Kathimerini.gr
Μια ολυμπιακή εκεχειρία δεν φέρνει την άνοιξη. Η κατάσταση στην κορεατική χερσόνησο παραμένει ζοφερή, παρά τη συμφωνία για συμμετοχή Βορειοκορεατών αθλητών στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στη Νότια Κορέα και την υπόσχεση της Ουάσιγκτον ότι δεν θα πραγματοποιήσει στρατιωτικές ασκήσεις στην περιοχή την περίοδο των Αγώνων. Η θερμή χειραψία των εκπροσώπων των δύο κορεατικών κρατών, στις πρώτες διμερείς επαφές μετά δύο χρόνια και η ταχύτητα με την οποία ανακοινώνονται καθημερινά νέα μικρά βήματα προσέγγισης έχει δημιουργήσει κλίμα αισιοδοξίας, το οποίο όμως δεν λαμβάνει υπόψη μία σειρά από παράγοντες, με κυριότερο τα γεωπολιτικά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν όλες τις προϋποθέσεις να διεξαχθούν με επιτυχία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι αιτίες των εντάσεων έχουν αντιμετωπιστεί.
Η βασική επιδίωξη των ΗΠΑ στην περιοχή είναι να αντικατασταθεί το βορειοκορεατικό καθεστώς με άλλο, φιλικότερο προς τα αμερικανικά συμφέροντα, προκειμένου η ζώνη αμερικανικής επιρροής να αγγίξει τα χερσαία σύνορα της Κίνας. Παράλληλα, οι ΗΠΑ επιδιώκουν να εξαλειφθεί το βορειοκορεατικό πυρηνικό οπλοστάσιο, είτε με οικειοθελή παροπλισμό κατόπιν συμφωνίας είτε, όπως ζητούν οι πιο ριψοκίνδυνες εισηγήσεις, με «προληπτικό πλήγμα». Αντιθέτως, ο θεμελιώδης στόχος της Σεούλ είναι να μη σαρώσει τη χερσόνησο νέος πόλεμος και ο στόχος αυτός βρίσκεται στον πυρήνα της σκέψης του νέου Νοτιοκορεάτη προέδρου Μουν Τζάε-Ιν. Η εκλογή του Μουν την περασμένη άνοιξη είχε κομβική σημασία για την προσέγγιση Βορρά-Νότου που βρίσκεται σε εξέλιξη, με τον Βορειοκορεάτη Κιμ Γιονγκ Ουν να αναφέρεται στον Μουν σαν έναν άνθρωπο με τον οποίο θα μπορούσε να διαπραγματευθεί.
Προκειμένου να μη σχηματίσει ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ την εντύπωση ότι οι Κορεάτες συνεννοούνται για τη χερσόνησό τους χωρίς να τον έχουν ανάγκη, ο Μουν έσπευσε να του απονείμει εύσημα για τον ρόλο του στην προσέγγιση Βορρά-Νότου, μια δήλωση που κατατάσσεται στην ίδια κατηγορία «μασάζ» προς επικίνδυνους αρχηγούς κρατών, όπως και η διαπίστωση του Βλαντιμίρ Πούτιν ότι ο Κιμ Γιονγκ Ουν είναι «ώριμος και έξυπνος ηγέτης». Η Ρωσία, η Νότια Κορέα, η Κίνα και πολλές άλλες χώρες προσπαθούν να συγκρατήσουν το δίδυμο Κιμ-Τραμπ από το να βυθίσει την περιοχή σε έναν όλεθρο απρόβλεπτων διαστάσεων.
Αν η κυβέρνηση Τραμπ λάβει τη μοιραία απόφαση για «προληπτικό πλήγμα» στη Βόρεια Κορέα, ο κόσμος δεν θα προειδοποιηθεί με μεγάλη συγκέντρωση στρατευμάτων στα σύνορα, όπως έγινε στην επίθεση κατά του Ιράκ το 2003. Αντιθέτως, οι στρατιωτικοί μιλούν για αιφνιδιαστικές συντονισμένες επιχειρήσεις αμερικανικών βομβαρδιστικών που θα απογειωθούν από τα τρία αεροπλανοφόρα, που ήδη πλέουν στην περιοχή και από τις αμερικανικές βάσεις στην Ιαπωνία και στο νησί Γκουάμ του Ειρηνικού. Με αυτά τα δεδομένα, η ανακοίνωση την Τετάρτη ότι δύο στρατηγικά βομβαρδιστικά τύπου Β-2 (stealth ικανά να εξαπολύσουν πυρηνικές βόμβες) μετακινούνται από το Μιζούρι στο Γκουάμ είναι μια ξεκάθαρη προειδοποίηση ότι, παρά την προσέγγιση Βορρά-Νότου, οι ΗΠΑ εξακολουθούν να απειλούν με πόλεμο.
