Μπαίνοντας στο μίνιμαλ γραφείο του Χάρη Γεωργιάδη στο ΥΠΟΙΚ, δύο είναι τα στοιχεία που ξεχωρίζουν. Το ένα εξ αυτών ορατό και το άλλο «αόρατο».
Τον ορίζουν και τα δύο. Εκείνο που φαίνεται, το ορατό, και που συνάμα καθιστά τον εν γένει χώρο πιο ανθρώπινο – και όχι μόνο πεδίο χάραξης οικονομικής πολιτικής – είναι οι οικογενειακές φωτογραφίες. Η Εύα, η γυναίκα του και η Λήδα η κόρη του, είναι το επίκεντρο της προσωπικής του ζωής και η στενωπός μέσα στην οποία η αυστηρότητα του δημοσίου προφίλ του, καταρρέει.
Δεν είναι λίγες οι φορές άλλωστε που ο ίδιος πηγαίνει την κόρη του στο σχολείο, πριν μεταβεί στο Υπουργείο, χωρίς καμία υποψία μετάλλαξης του προφίλ του. Το «αόρατο» στοιχείο, είναι οι δύο άδειες κούτες που είναι έτοιμες να δεχτούν τα λιγοστά προσωπικά του αντικείμενα όταν εκείνος ή οι συνθήκες επιτάξουν την έξοδό του από το ΥΠΟΙΚ. «Εγώ σε ένα τέταρτο έχω φύγει από εδώ» έχει πει σε κοντινούς του ανθρώπους. Αυτό το «φεύγω» λένε οι ίδιοι άνθρωποι είναι η μεγάλη του δύναμη, εμποτισμένη από τα όσα επιτάσσει η κοινή λογική που προτάσσει διαρκώς.
Στο επίκεντρο
Η πρώτη του παρουσία, εν έτει 2013, ως ΥΠΟΙΚ και έχοντας μπροστά τη χαράδρα της χρεωκοπίας της χώρας, επί της ουσίας δεν ήταν επίσημη. Σε μια τηλεδιάσκεψη πήρε το χρίσμα. Ο «μικρός» άρεσε στους τεχνοκράτες των Βρυξελλών και αυτή η εικόνα παρέμεινε καθ’ όλη την πορεία της Κύπρου μέσα στο μνημόνιο.
Σε κατά μόνας συζήτηση ο γράφων τον είχε ρωτήσει για τα… συναισθήματά του εκείνης της περιόδου. Συναισθήματα; Είχε απαντήσει ρωτώντας. Προσκολλημένος στο τι έπρεπε να γίνει ώστε να ορθοποδήσει η οικονομία μέσω της σταθεροποίησης του τραπεζικού συστήματος, πέρασε εκείνη την περίοδο ως υποσχετική για την επόμενη. Η οποία ήλθε με την επανεκλογή Αναστασιάδη και τον Χάρη ν’ ανήκει για τα καλά στο λεγόμενο πυρήνα των 40άρηδων, που τουλάχιστον στην πρώτη θητεία Αναστασιάδη είχαν μεταβάλλει το προεδρικό σε κτίριο πολιτικών αποφάσεων.
Εκεί «έδεσε» με τον Πετρίδη, σε σημείο που ο τελευταίος να πει σε ομήγυρη εσχάτως την ατάκα «φεύγει ο Χάρης, φεύγω κι εγώ», που επίσης έχει τις δικές της αναγνώσεις. Την ίδια ώρα η δημόσια εικόνα του έχρηζε, και χρήζει βελτίωσης, εντούτοις είναι σταθερά στους σταθερούς της διακυβέρνησης, μνημονιακός ΥΠΟΙΚ και όμως δεν είδε τα δημοσκοπικά ποσοστά δημοφιλίας του να πέφτουν. Συνέχισε να διατηρεί το ίδιο δημόσιο προφίλ. Γεγονός που καταδεικνύεται από στελέχη της πολιτικής επικοινωνίας που συνομίλησαν με την εφημερίδα, και ως αδυναμία. Ο λεγόμενος «ξύλινος» πολιτικός λόγος.
Η… πρόταση
Ο Χάρης Γεωργιάδης δεν είναι εύκολα επικοινωνιακός. Δεν θέλει να στέκεται πιο μπροστά και δεν επιθυμεί να είναι αναγκασμένος να δεχτεί υψηλών εντάσεων συζητήσεις. Όποτε μιλήσει το κάνει γιατί ξέρει πως οι απαντήσεις που θα δώσει, θα πείσουν. Όπως αναφέρθηκε ως ελάττωμα ο «ξύλινος» πολιτικός λόγος, του πόστου του αλλά και δεσμώτης της πολιτικής του προσωπικότητας. Πείθει αλλά δεν ενθουσιάζει, οπότε στη ζυγαριά μπαίνει η ωφέλεια με τον εντυπωσιασμό, σχολίασε κοντινός του συνεργάτης.
