Του Απόστολου Κουρουπάκη
Η Χριστίνα Μαξούρη έρχεται στην Κύπρο (Πέμπτη 2 Οκτωβρίου), φέρνοντας στις αποσκευές της τα τραγούδια της Σωτηρίας, της σπουδαίας ερμηνεύτριας δύσκολων εποχών, της Σωτηρίας Μπέλλου. Η συναυλία που εντάσσεται στο πρόγραμμα του Διεθνούς Φεστιβάλ Λευκωσίας, θα είναι ένας φόρος τιμής, από τη Χριστίνα Μαξούρη και την ομάδα της, και όπως λέει στη συνέντευξή της στην «Κ», φέρνουν στο τώρα, κάποια από τα εμβληματικότερα τραγούδια που σφράγισε με τη φωνή της η Σωτηρία Μπέλλου, από τα πρώτα χρόνια της καριέρας της, μέχρι τις συνεργασίες της με έντεχνους συνθέτες τη δεκαετία του ’70 και μετά, μαζί με κάποιες σύντομες ιστορίες από τη ζωή της. Η κα Μαξούρη λέει επίσης πως σκοπός της παράστασης δεν είναι η αναβίωσή της, αλλά η συγκίνηση μπορεί να προκύψει στο κοινό και σε εμάς, μιλώντας για τη Σωτηρία Μπέλλου και τραγουδώντας την.
Είναι τόσο ισχυρός ο τρόπος που τραγουδούσε και τόσο ανεξίτηλη πλέον η φωνή της στα αφτιά μου/μας που μοιραία μας διαπερνά λίγο από το ρεύμα της, λέει η Χριστίνα Μαξούρη. (φωτ. Γιώργος Βαγγάλης)
–Με την παράσταση «Τα τραγούδια της Σωτηρίας» αναβιώνετε, ανανεώνετε ή ξανασυστήνετε στο κοινό τη Σωτηρία Μπέλλου και την εποχή της;
–Φέρνουμε στο τώρα, κάποια από τα εμβληματικότερα τραγούδια που σφράγισε με τη φωνή της η Σωτηρία Μπέλλου, από τα πρώτα χρόνια της καριέρας της, μέχρι τις συνεργασίες της με έντεχνους συνθέτες τη δεκαετία του ’70 και μετά, μαζί με κάποιες σύντομες ιστορίες από τη ζωή της. Αυτά τα δύο στοιχεία μαζί αναπόφευκτα εμπεριέχουν και την εποχή τους, αλλά σκοπός της παράστασης δεν είναι η αναβίωσή της, αλλά η συγκίνηση μπορεί να προκύψει στο κοινό και σε εμάς, μιλώντας για τη Σωτηρία Μπέλλου και τραγουδώντας την.
–Τραγουδώντας κομμάτια που είπε και η Σωτηρία Μπέλλου νιώσατε κάτι από το ρεύμα της;
–Είναι τόσο ισχυρός ο τρόπος που τραγουδούσε και τόσο ανεξίτηλη πλέον η φωνή της στα αφτιά μου/μας που μοιραία μας διαπερνά λίγο από το ρεύμα της. Αισθάνομαι μια διαρκή δόνηση εντός μου κατά τη διάρκεια της παράστασης και την ατμόσφαιρα να φορτίζεται έντονα και εμφανώς. Αξίζει βέβαια να σημειωθεί ότι μεγάλο μέρος αυτής της φόρτισης, οφείλεται στο εκάστοτε κοινό που αγαπάει πολύ αυτά τα τραγούδια και τα τραγουδάει μαζί μας, μ’ ένα σώμα, μια φωνή.
–Ποιος ήταν ο κόσμος της Σωτηρίας Μπέλλου; Δυσκολευτήκατε να τον καταλάβετε;
–Φαίνεται να ήταν μια πολύ έντονη προσωπικότητα, με αρκετές αιχμές αλλά και πολλές ρωγμές. Άλλοτε δυσπρόσιτη, απρόβλεπτη, δύστροπη και απότομη, άλλοτε τρυφερή, ευάλωτη και προσηνής σαν μικρό παιδί. Πάντοτε γενναιόδωρη και φιλεύσπλαχνη, πάντοτε με πολύ ανεπτυγμένο το αίσθημα της δικαιοσύνης και της τιμιότητας. Ντόμπρα και ατρόμητη, τολμηρή και γενναία. Τολμώ να πω ότι δεν αντιμετωπίσαμε κάποια ιδιαίτερη δυσκολία στον να καταλάβουμε την περίπτωσή της –ή τουλάχιστον έτσι νομίζουμε– καθώς μοιάζει ευανάγνωστη και κατανοητή, κάτι που πηγάζει αρχικά από τον ολοκάθαρο και ευθύ τρόπο με τον οποίο που τραγουδούσε, αλλά και από τη στάση που κράτησε σε κάθε ευτυχή ή δυστυχή περίοδο της ζωή της.
