Τα Ιουλιανά
Αγαπημένο μου ημερολόγιο, είναι γνωστόν τοις πάσι ότι η αγαπητή μου ξαδέλφη Ευφημία Παλαιολόγου Τσαμπά, κάτοικος Κολωνακίου από αρχαιοτάτων χρόνων, δεν δέχεται το «όχι» ως απάντηση. Τούτου δοθέντος, το θέμα δεν ήταν εάν θα πηγαίναμε στη συναυλία της Άννας Βίσση αλλά πότε. «Όλη η Αθήνα θα είναι εκεί» υπερθεμάτισε η Fannatic Έφη κι όπως διαπίστωσα εκεί ήταν επίσης και «όλη η Κύπρος» ή εν πάση περιπτώσει τόσοι Κύπριοι ώστε να γεμίσουν τα ξενοδοχεία του Κέντρου της Αθήνας. Ήταν αποφασισμένοι άλλωστε να βρεθούν στο Καλλιμάρμαρο με κάθε μέσο…
«Αν μου κλείσουν τα λιμάνια, εγώ θα πάρω τρένο, κι αν μου κλείσουν τους σταθμούς, εγώ θα πάρω αεροπλάνο, κι αν μου κλείσουν τα αεροδρόμια, εγώ θα ’ρθω με τα πόδια, μα κι αν μου κλείσουν τους δρόμους, εγώ θα ’ρθω πετώντας…». Κάπως έτσι μαζεύτηκαν 130.000 άνθρωποι σε δύο μαγικές βραδιές όπου έλαμψε το αστέρι της δικής μας Άννας. Η γυναίκα είναι φαινόμενο, αγαπημένο μου ημερολόγιο! Δεν ξέρω αν είναι το star quality, η φωνή της ή το πάθος που τη συνοδεύει 52 χρόνια στη σκηνή. Μάλλον είναι όλα αυτά μαζί, γιατί πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί ότι κάνει μια τρίτη καριέρα με ένα κοινό που περιλαμβάνει από τα πιτσιρίκια μέχρι την τρίτη ηλικία. «Επιπλέον, μην ξεχνάς πως ό,τι έχουμε ζήσει το έχει πει η Βίσση» συμπλήρωσε η ξαδέλφη Ευφημία, μια αλήθεια βγαλμένη μέσα από τη ζωή. Τα παραδείγματα πολλά…
Θα ξεκινήσω από τον προπονητή της κερκίδας Γιάννη Ιωάννου, πρόεδρο του ΚΟΑ, ο οποίος έπιασε στο στόμα του την Εθνική: «… Τέλος εποχής για αυτή την ομάδα. Σλούκας και Παπανικολάου τελείωσαν. (…) Θανάσης αχθοφόρος ονόματος του αδελφού του…». Και άλλα πολλά, εξίσου γραφικά, με την αυθεντία του ξερόλα. Κάτι σαν, «Ρε, ξέρεις ποια είμαι εγώ, πώς με λένε κι η σκούφια μου από πού κρατάει;» για ν’ ανατρέξω στα Άπαντα της Βίσση.
Για όλα υπάρχει ένα τραγούδι της Απόλυτης, ακόμα και για ειδήσεις της άχαρης πολιτικής επικαιρότητας: «Όλοι άριστοι στο Δημόσιο με βάση το νέο σύστημα αξιολόγησης», αγαπημένο μου ημερολόγιο. Σύμφωνα με τα στοιχεία της σχετικής έκθεσης, από 8,74 που ήταν ο μέσος όρος της βαθμολογίας το 2023, ανέβηκε στο ιλιγγιώδες 9,01 το 2024! Σε ποια εικονική πραγματικότητα ζούμε, μάνα μου; Αφού πήραμε τόση χαρά οι ιθαγενείς που ήρθαμε στο τσακίρ κέφι. Κάτι σαν… «Είμαι στα πάνω μου, είμαι στα ωραία μου, γιατί με τρέλανες εσύ αγάπη νέα μου. Είμαι στα πάνω μου, όλα είναι τέλεια, ο έρωτας, μωρό μου, είναι ψυχεδέλεια». Ψυχεδέλεια, ναι, αυτό ζούμε!