Ωστόσο, ως πολιτικός θα χρειαστεί και τον εντυπωσιασμό, εμποτισμένο με τον ρεαλισμό που εμπεριέχει ο λόγος του, για να γίνει πράξη το επόμενο βήμα. Που κάποια στιγμή, λέγεται στο παρασκήνιο, έφτασε… κοντά στο να γίνει πράξη στην Ελλάδα εφόσον «έλαβε» πρόταση για ενδεχόμενη συμμετοχή του σε κυβέρνηση της δεξιάς. «Έβλεπα την Ελλάδα να πηγαίνει στα βράχια» ήταν ο τίτλος συνέντευξής του στην «Κ», τις μέρες που ο Γιάνης Βαρουφάκης διαπερνούσε σαν αυτόφωτος αστέρας με το αποτέλεσμα εγωπαθούς δημοψηφίσματος υπό μάλης το κτίριο Justus Lipsius, αναστατώνοντας Κομισιόν και Γιούρογκρουπ. Το ότι ο Χάρης εξέπεμπε άλλο αέρα στη σύγκριση με τον Γιάνη, μπορεί να μη μετουσιώθηκε σε πρόταση αλά Γιάννος Κρανιδιώτης, αλλά δεν πέρασε απαρατήρητο στην Αθήνα.
Οι κοντινοί του
Ο πολιτικός του χαρακτήρας και η γωνιαία λογική όμως, δεν του απέφυγαν και αναταράξεις. Επιλογές προσώπων που φέρουν τη σφραγίδα του, συζητήθηκαν με αποτέλεσμα η επιμονή του να δημιουργεί ερωτηματικά. Απόφαση πάντως δεν άλλαξε. Έτσι ο οπαδός της νηνεμίας σκεπάστηκε από συγκεκριμένα κύματα.
Η Ειρένα Γεωργιάδου ως επικεφαλής της Ελληνικής Τράπεζας, η Σάβια Ορφανίδου με την απόσπαση στην ΕΤΕΠ και η σχέση του με τον Γιάννο Σταυρινίδη του Συνεργατισμού. Ακολούθησε και στις τρεις περιπτώσεις όσα ο ίδιος πιστεύει για τους ανθρώπους και όχι όσα ακούγονταν ή γράφονταν, αποδεικνύοντας πως δύσκολα αλλάζει γνώμη όταν υποστηρίζει κάποιον. Προφανώς αυτό ισχύει και όταν η υποστήριξη χαθεί.
Όποιος μπορεί
Υπάρχει ρεαλιστικό σενάριο παραίτησης του Χάρη; Όσοι ξέρουν απαντάνε κατηγορηματικά όχι, αλλά δεν ξέρουν να πουν κάτι άλλο. Τι ειπώθηκε όταν μετά την επανεκλογή Αναστασιάδη, ο ΥΠΟΙΚ μπήκε στο γραφείου του Προέδρου μια και μόνη φορά.
Εκεί η σεναριολογία για την επανατοποθέτησή του στο ΥΠΟΙΚ πήγε αλλού, σε σημείο του να φτάσει σε ενδεχόμενη παραίτησή του μέχρι αυτές τις μέρες. Θα ήταν εκτός πλαισίου να ειπωθεί πως «φοβήθηκε τις εξελίξεις στη ΣΚΤ» και ζήτησε να φύγει, λένε άνθρωποι που τον ξέρουν. Ίσως είναι άλλο το θέμα. «Ο Χάρης είναι μυστικοπαθής. Θα κάνει τη δουλειά όπως νομίζει σωστά και θα το πει», προστίθεται. Και έγινε.
Όταν παρουσίασε το σχέδιό του στο υπουργικό για το τι μέλει εν γένει με ΣΚΤ, «Εστία» και Φορέα, με τους δημοσιογράφους ακόμη να ψάχνονται, ολοκλήρωσε το λόγο του λέγοντας: «Αυτό είναι (το σχέδιο). Κι όποιος θέλει και νομίζει ότι μπορεί να το κάνει καλύτερα, ας πάρει τη θέση μου». «Έδειξε» έτσι προς τις δύο άδειες, αόρατες κούτες στο γραφείο του, ωστόσο αν και δεν καταγράφηκε αμφιβολία από κανέναν, τα σενάρια έδωσαν και πήραν.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
