Kathimerini.gr
Είναι εύκολο να πέσει κανείς στην παγίδα και να πιστέψει ότι ο Ντόναλντ Τραμπ είναι παντοδύναμος. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ έχει ξεκινήσει πολλές μάχες και έχει κερδίσει αρκετές από αυτές, κάτι που θα μπορούσε να σημαίνει ότι η αντίσταση είναι μάταιη. Για παράδειγμα έχει σε μεγάλο βαθμό πετύχει τον στόχο του με την Ε.Ε. και την Intel. Ανάγκασε τον μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο των ΗΠΑ να συναινέσει σε μια μονόπλευρη εμπορική συμφωνία και την κατασκευάστρια τσιπ να αποδεχθεί την κυβέρνηση ως μέτοχο με ποσοστό 9,9%.
Αλλά αυτό είναι μόνο ένα μέρος της ιστορίας. Ενώ ο Τραμπ έχει σημειώσει πρόοδο εναντίον των αδυνάμων, δεν έχει σημειώσει τόσο μεγάλη επιτυχία εναντίον ισχυρότερων αντιπάλων. Η Ε.Ε. εμπίπτει στην πρώτη κατηγορία. Η ασφάλειά της θα τεθεί σε κίνδυνο εάν οι ΗΠΑ εγκαταλείψουν την Ουκρανία. Ο Τραμπ εκμεταλλεύθηκε αυτό το γεγονός πρώτα για να πείσει τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. να διπλασιάσουν τις αμυντικές δαπάνες τους. Το χρησιμοποίησε ξανά για να εξασφαλίσει μια συμφωνία στην οποία το εμπορικό μπλοκ δήλωσε ότι έως το 2028 θα αγοράσει αμερικανική ενέργεια αξίας 750 δισ. δολαρίων.
Αλλά η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν έχει υποτάξει την Κίνα, τη Ρωσία ή την Ινδία. Αυτά είναι πιο σκληρά καρύδια. Ο έλεγχος κρίσιμων υλικών από το Πεκίνο έκανε τον Τραμπ να το ξανασκεφθεί πριν αυξήσει τους δασμούς στις κινεζικές εισαγωγές. Εχει επίσης σε μεγάλο βαθμό καθυστερήσει την αυστηροποίηση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας επειδή αρνήθηκε να συμφωνήσει σε κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία. Επίσης μέχρι στιγμής δεν έχει καταφέρει να πείσει το Νέο Δελχί να σταματήσει να αγοράζει πετρέλαιο από τη Μόσχα, παρά την επιβολή τιμωρητικών δασμών.
Ο Τραμπ δεν έχει «λυγίσει» ούτε την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ. Εν τω μεταξύ, η δημοτικότητά του μειώνεται και αυτό θα μπορούσε να εμποδίσει την ικανότητά του να κερδίζει μάχες. Αν κάποιος ελέγξει όσα έχει πετύχει μέχρι στιγμής, στην κορυφή της λίστας βρίσκεται πιθανώς το λεγόμενο «μεγάλο, όμορφο νομοσχέδιό» του, αλλού όμως τα πράγματα είναι ανάμεικτα. Στο εμπόριο, λ.χ., ο Λευκός Οίκος έχει επιβάλει μονομερείς συμφωνίες με την Ιαπωνία, το Ηνωμένο Βασίλειο και άλλες χώρες – και μπορεί να σημειώνει πρόοδο με τον Καναδά και το Μεξικό. Αλλά δεν έχει καταφέρει να κάνει το ίδιο σε όλους τους τομείς – ιδίως με την Κίνα και την Ινδία. Επιπλέον, η Ε.Ε. μέχρι στιγμής αντιστέκεται στις πιέσεις για αλλαγή ορισμένων κανόνων, όπως οι κανονισμοί για τις ψηφιακές υπηρεσίες.
Οι μάχες του Τραμπ μπορεί επίσης να τον κάνουν πιο αδύναμο. Ενας μεγάλος κίνδυνος για τη μακροπρόθεσμη ισχύ των ΗΠΑ είναι ότι οι ταυτόχρονες εμπλοκές του με τόσο πολλές χώρες, όπως η Ινδία και η Βραζιλία, μπορεί να τις φέρουν πιο κοντά στην Κίνα και στη Ρωσία. Εάν συμβεί αυτό, το Πεκίνο και η Μόσχα θα είναι οι μεγάλοι νικητές.
Ομοίως, η νίκη του Τραμπ στην αύξηση των δασμών στις εισαγωγές μπορεί να ανεβάσει τις τιμές και να πλήξει την απασχόληση. Μέχρι στιγμής ο αρνητικός αντίκτυπος είναι ήπιος. Ωστόσο, μόνο το 37% των Αμερικανών εγκρίνει τον χειρισμό της οικονομίας από μέρους του. Επιπλέον, περαιτέρω μέτρα για την άσκηση πίεσης στη Fed ή την παρέμβαση στα στατιστικά στοιχεία θα μπορούσαν να προκαλέσουν προβλήματα στην αγορά. Ο μεγαλύτερος περιορισμός στην εξουσία του Τραμπ είναι οι ψηφοφόροι. Το ποσοστό αποδοχής του συνεχίζει να μειώνεται από τότε που εισήλθε στον Λευκό Οίκο και τώρα ανέρχεται στο 40%. Οι αγορές στοιχημάτων προβλέπουν ότι το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα θα χάσει τη Βουλή των Αντιπροσώπων στις ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου. Εάν συμβεί αυτό, η εξουσία του Τραμπ μπορεί να πλησιάζει στο αποκορύφωμά της.