Εκ παραλλήλου, να έχουμε και την ψευδαίσθηση ότι η βραχονησίδα είναι ο ομφαλός της γης. Ώσπου διαβάζουμε την ανάρτηση του Γιάννη Καρούσου: «Βρίσκομαι στη Λιθουανία και μου ζήτησαν άδεια παραμονής για να ταξιδέψω στη Βουδαπέστη. Μετά από κανένα 15λεπτο και αφού το γκούγκλαραν, κατάλαβαν πως η Κύπρος βρίσκεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Αυτό πόνεσε! Αλλά εμείς αντέχουμε. Γιατί όπως λέει κι η Άννα: «Έχω αλήτισσα ψυχή και δεν πονάω, ξέρω να αντέχω και να κλείνω μια πληγή».
Θες και κάτι χαρούμενο, αγαπημένο μου ημερολόγιο; Ιδού η είδηση από το κυβερνητικό δελτίο: Βγήκε η Πική και θριαμβολόγησε ότι «η GRECO αναγνωρίζει την πρόοδο της Κύπρου σε κρίσιμους τομείς διαφάνειας». Ευκαιρία έψαχνε μάλλον η Επίτροπος Λουίζα Ζαννέτου για να επιδοθεί σε ένα μνημειώδες αυτολιβάνισμα, υποθέτω με την ελπίδα ότι θα την ακούσουν στον Λόφο και θα ξεχάσουν τις γελοιότητες με το αλκοτέστ. Ήταν δε τόση η χαρά της που το μόνο που δεν ανάρτησε ήταν το… «Ζαλισμένη απ’ τον χορό, μες στα σύννεφα πετώ, φωτοστέφανο φορώ και σαν τον ήλιο Λάμπω!».
Θα παραμείνω στο καυτό θέμα των Επιτρόπων καθότι η είδηση της βδομάδας ήταν ο διορισμός της νέας Επιτρόπου Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Για συντομία, μπορούμε πλέον να την αποκαλούμε και «Η Κληρονόμος», αφού δύο πράγματα χαρακτηρίζουν την είσοδό της στην κεντρική πολιτική σκηνή. Πρώτον, ότι είναι κόρη του Μανώλη Χριστοφίδη και δεύτερον, η σπαραξικάρδια δήλωσή της: «Κρατώ στα χέρια μου αυτή τη φωτογραφία με τον αείμνηστο Γλαύκο Κληρίδη και γεμίζω συγκίνηση». Το γεγονός ότι της έκοψε η Αννίτα τον δρόμο προς τις βουλευτικές εκλογές την οδήγησε στον Νίκο Χριστοδουλίδη, ο οποίος ξέρει πώς να αξιοποιεί τέτοιες συναισθηματικού (και πολιτικού φευ) τύπου εκκρεμότητες.
«Σφίγγω την καρδιά μου, σκουπίζω τα δάκρυά μου, μαζεύω τα πράγματά μου, ανοίγω την πόρτα κι αποχωρώ. Και δεν ρωτάω πώς, και δεν ρωτάω τι, δεν σε ρωτάω πού, ούτε και γιατί. Δεν θέλω να μάθω, δεν θέλω να μου πεις, σε δύσκολη θέση δεν θέλω να βρεθείς. Πάει τέλειωσε. Πάει τέλειωσε. Χιόνι η αγάπη ήτανε και έλιωσε». Με αυτούς τους γλαφυρούς στίχους κούνησε το μαντήλι Η Κληρονόμος στον Δημοκρατικό Συναγερμό, καθώς «ό,τι έχει ζήσει (και αυτή) το έχει πει (φυσικά) η Βίσση»!
Με τούτα και με κείνα δεν έχω χώρο να σχολιάσω τις περιπέτειες του Μαρίνου Σιζόπουλου με τη Δικαιοσύνη, αγαπημένο μου ημερολόγιο. Θα αρκεστώ λοιπόν σε κάποιους στίχους, από το «Συγχαρητήρια», λόγια που θα ’λεγε εκτός από την Άννα και κάθε αγνός ΕΔΕΚίτης: «Ελπίζω να αισθάνεσαι καλά γι’ αυτό που έκανες, τις νύχτες να κοιμάσαι δίχως τύψεις, που με πέθανες, θερμά συγχαρητήρια ακόμη μια φορά…».
