Kathimerini.gr
Το 1975 ο Διονύσης Σαββόπουλος είναι στα καλύτερά του. Τριαντάρης, έχοντας κυκλοφορήσει ήδη τέσσερις δίσκους, που έχουν ταράξει για τα καλά τα νερά του ελληνικού τραγουδιού – και με τη χούντα να αποτελεί πια παρελθόν, έτοιμος να ανοιχτεί σε έναν πιο ελεύθερο κόσμο. Πέρα ωστόσο από μια σύντομη τηλεοπτική εμφάνιση περιορισμένων δυνατοτήτων εν μέσω λογοκρισίας, δεν έχει εκτεθεί ποτέ στο ευρύ κοινό της οθόνης. Τη «δουλειά» αναλαμβάνει ο Λάκης Παπαστάθης, γυρίζοντας το ντοκιμαντέρ «Χαίρω πολύ, Σαββόπουλος», το οποίο με τον καιρό πέρασε σχεδόν στη σφαίρα του μύθου, αφού για δεκαετίες παρέμεινε… χαμένο. Την προσεχή Τετάρτη (14/5) η σημαντική αυτή ταινία, αφού εντοπίστηκε από τον κινηματογραφιστή Ηλία Γιαννακάκη και αποκαταστάθηκε από την ΕΡΤ, θα προβληθεί στο αίθριο του Μουσείου Μπενάκη, σε μια συνεργασία με το Athens Open Air Film Festival.
«Πριν από ένα χρόνο περίπου ξεκίνησα την καταλογογράφηση του τεράστιου αρχείου της Cinetic, όπου υπάρχουν φιλμ όλων των ειδών, πάρα πολλές μπομπίνες και άλλο υλικό. Από την αρχή ψάχναμε το “Χαίρω πολύ, Σαββόπουλος”, το οποίο ξέραμε ότι υπάρχει πιθανότατα εκεί μέσα, ωστόσο ούτε ο ίδιος ο Παπαστάθης δεν είχε καταφέρει να το βρει όσο ήταν εν ζωή. Τελικά βρέθηκαν τα αρνητικά και στη συνέχεια έγινε μια εξαιρετική ψηφιοποίηση από την ομάδα της διεύθυνσης αρχείου της ΕΡΤ», μας λέει ο Ηλίας Γιαννακάκης, ο οποίος έχει αναλάβει να φροντίσει το οπτικοακουστικό κομμάτι της κληρονομιάς του παλιού «δασκάλου» του.
Ο ίδιος ακούγεται ενθουσιασμένος σχετικά με το περιεχόμενο του ντοκιμαντέρ που ανακάλυψε: «Πρόκειται για ένα αληθινό διαμάντι, ένα αριστούργημα που απεικονίζει τον Σαββόπουλο στο απόγειο των δημιουργικών του δυνάμεων. Ουσιαστικά αποφασίζει για πρώτη φορά να εκτεθεί στο ευρύτατο κοινό της τηλεόρασης και να παρουσιάσει τον εαυτό του με μια ταινία που δημιούργησαν, ουσιαστικά, μαζί με τον Λάκη Παπαστάθη – εξ ου και το πρώτο πρόσωπο του τίτλου. Το πιο σημαντικό είναι ότι η ταινία αποδίδει όλη την τόλμη του Σαββόπουλου, με τρόπο βαθιά συγκινητικό, ενώ παράλληλα αποκαλύπτει έναν Παπαστάθη αρκετά διαφορετικό –και εξίσου τολμηρό κινηματογραφικά– από όσα έχουμε συνηθίσει».
Η συνάντηση αυτών των δύο «αναρχικών» δημιουργών στο κατώφλι μιας εκρηκτικής εποχής κινηματογραφεί, μεταξύ άλλων, ζωντανές ηχογραφήσεις από τον δίσκο «10 χρόνια κομμάτια», ενώ αλλού βλέπουμε τον Σαββόπουλο να τριγυρνάει με την κιθάρα του στους δρόμους της Αθήνας, να χαζεύει τις βιτρίνες του Μινιόν και να τραγουδάει το «Δημοσθένους λέξις» σε στάσεις λεωφορείων και στην Ομόνοια. Στο ασπρόμαυρο ντοκιμαντέρ, που διαρκεί ακριβώς μία ώρα, εμφανίζεται και ο ίδιος ο Λάκης Παπαστάθης, όπως και ο Αλέκος Πατσιφάς, ιδρυτής της δισκογραφικής εταιρείας Lyra, η οποία είχε κυκλοφορήσει έως τότε όλες τις δουλειές του Σαββόπουλου. Σύμφωνα με τον κ. Γιαννακάκη, έπειτα από την εκδήλωση στο Μουσείο Μπενάκη, που πραγματοποιείται στο πλαίσιο της έκθεσης «Λάκης Παπαστάθης, αναζητώντας τη χαμένη εικόνα», η ΕΡΤ θα δρομολογήσει την προβολή της ταινίας τόσο τηλεοπτικά όσο και μέσα από την πλατφόρμα του Ertflix.
