ΔΗΚΤΗΣ
Σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ανατρέψει τα δεδομένα και να ακυρώσει τα απεργιακά μέτρα, ο υπουργός Εργασίας έριξε τη βόμβα σχετικά με την καθολική κάλυψη των εργαζομένων από την ΑΤΑ. Μια πρόταση που εφόσον δεν εξηγήθηκε και μέχρι να συμβεί θα παραμένει μια επικοινωνιακή κίνηση εντυπωσιασμού. Και αφού οι συνδικαλιστές δεν κατάλαβαν τι ήθελε να πει ο υπουργός, η απεργία έγινε κανονικά, ενώ οι εργοδότες που κάτι ψυλλιάστηκαν, ζήτησαν να γίνει μελέτη επιπτώσεων για τη διατήρηση της ΑΤΑ στην κυπριακή οικονομία. Επί της ουσίας, η πρόταση είναι ρηξικέλευθη, θα ταράξει τα νερά και υπό προϋποθέσεις μπορεί να βγάλει την κυβέρνηση από τα δημοσκοσπικά αδιέξοδα. Όμως, για να γίνει αυτό θα απαιτηθούν συγκρούσεις, κάτι που αυτή η κυβέρνηση δεν αρέσκεται να κάνει. Για να προσφερθεί η ΑΤΑ καθολικά θα πρέπει από κάπου να εξοικονομηθούν τα λεφτά και άρα να αποστερηθεί από όσους σήμερα την απολαμβάνουν ενώ δεν την δικαιούνται λόγω του ότι είναι υψηλόμισθοι. Αν δεν εξοικονομηθούν λεφτά για να δοθούν στους χαμηλόμισθους και τους χαμηλοσυνταξιούχους και διατηρηθεί η υφιστάμενη κατάσταση, τότε η εξαγγελία του υπουργού θα οδηγήσει την οικονομία σε νέες μεγάλες περιπέτειες.
Ανταγωνιστικός ηλεκτρισμός
Επειδή η λειτουργία της ανταγωνιστικής αγοράς ηλεκτρισμού την πρώτη του ερχόμενου μήνα δεν πρόκειται να επιφέρει το ζητούμενο, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας άλλαξε το αφήγημα και έκανε λόγο για δικαιότερες σε αντιδιαστολή με τις φθηνότερες που ακούγαμε προηγουμένως. Πώς όμως γίνεται σε μια αγορά που για χρόνια το «σπάσιμο» του μονοπωλίου της ΑΗΚ αποτελούσε διακαή πόθο να μην οδηγεί σε μειώσεις των τιμών; Ο λόγος έχει να κάνει με το μέγεθος και τη δομή της αγοράς ηλεκτρισμού στην Κύπρο, γι’ αυτό και οι οικονομολόγοι αναφέρονται σε φυσικά μονοπώλια, που σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και το «άνοιγμα» της αγοράς δεν επιφέρει το αγαθό της μείωσης των τιμών, όπως συμβαίνει στην Κύπρο. Αυτό που ουσιαστικά θα γίνει είναι να μεταφερθεί κάποιος πλούτος από το κρατικό μονοπώλιο στους ιδιώτες.
Η νόσος των μεταρρυθμίσεων
Για προχειρότητα κατηγορεί η Γενική Εισαγγελία την κυβέρνηση όσον αφορά στη μεταρρύθμιση της Νομικής Υπηρεσίας. Μια διαδικασία, που όπως λέει η Νομική Υπηρεσία δεν τους ενέπλεξε, με αποτέλεσμα να μην προτείνεται ο αποτελεσματικότερος τρόπος διαχωρισμού των εξουσιών του γενικού εισαγγελέα. Κάτι που θα μπορούσε να ρυθμιστεί με εσωτερική διαδικασία και όχι να επιχειρείται συνταγματική αναθεώρηση, η οποία αποδίδεται στην άγνοια του τρόπου λειτουργίας της Νομικής Υπηρεσίας. Και εδώ ακριβώς είναι το πρόβλημα, αφού κάποιοι νομικοί που ενεπλάκησαν, θεωρούν τις προτεινόμενες αλλαγές αντισυνταγματικές ενώ κάποιοι όχι. Και κάπως έτσι, όπως γίνεται κάθε φορά, άλλη μια κυπριακή μεταρρύθμιση μπαίνει στον μακρύ διάδρομο που είτε οδηγεί στις ελληνικές καλένδες είτε στην πλήρη αποτυχία, όπως η περίπτωση της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Το σχολείο αλλάζει
Το σχολείο αλλάζει, λέει η υπουργός Παιδείας, αλλά όσοι ζουν σε αυτό τον τόπο γνωρίζουν ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Και τίθεται το ερώτημα, ποιες δυνάμεις αντιστέκονται στην αλλαγή; Πώς γίνεται μετά από τόσα χρόνια να έχουμε μια υπουργό τεχνοκράτη της παιδείας που γνωρίζει τα θέματα από μέσα και να μην μπορεί να προκύψει το ζητούμενο; Διαβάζω από την ιστοσελίδα του υπουργείου: Διετέλεσε εκπαιδευτικός, καθηγήτρια Παιδαγωγικών στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Κύπρου, προϊσταμένη του Τομέα Έρευνας και Αξιολόγησης, προϊσταμένη του Κέντρου Εκπαιδευτικής Έρευνας και Αξιολόγησης και διευθύντρια του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και αναπληρώτρια γενική διευθύντρια του Υπουργείου Παιδείας, Αθλητισμού. Αν δεν μπορεί αυτή η υπουργός να αλλάξει τα πράγματα τότε ποιος;
Η ιστορία επαναλαμβάνεται
Ο πρόεδρος Τραμπ ασκεί πίεση στην ομοσπονδιακή τράπεζα να μειώσει τα επιτόκια για να διευκολυνθεί η εξυπηρέτηση του χρέους που σήμερα φτάνει τα 37 τρισ. δολάρια. Η ιστορία όμως είναι γεμάτη με προηγούμενες περιπέτειες που οδήγησαν στο χάος όταν ηγέτες επιχείρησαν ανάλογες παρεμβάσεις. Η Γερμανία του 1920, η Ουγγαρία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και στα νεότερα χρόνια η Τουρκία και η Αργεντινή.
