ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Μπερλινάλε: Εξυπνη πρώτη αγελάδα, φλύαρος Πινόκιο

Η αλλόκοτη αίσθηση πως ο χρόνος μπερδεύεται

Kathimerini.gr

ΤΟΥ ΑΙΜΙΛΙΟΥ ΧΑΡΜΠΗ

ΒΕΡΟΛΙΝΟ-ΑΠΟΣΤΟΛΗ. Μπαινοβγαίνοντας στις κινηματογραφικές αίθουσες, στο μονίμως συννεφιασμένο Βερολίνο, έχεις την αλλόκοτη αίσθηση πως ο χρόνος μπερδεύεται, με έναν παράξενο τρόπο «μακραίνει». Βλέπεις ταινίες που εκτυλίσσονται στη σημερινή Γερμανία, στην Ιαπωνία της δεκαετίας του 1970, σε μια δυστοπική Κορέα του μέλλοντος ή στη Βόρεια Αμερική της εποχής των πιονέρων. Μία πίσω από την άλλη, ξεχωριστά ταξίδια και μέρος ενός συνόλου, που είναι τελικά ένα μεγάλο κινηματογραφικό φεστιβάλ. Η φετινή Μπερλινάλε βρίσκεται πια στη μέση της και, καθώς ετοιμάζουμε βαλίτσες επιστροφής, η ώς τώρα γεύση είναι μάλλον θετική.

Παραδόξως –διότι σπάνια συμβαίνει– η καλύτερη ταινία που είδαμε αυτές τις μέρες ήταν από το διαγωνιστικό. To «First Cow» της Αμερικανίδας Κέλι Ράιχαρντ είναι τοποθετημένο στο παρθένο Ορεγκον των αρχών του 19ου αιώνα, εκεί όπου Ευρωπαίοι άποικοι, ιθαγενείς Ινδιάνοι και κάθε λογής τυχοδιώκτες ψάχνουν τη θέση τους σε έναν καινούργιο κόσμο που γεννιέται. Πρωταγωνιστές του είναι δύο απίθανοι τύποι: ένας νεαρός μάγειρας με προβλήματα αυτοπεποίθησης και ένας τολμηρός Κινέζος με επιχειρηματικό δαιμόνιο. Οι δυο τους θα γίνουν φίλοι και θα συνεργαστούν, σκαρώνοντας μια κομπίνα που στο κέντρο της έχει την πρώτη αγελάδα που φτάνει στην κατά τα άλλα πάμπτωχη περιοχή τους. Η Ράιχαρντ δημιουργεί μια ιστορία με ωραία ατμόσφαιρα, έξυπνους συμβολισμούς καθώς και αρκετό χιούμορ, σε μια εποχή που ήρωες δεν ήταν μόνον όσοι κρατούσαν εξάσφαιρα.

Αυτά τα τελευταία, πάντως, έχουν την τιμητική τους σε δύο επίσης αξιόλογες, αν και τελείως διαφορετικές μεταξύ τους, ταινίες της φετινής Μπερλινάλε. Προσφέροντας ένα ακόμη αποικιοκρατικό στιγμιότυπο, αυτή τη φορά από την Αυστραλία, το «High Ground» ασχολείται με τη σύγκρουση λευκών και ιθαγενών, κάτω από τον καυτό ήλιο της αχανούς χώρας. Απίθανα τοπία, που αναδεικνύονται με τα σχετικά πλάνα, και μια σφιχτοδεμένη αφήγηση κάνουν εδώ τη διαφορά. Στο κορεατικό «Time to Ηunt» από την άλλη –στις προβολές του παρεμπιπτόντως έγινε κανονικός χαμός, προφανώς και λόγω «Παράσιτων»– είδαμε ένα φουτουριστικό κυνηγητό με τρομερό σασπένς, μπόλικες ποπ αναφορές και έναν αξέχαστο Ασιάτη... Εξολοθρευτή. Τα δύο παραπάνω φιλμ ανήκουν στην κατηγορία «Berlinale Special», όπως και το εξαιρετικό «Onward», η νέα δουλειά της Pixar, που έκανε επίσης πρεμιέρα στο Βερολίνο. Η διάσημη εταιρεία animation βουτάει αυτή τη φορά στον χώρο των ξωτικών και των μάγων από τα επικά βίντεο γκέιμ, προσφέροντας μια πολύ διασκεδαστική αλλά και εύστοχη περιπέτεια, την καλύτερη ίσως που έχει παρουσιάσει την τελευταία δεκαετία.

Φυσικά, αυτές τις μέρες είχαμε και απογοητεύσεις. Μια τέτοια ήταν μάλλον ο πολυαναμενόμενος «Πινόκιο» του Ματέο Γκαρόνε. Ο Ιταλός δημιουργός σκληρών ταινιών όπως τα «Γόμμορα» και «Dogman» μεταφέρει στην οθόνη το αγαπημένο παραμύθι, με τον Ρομπέρτο Μπενίνι στον ρόλο του Τζεπέτο και πλούσια ειδικά εφέ να αναλαμβάνουν τα υπόλοιπα. Πράγματι, όσο ο χαρισματικός Μπενίνι κρατάει τα ηνία –περίπου το πρώτο εικοσάλεπτο– έχουμε ένα εξαιρετικό φιλμ με μαύρο χιούμορ και αναφορές στη μεσοπολεμική Ιταλία, το οποίο ωστόσο στη συνέχεια χάνεται μέσα στην ακατάσχετη φλυαρία και στις επαναλήψεις.

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Σινεμά: Τελευταία Ενημέρωση

Η προβολή και παρουσίαση της ταινίας μικρού μήκους του Ανδρέα Σεϊτάνη θα γίνει το Σάββατο 2 Δεκεμβρίου
Kathimerini.com.cy
 |  ΣΙΝΕΜΑ