«Οι Βορειοκορεάτες βλέπουν τις κοινές ασκήσεις ΗΠΑ-Νότιας Κορέας ως κάθε άλλο παρά ασκήσεις ρουτίνας» έγραψε στην ιστοσελίδα 38north.org ο πρώην γραμματέας της ρωσικής πρεσβείας στην Πιονγιάνγκ Αλεξάντερ Βοροντσόφ, ο οποίος επισκέφθηκε τον Νοέμβριο τη Βόρεια Κορέα και είχε εκτεταμένες επαφές με το υπουργείο Εξωτερικών. «Αντιθέτως, έχουν την αίσθηση ότι το Πεντάγωνο έχει ήδη εξαπολύσει την αναγνωριστική φάση επιχείρησης στην κορεατική χερσόνησο» σημείωσε ο Βοροντσόφ, υποστηρίζοντας ότι εδώ και μήνες «οι Βορειοκορεάτες στρατιώτες κοιμούνται με τις αρβύλες». «Πολλά νέα στοιχεία έχουν εμφανιστεί στις ασκήσεις ΗΠΑ-Νότιας Κορέας των τελευταίων μηνών, προξενώντας ανησυχία ότι δοκιμάζονται με μεθοδικότητα τα διάφορα σκέλη μιας συντονισμένης επιχείρησης».
Το εφιαλτικό σενάριο
Αν οι Βορειοκορεάτες αντιλαμβάνονται έτσι τα πράγματα, γίνεται πιο σαφές γιατί το 2017 ήταν ένα έτος παροξυσμού βορειοκορεατικών πυραυλικών και πυρηνικών δοκιμών. Το ερώτημα και η βασική συζήτηση που διεξάγεται αυτή την περίοδο στους κόλπους του αμερικανικού κατεστημένου είναι αν η Ουάσιγκτον προτίθεται να συμβιβαστεί με την ύπαρξη του βορειοκορεατικού οπλοστασίου, ή αν θα ακούσει τους πιο θερμοκέφαλους, που υποστηρίζουν ότι το Πεντάγωνο έχει ακόμη περιθώριο να το εξουδετερώσει, αρκεί να εξαπολύσει σύντομα τις ισχυρότερες βόμβες που γνώρισε ποτέ ο πλανήτης απέναντι στα βορειοκορεατικά βουνά, στα σπλάγχνα των οποίων βρίσκονται οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Πρόκειται για εφιαλτικό σενάριο, το οποίο παραμένει μειοψηφικό αλλά δυστυχώς δεν μπορεί να αποκλειστεί. Αγνοώντας, πιθανότατα, τι σημαίνει αυτό, η πλειονότητα των ερωτηθέντων στις αμερικανικές δημοσκοπήσεις τάσσεται υπέρ στρατιωτικής δράσης σε περίπτωση που η Πιονγιάνγκ δεν εγκαταλείψει το πυρηνικό της οπλοστάσιο μέσω διαπραγματεύσεων.
Τα σύννεφα αυτά ώθησαν τη Βόρεια και τη Νότια Κορέα στην απόπειρα προσέγγισης, με την ελπίδα ότι η συνεννόηση γύρω από τις πρακτικές πλευρές της βορειοκορεατικής συμμετοχής στους Ολυμπιακούς Αγώνες θα αποτελέσει πρώτο βήμα για να σπάσει ο πάγος που χωρίζει στα δύο την κορεατική χερσόνησο. Οι λύσεις που προτείνονται είναι πολλές, μεταξύ αυτών και το σχέδιο Μουν-Πούτιν, που προβλέπει την ενσωμάτωση της Βόρειας και της Νότιας Κορέας στο ρωσικό ενεργειακό δίκτυο και στο κινεζικό πλέγμα υποδομών «μία ζώνη, ένας δρόμος», με αντάλλαγμα το πάγωμα του βορειοκορεατικού πυρηνικού και πυραυλικού προγράμματος. Από την πλευρά τής Ουάσιγκτον, όμως, ένα τέτοιο σχέδιο θα ήταν μάλλον αιτία πολέμου, παρά οδικός χάρτης για την αποτροπή του.
