ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Αντετοκούνμπο: το παραμύθι που ακόμη συνεχίζεται

Η βραβευμένη αθλητικογράφος Μίριν Φέιντερ σκιαγραφεί την ιστορία του Γιάννη μέσα από εκατοντάδες συνεντεύξεις

Kathimerini.gr

ΤΟΥ ΑΙΜΙΛΙΟΥ ΧΑΡΜΠΗ

ΜΙΡΙΝ ΦΕΪΝΤΕΡ
Γιάννης: Εκτόξευση στα αστέρια
μτφρ.: Νίκος Παπαδογιάννης
εκδ. Διόπτρα, σελ. 495

Τα ξημερώματα της 21ης Ιουλίου βρήκαν μια παρέα φίλων σκυμμένους πάνω από ένα κινητό να παρακολουθούν δίχως ανάσα τα τελευταία λεπτά του συγκλονιστικού έκτου τελικού του NBA, ενώ μόλις είχαν επιβιβαστεί στο πλοίο για Σέριφο. Δεν ήμαστε μόνοι. Γύρω είχαν μαζευτεί αρκετοί ακόμη επιβάτες, με τις σποραδικές κραυγές… πολέμου σε κάθε θετική ή αρνητική εξέλιξη να αναστατώνουν τους αγουροξυπνημένους. Οταν ο Γιάννης Αντετοκούνμπο σήκωσε τα χέρια ψηλά, λίγα δευτερόλεπτα πριν από το τέλος, το καράβι ξεκινούσε και ελάχιστα μάτια ήταν πλέον στεγνά.

Το βιβλίο της Μίριν Φέιντερ «Γιάννης: Εκτόξευση στα αστέρια», που κυκλοφορεί εδώ και λίγο καιρό από τις εκδόσεις Διόπτρα, προφανώς και δεν φτάνει την αφήγησή του μέχρι την κατάκτηση του φετινού τίτλου από τους Μιλγουόκι Μπακς. Αν η συγγραφέας του γνώριζε την κατάληξη ίσως και να καθυστερούσε λίγο την έκδοση· από την άλλη, η παραμυθένια ιστορία του Γιάννη ίσως τώρα να αρχίζει – ο ίδιος είναι μόλις 26 χρόνων. Οπως και να έχει, ο μεταφραστής του βιβλίου, Νίκος Παπαδογιάννης, αναλαμβάνει να καλύψει το κενό με έναν γλαφυρό πρόλογο γύρω από τους τελικούς, αν και όσα περιγράφονται εκεί, λίγο-πολύ, τα είδε με τα μάτια του ολόκληρος ο πλανήτης.

Τα υπόλοιπα που χωρούν στις περίπου 500 σελίδες του πονήματος της Φέιντερ αποτελούν το σχεδόν απίστευτο χρονικό της πορείας ενός ανθρώπου που ξεκίνησε κυριολεκτικά από το μηδέν για να φτάσει στο όνειρό του. Η βραβευμένη Αμερικανίδα αθλητικογράφος δεν υπήρξε φειδωλή με τις πηγές της: η ιστορία του Γιάννη αναδύεται μέσα από (κυριολεκτικά) εκατοντάδες συνεντεύξεις ανθρώπων και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού, με πρώτες βέβαια εκείνες της ίδιας της οικογένειας Αντετοκούνμπο, η οποία έδωσε ουσιαστικά για πρώτη φορά τόσο εκτεταμένη πρόσβαση στο σπίτι, αλλά και στις αναμνήσεις της.

