικασίες» σχολίασε η Ιουλία. «Μέγας πρωταγωνιστής της οικολογικής φαρσοκωμωδίας ήταν ο υποψήφιος για την προεδρία Σωτήρης Χρίστου. Ο κ. Χρίστου βγήκε στην εκπομπή του Ονούφριου Σωκράτους και ενημέρωσε το φιλοθεάμον κοινό ότι τα νέα μέλη που ενέγραψε στο Κίνημα είναι στην πλειονότητά τους επιχειρηματίες, οι οποίοι εργοδοτούν 10.000 άτομα και κάνουν τζίρο πολλών εκατομμυρίων. Εκτός αυτού, έχουν πλούσια κοινωνική και φιλανθρωπική δράση. Τι ακούμε, Θεέ μου, οι απροστάτευτοι ιθαγενείς και δεν τρελαινόμαστε;».
«Χτύπα κι άλλο, θα τ’ αντέξω!» προκάλεσε την Ιουλία το καρέ και εκείνη σήκωσε, όπως ήταν αναμενόμενο, το γάντι. «Η λίστα των υποψηφίων μεγαλώνει» είπε κι έπειτα βυθίστηκε σε μια βασανιστική σιγή δευτερολέπτων. Μετά τις εξαγγελίες των Μάριου Ηλιάδη, Αχιλλέα Δημητριάδη και Χριστόδουλου Πρωτοπαπά, ήταν θέμα χρόνου για να αποκτήσει και το απορριπτικό μέτωπο έναν φάρο ελπίδας. «Αγαπητές φίλες, ας καλωσορίσουμε στη φωτεινή λεωφόρο που οδηγεί στις προεδρικές εκλογές τον Γιώργο Κολοκασίδη» είπε η Ιουλία και τα μέλη του καρέ ήπιαν τις τελευταίες γουλιές gin and tonic χαμογελώντας με νόημα.
Παρά το τσουχτερό κρύο, οι κυρίες αποφάσισαν να περπατήσουν ώς το γεφύρι της Ζάχα. Γύρω τους κυκλοφορούσαν άνθρωποι που είχαν τα πρόσωπά τους καλυμμένα με μάσκες, ενώ στον αέρα πλανιόταν ένας αδιόρατος φόβος για την απειλή που τα τελευταία δύο χρόνια μας κυκλώνει. Τα φώτα όμως ήταν αστραφτερά, η Λευκωσία μετά από πολύ καιρό ήταν πανέμορφη κι από παντού ξεφύτρωναν οι αναμνήσεις. Σαν να έβρισκε χαραμάδες η αισιοδοξία για να τρυπώσει και ν’ αλαφρύνει τη σκοτεινιά του καιρού που ζούμε.
Όταν έφτασαν πια στην πλατεία, η Ιουλία στράφηκε προς τις φίλες της… «Ας είναι η ζωή μας, όσα χιλιόμετρα μας απόμειναν να διανύσουμε ακόμα, μια τόσο ωραία βόλτα» ευχήθηκε. Και δίχως άλλη κουβέντα τράβηξε για το διαμέρισμα της Κωστή Παλαμά.