Το κύριο στοιχείο είναι οι ιστορίες ανάμεσα στα τραγούδια και η δωρικότητα ημών επί σκηνής. Επίσης, η εναλλαγή των φωτισμών και το πέρασμα από το ένα τραγούδι στο επόμενο ή σε μία ιστορία, γίνονται περισσότερο με θεατρικούς όρους, παρά με συναυλιακούς.
–Οι εποχές της Μπέλλου, και μουσικών με τους οποίους συνεργάστηκε, έχουν αλλάξει, αλλά τα τραγούδια που τότε γράφτηκαν ακόμα εγγράφουν στον κόσμο… μήπως τελικά η πρόοδος είναι μία έννοια σχετική;
–Ναι, σε γενικές γραμμές, η πρόοδος είναι μία έννοια σχετική, αλλά το ότι μας συγκινεί και μας αφορά ακόμα ή εκ νέου, το λαϊκό και το ρεμπέτικο τραγούδι, δεν συνεπάγεται της υιοθέτησης των εποχών, των ηθών και των συνθηκών που τα γέννησαν. Αυτό που μας αγγίζει πιστεύω, είναι ο καθαρός συναισθηματικός πυρήνας που φέρουν αυτά τα τραγούδια και η απλή, καθολική ομορφιά στον στίχο και τη μελωδία που φαίνεται να την έχουμε ανάγκη.
–Τι κάνει αυτή την παράσταση κάτι περισσότερο από μία συναυλία;
–Το κύριο στοιχείο είναι οι ιστορίες ανάμεσα στα τραγούδια και η δωρικότητα ημών επί σκηνής. Επίσης, η εναλλαγή των φωτισμών και το πέρασμα από το ένα τραγούδι στο επόμενο ή σε μία ιστορία, γίνονται περισσότερο με θεατρικούς όρους, παρά με συναυλιακούς. Καθώς και τα ντεσιμπέλ με τα οποία παίζουμε, τα οποία στοχεύουν στην αίσθηση του φυσικού ήχου, ενισχυμένου ασφαλώς και όχι στις υψηλές εντάσεις που συναντάμε συνήθως σε ένα stage συναυλίας.
–Στην παράσταση αυτή βαραίνει περισσότερο η θεατρική ή η μουσική σας πλευρά;
–Παρόλο που υπάρχουν αρκετές εξιστορήσεις γεγονότων από τη ζωή της, και μια λειτουργική –ως φαίνεται– αναλογία πρόζας και τραγουδιών, θεωρώ πως υπερισχύει η μουσική μου πλευρά, καθώς ο βασικός άξονας της παράστασης, είναι 21 τραγούδια της Σωτηρίας Μπέλλου, τραγουδημένα κυρίως από μένα. Επιπλέον, η αφήγηση συμβαίνει σε τρίτο πρόσωπο και με μια απλότητα, γεγονός που με αποδεσμεύει από το να υποδυθώ τη Σωτηρία. Από την άλλη, υπάρχει μια αισθητική προσέγγιση στο ντύσιμο και στο χτένισμα, με σαφέστατες αναφορές στη Σωτηρία που αδιαμφισβήτητα προσδίδει στην παράσταση ακόμα ένα θεατρικό στοιχείο, καθιστώντας παρούσα, μαζί με την αφήγηση των ιστοριών και τη δική μου θεατρική πλευρά.
«Παρόλο που υπάρχουν αρκετές εξιστορήσεις γεγονότων από τη ζωή της, και μια λειτουργική –ως φαίνεται– αναλογία πρόζας και τραγουδιών, θεωρώ πως υπερισχύει η μουσική μου πλευρά, καθώς ο βασικός άξονας της παράστασης, είναι 21 τραγούδια της Σωτηρίας Μπέλλου».
Συντελεστές
Ιδέα: Δημήτρης Χαλιώτης, Καλλιτεχνική επιμέλεια: Δημήτρης Χαλιώτης, Χριστίνα Μαξούρη.
Τραγούδι Χριστίνα Μαξούρη. Μουσικοί: Μπουζούκι – φωνή: Θοδωρής Ξηντάρης, Μπουζούκι: Δημήτρης Κουφογιώργος, Κιθάρα – φωνή: Βασίλης Προδρόμου. Ακορντεόν: Δημήτρης Κούστας
Σκηνογραφική επιμέλεια: Σωτήρης Μελανός, Ενδυματολογική επιμέλεια: Βάνα Γιαννούλα, Χτένισμα: Θωμάς Γαλαζούλας, Επιμέλεια μακιγιάζ: Άννα Μπαλτζή, Φωτογραφίες: Μαρίλη Ζάρκου, Γιώργος Βαγγάλης, Teaser video: Στέφανος Κοσμίδης. Φωτογραφίες: Μαρίλη Ζάρκου, Γιώργος Βαγγάλης.
Πληροφορίες
«Τα τραγούδια της Σωτηρίας», Πέμπτη 2 Οκτωβρίου, Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας, ώρα 8:30 μ.μ.