Σοκαριστικό

Το ταξίδι στη μνήμη, πάντως, ειδικά στο πρώτο κομμάτι του βιβλίου, δεν είναι ακριβώς… ηλιόλουστο. Τα φτωχικά χρόνια που πέρασαν ο Γιάννης και η οικογένειά του στα Σεπόλια είναι σε μεγάλο βαθμό γνωστά, όμως όσα περιγράφονται εδώ μοιάζουν σοκαριστικά: το καθημερινό συναίσθημα της πείνας, οι συνεχείς εξώσεις για καθυστερημένα νοίκια, ο περισσότερο ή λιγότερο συγκαλυμμένος ρατσισμός. Βασικά όμως η πείνα, «ένα σουβλάκι στα τέσσερα για βραδινό, μια μπουκιά ο καθένας», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά σε κάποιο σημείο.

Φυσικά υπήρχε και η άλλη πλευρά του νομίσματος. Η απέραντη αγάπη με την οποία περιέβαλλαν τα παιδιά τους ο Τσαρλς και η Βερόνικα Αντετοκούνμπο, ο ατσάλινος δεσμός ανάμεσα στα αδέλφια, αλλά και η καλοσύνη (πολλών) ξένων που τους βοήθησαν τα δύσκολα χρόνια της ανέχειας. Ολα τα παραπάνω τα επιβεβαιώνουν ελληνικές μαρτυρίες, από τους γείτονες και τους φίλους των παιδιών μέχρι άλλους Αφροέλληνες, επώνυμους μπασκετμπολίστες, προπονητές, ακόμη και κληρικούς.
Είναι τόση η επιμονή της Φέιντερ να σκιαγραφήσει το περιβάλλον από το οποίο προήλθε ο Γιάννης, ώστε αφιερώνει πολλές σελίδες για να περιγράψει τις γραφειοκρατικές δομές που ακόμη και σήμερα εμποδίζουν παιδιά σαν τον Αντετοκούνμπο να πάρουν την ελληνική ιθαγένεια, καθώς και τη μαύρη ιστορία της ανόδου της Χρυσής Αυγής.

Το βιβλίο της βέβαια βρίθει επίσης απολαυστικών ανεκδότων, όπως αυτό που εξιστορεί την άφιξη ενός μεγαλόσχημου παράγοντα του ΝΒΑ με τη δεκάμετρη λιμουζίνα του στο ταπεινό γηπεδάκι του Φιλαθλητικού στου Ζωγράφου προκειμένου να δει από κοντά τον νεαρό Γιάννη· ή την πρώτη φορά που έφαγε γαρίδες στην Αμερική (δεν ήξερε καν τι είναι οι γαρίδες)· ή όταν του έκοψαν την καλωδιακή γιατί τα 20 δολάρια της συνδρομής τού φάνηκαν υπερβολική πολυτέλεια· ή το γεγονός πως δίσταζε αρχικά να παντρευτεί Αμερικανίδα, γιατί πίστευε ότι θα του φάει τα λεφτά. Από την άλλη, το βιβλίο περιέχει και πολλές… επαναλήψεις, ίσως επειδή και οι ίδιοι οι Αντετοκούνμπο τις ακολουθούν σε βαθμό εμμονής: σκληρή δουλειά, συνεχής βελτίωση, συγκέντρωση μόνο στο παρόν. Το συγκεκριμένο τρίπτυχο επαναλαμβάνεται σαν mantra, σε διάφορες εκδοχές αμέτρητες φορές, συνοδευμένο πάντα από την απόλυτη αφοσίωση στην οικογένεια. Αποτελεί άλλωστε και το μοναδικό «μυστικό επιτυχίας» που έχει μοιραστεί ποτέ ο Γιάννης.

Αυτό και το πνευματικό κομμάτι, το οποίο φέτος «ξεκλειδώθηκε». Σε πρόσφατη συνέντευξή του στην Cosmote TV, ο Αντετοκούνμπο μίλησε για τον φόβο που πρέπει κανείς να τιθασεύσει για να φτάσει έως το τέλος. Αν κάποιος διαβάσει το βιβλίο της Μίριν Φέιντερ θα πάρει μια ιδέα για το πώς το κατάφερε.

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

Βιβλίο: Τελευταία Ενημέρωση

X