ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

ΑΕΛ: Η ιστορία του '68 παρόμοια με τη σημερινή

Σαν άλλος Πάμπος Χριστοδούλου, ο κόουτς πριν από 44 χρόνια Λοΐζος Παντελίδης άλλαξε ολοκληρωτικά το ρόστερ της ΑΕΛ στον δρόμο προς τον τίτλο

Του Χρίστου Ζαβού

Του Χρίστου Ζαβού

Ήταν άνοιξη του 1967, όταν ο Ανδρέας Σοφοκλέους της τότε εποχής, ο Νίκος Σολομωνίδης, αποφάσιζε να δώσει τα ηνία της τεχνικής ηγεσίας της ΑΕΛ στον Λοΐζο Παντελίδη. Όπως και ο Πάμπος Χριστοδούλου το καλοκαίρι του 2011, έτσι και ο Παντελίδης αποφάσιζε να χτίσει μια ομάδα από την αρχή, με την ελπίδα τα επόμενα χρόνια να μπορέσει να διεκδικήσει κάποιον από τους εγχώριους τίτλους.

Μπαίνοντας στο πρωτάθλημα της σεζόν 1967-68, οι νεαροί ποδοσφαιριστές που επέλεξε δεν είχαν καθόλου στο μυαλό τους την πιθανή κατάκτηση του τίτλου, αφού κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει ότι η ομάδα θα ανέτρεπε τα προγνωστικά, με βάση τα οποία ο ΑΠΟΕΛ και η Ομόνοια ήταν τα απόλυτα φαβορί.

Μερικούς μήνες αργότερα, ανατρέποντας κάθε εκτίμηση, ο τίτλος ερχόταν στη Λεμεσό, γράφοντας έτσι το όνομα της ΑΕΛ στο χρυσό βιβλίο των πρωταθλητών. Σήμερα οι «Λέοντες» ευελπιστούν ότι ο Μάριος Νικολάου θα μπορέσει να μιμηθεί τον αρχηγό της ΑΕΛ του ’68, τον Πανίκο Παπαδόπουλο, που πριν από 44 χρόνια σήκωσε το Άγιο Δισκοπότηρο του κυπριακού ποδοσφαίρου στον ουρανό της Λεμεσού.

Το χτίσιμο νέας ομάδας
Έντεκα χρόνια μετά την τελευταία κατάκτηση του πρωταθλήματος, τη σεζόν 1955-56, ο ισχυρός επιχειρηματίας και πρόεδρος της ΑΕΛ, Νίκος Σολομωνίδης, έψαχνε τον τρόπο για να δημιουργήσει μια ομάδα που θα μπορούσε να επανέλθει σε πορεία διάκρισης.
Μετά από αρκετή σκέψη, ο πρόεδρος αποφάσισε να δώσει το χρίσμα του προπονητή στον πρώην ποδοσφαιριστή της ομάδας, Λοΐζο Παντελίδη.

Ο ιδιοκτήτης καταστήματος αθλητικών ειδών αποφάσισε να δημιουργήσει ένα σύνολο νεαρών ποδοσφαιριστών με προοπτική να κατακτήσουν έναν τίτλο στα επόμενα πέντε χρόνια.

Μαζεύοντας την ομάδα σε ένα εστιατόριο στη Σκαρίνου, ο Παντελίδης, μιλώντας στους παίκτες, ξεκαθάρισε τις προθέσεις του ως προς την ανανέωση που χρειαζόταν η ομάδα ενόψει της νέας σεζόν. Παραγνωρίζοντας τις βεντέτες και τα μεγάλα ονόματα του ρόστερ, ο προπονητής κράτησε από τους δεκαέξι παίκτες, μόνο τα αδέλφια Πανίκο και Ζήνωνα Παπαδόπουλο, τον Μιχάλη Κόκκινο και τον Κωστάκη Κίνα.

«Ήθελε να χτίσει μια εντελώς καινούργια ομάδα με παίκτες νεαρούς σε ηλικία. Για να καταλάβετε, ο μεγαλύτερος σε ηλικία ήταν ο Πανίκος, που ήταν μόλις 24 χρονών. Είχαμε ανάμεσα σε άλλους τους Τρύφωνα, Νώντα και Ανδρέα Κωνσταντίνου, που ήταν 18 χρονών, ενώ ο Σταύρος ήταν μόλις 17 ετών», είπε στην «Κ» ο Ζήνωνας, ηγέτης της ομάδας στη μεσαία γραμμή και ένας εκ των πέντε αδελφών Παπαδόπουλου που υπήρχαν στο ρόστερ.

Καινούργιες μέθοδοι προπόνησης
Ένα από τα κοινά σημεία που ενώνει τη σύγχρονη ΑΕΛ με τους πρωταθλητές του ’68 είναι η άρτια φυσική κατάσταση των παικτών. Ο προπονητής Παντελίδης, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε, έδωσε έμφαση στη φυσική κατάσταση προκειμένου να εκμεταλλευτεί τον χαμηλό μέσο όρο ηλικίας της ομάδας.

Σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια που οι παίκτες προπονούνταν τρεις φορές την εβδομάδα, ο Παντελίδης λάνσαρε τρίωρες προπονήσεις, καθιστώντας ακούραστους τους παίκτες του κατά τη διάρκεια των αγώνων. «Τελείωνε ο αγώνας και πιστέψτε με δεν είχα κανένα πρόβλημα να αγωνιστώ ένα ακόμη ημίχρονο. Οι αντοχές μας ήταν για την τότε εποχή πρωτόγνωρες, κάνοντας έτσι δύσκολη τη ζωή των αντιπάλων μας», δηλώνει στην «Κ» ο αρχηγός της ομάδας, Πανίκος Παπαδόπουλος.

Το 4-3-3 και ο Παμπουλλής
Κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος η ομάδα κατάφερε από την αρχή να μπει φουριόζα δείχνοντας τη διάθεσή της για διάκριση. Χρησιμοποιώντας ένα περίεργο 4-3-3 χωρίς αριστερό εξτρέμ, ο Παντελίδης, έχοντας στη διάθεσή του τον πιο ταλαντούχο παίκτη της εποχής, τον Παμπουλλή, άφηνε κενό στα αριστερά ούτως ώστε να εκμεταλλεύεται την ταχύτητα της επιθετικής τριάδας.

Το τρικ του προπονητή ήταν πέρα για πέρα αποδοτικό, καθώς οι τρεις επιθετικοί, Παμπουλής, Πανίκος και Τσαγγάρης, είχαν πετύχει τα 63 από τα 76 συνολικά γκολ της ομάδας. Βέβαια το μεγάλο αστέρι ήταν ο 21χρονος Παμπουλλής, που τέσσερα χρόνια αργότερα διέπρεψε στα ελληνικά γήπεδα με τη φανέλα του Ολυμπιακού Πειραιώς. Η «αλεπού των γηπέδων», όπως τον αποκαλούσε ο Τύπος, πέτυχε 33 γκολ, σκορπίζοντας τον τρόμο στις αντίπαλες άμυνες.

Συνολικά η ομάδα διέθετε μακράν την καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος με 76 γκολ, ενώ η δεύτερη καλύτερη ήταν αυτή της Αλκής με 56.

Μόλις δύο ήττες
Από την αρχή μέχρι το τέλος, η ομάδα του 1968 ήταν η κυρίαρχη του πρωταθλήματος. Την πρώτη της ήττα τη δέχθηκε στην 14η αγωνιστική με 3-0 στο λεμεσιανό ντέρμπι με τον Απόλλωνα, ενώ στο παλιό ΓΣΠ η Ομόνοια κατάφερε να επικρατήσει με 3-2.
Τρεις αγωνιστικές πριν από τη λήξη του πρωταθλήματος και ενώ η ΑΕΛ προηγείτο της δεύτερης Ομόνοιας με έξι βαθμούς, κέρδισε στο ΓΣΟ τη Νέα Σαλαμίνα με 5-1, κερδίζοντας έτσι και μαθηματικά το πρωτάθλημα.

Ο κόσμος και τα πανηγύρια
Ο κόσμος ήταν συνεχώς με την ομάδα, ενώ οι πανηγυρισμοί έγιναν στο σωματείο της ομάδας που τότε στεγαζόταν στην οδό Γλάδστωνος. Το χωρητικότητας 4.000 θεατών ΓΣΟ ήταν ασφυκτικά γεμάτο, ενώ οι οπαδοί ταξίδευαν με την ομάδα σε κάθε εκτός έδρας παιχνίδι της.

«Για δύο εβδομάδες η Λεμεσός δεν κοιμήθηκε. Το πάρτι ήταν πραγματικά ασταμάτητο και η πόλη ζούσε και ανέπνεε για την ΑΕΛ. Μάλιστα, την πρώτη μέρα στο σωματείο ήταν τόσος ο κόσμος που δεν έμεινε ούτε φαγητό για μας», θυμάται ο Ζήνωνας Παπαδόπουλος, που μαζί με τα αδέλφια του, Πανίκο, Παμπουλλή, Ανδρέα και Άριστο, είχαν μετατρέψει την ΑΕΛ σε οικογενειακή υπόθεση.

ΠΙΝΑΚΑΣ
ΟΙ ΣΚΟΡΕΡ ΤΟΥ 1967-68
Παμπουλλής 33
Πανίκος 22
Τσαγγάρης 8
Ζήνωνας 7
Κόκκινος 3
Κίνας 1
Τρύφωνας 1
Πόντζιος 1

Η ΕΝΔΕΚΑΔΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑΣ ΑΕΛ
4-3-3
Τερματοφύλακας: Ανδρέας Κωνσταντίνου
Δεξιός μπακ: Τρύφωνας Χαριλάου
Αριστερός μπακ: Νώντας
Στόπερ: Χριστάκης Δημητρίου «Πόντζιος», Σταύρος Στυλιανού
Χαφ: Κωστάκης Κίνας, Μιχάλης Κόκκινος, Ζήνωνας Παπαδόπουλος
Επίθεση (προς δεξιά κινούνταν): Παμπουλλής και Κώστας Τσαγγάρης
Στράικερ: Πανίκος Παπαδόπουλος

www.kathimerini.com.cy

 

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Χρίστου Ζαβού

ΑΕΛ: Τελευταία Ενημέρωση

X