Kathimerini.com.cy
Βρισκόμαστε στη Μαντινεία, στο οροπέδιο της Τρίπολης, σε ένα γοητευτικό τοπίο με αμπέλια, χαμηλά σπίτια, κερασιές, αμυγδαλιές, φροντισμένους κήπους και μποστάνια. Βρισκόμαστε επίσης στην αγκαλιά μιας από τις πιο γνωστές ζώνες παραγωγής κρασιών, που από το 1971 φέρουν την ένδειξη ΠΟΠ Μαντινεία· στο βασίλειο του ροδόχρωμου Μοσχοφίλερου». Η Μερόπη Παπαδοπούλου μάς προσκαλεί σε ένα road trip γεμάτο Μοσχοφίλερο στην εύφορη αρκαδική γη.
«Αυτή η απομακρυσμένη γειτονιά της Ελλάδας ζει και αναπνέει για το κρασί. Και ο επισκέπτης θα αντιληφθεί αμέσως πως η οινική κουλτούρα αποτελεί το αόρατο νήμα που δένει σφιχτά τις ψυχές των ντόπιων, αρκεί να κάνει μια βόλτα στα γαστρονομικά στέκια». Ο Γιάννης Παπαδημητρίου αφηγείται ιστορίες γεμάτες Ξινόμαυρο, ταξιδεύοντας στα αμπελοτόπια του Αμυνταίου και της Νάουσας.
«Δεν είναι είδηση ότι η Θεσσαλονίκη αλλάζει αργά και σταθερά τα τελευταία είκοσι χρόνια. Είναι όμως μια αποκάλυψη ο καλλιτεχνικός οργασμός, η γαστρονομική έκρηξη, το πλήθος ερεθισμάτων που προσφέρει σήμερα η πόλη, μετά από σχεδόν ενάμιση χρόνο δύσκολων εγκλεισμών». Η Λίνα Καπετάνιου πιάνει τον φθινοπωρινό σφυγμό της Θεσσαλονίκης και σταχυολογεί τα highlights της πλούσιας πολιτιστικής ατζέντας της.
«Αν κάτι δεν ταιριάζει στον Βόλο, είναι η πίεση. Για να καταλάβεις περισσότερο τον τόπο και τους ανθρώπους του, πρέπει να ακολουθήσεις το ίδιο τέμπο με εκείνους: εξαφανίζονται από τον δημόσιο χώρο τις μεσημεριανές ώρες, χορταίνουν τον καφέ, το ποτό και το τσίπουρο, δίνουν σε αυτό που λέμε “διασκέδαση” τον χρόνο που της αξίζει». Η Ελευθερία Αλαβάνου ξέρει ότι ο Βόλος θέλει καλή παρέα. Αλλά και ότι το δυνατό «χαρτί» του είναι η γαστρονομική σκηνή του.
«Η ποιότητα ζωής δίνει τον τόνο σε κάθε στιγμή της αστικής καθημερινότητας, εκεί όπου το “ευ” βρίσκεται πάντοτε δίπλα στο “ζην”. Γιατί ανάμεσα σε έξυπνους αισθητήρες, λεωφορεία χωρίς οδηγό, βιώσιμη ανάπτυξη και οικολογική γεωργία βρίσκεται πάντα ο άνθρωπος. Ο κόσμος εδώ είναι χαμογελαστός, ευγενικός, φιλόξενος, σε αρμονία με τον τόπο του. Και οι άνθρωποι είναι το πιο ισχυρό εργαλείο μάρκετινγκ των Τρικάλων». Η Παγώνα Λαψάτη αναζητεί τα ίχνη του θεού Ασκληπιού στις όχθες του Ληθαίου ποταμού αλλά και στα περίχωρα της πόλης, σχεδιάζοντας βόλτες και διαδρομές σε ένα χορταστικό σαββατοκύριακο.
«Περίεργα τα παιχνίδια που παίζει η μνήμη. Πράγματα που μου ήταν οικεία και ευχάριστα τα είχα ξεχάσει. Τη γλιστρίδα, που σερβίρεται με γιαούρτι και αποτελεί θεσπέσιο και κοινότατο μεζέ· το τριλέτσε, νοτιοαμερικανικής καταγωγής γλυκό, που κάνει θραύση εδώ και κάποια χρόνια. Διασχίζοντας την πρώτη γέφυρα του Βοσπόρου, διακρίνω, μικροσκοπικό στη βραχονησίδα του, τον Πύργο του Λεάνδρου, από τις γοητευτικότερες σιλουέτες στο πολίτικο πανόραμα. Είχα ξεχάσει την ύπαρξή του, διαπιστώνω έντρομος, κι ας τον έχω χιλιοφωτογραφίσει!». Δέκα χρόνια μετά την έκδοση της «Πόλης των απόντων» ο Αλέξανδρος Μασσαβέτας επιστρέφει στην Κωνσταντινούπολη, αυτή τη φορά ως επισκέπτης. Περπατώντας τις γειτονιές της, καταγράφει όλα όσα έχουν αλλάξει στο τοπίο και την καθημερινότητά της και φωτίζει τις άγνωστες πτυχές μιας διαρκούς μεταμόρφωσης.
Μαζί το Βeautiful People και το Κ .
