Του Απόστολου Τομαρά
«Εθιμοτυπική» επίσκεψη του Σουλτάνου ήταν, και πέρασε. Στα κατεχόμενα, ο Ντερβίς Έρογλου και οι συν αυτώ σκληροπυρηνικοί γελάνε και τα μουστάκια τους, στις ελεύθερες περιοχές για άλλη μια φορά πέσαμε σε μελαγχολία.
Άραγε, τι διαφορετικό είπε ο Ερντογάν στην κατεχόμενη Λευκωσία από αυτά που λέει χρόνια, το στρατιωτικό κατεστημένο της Άγκυρας και το Τουρκικό ΥΠΕΞ, γνωστό και ως Βαθύ Κράτος; Ούτε ένα γιώτα λιγότερο.
Παρά ταύτα, κάποιοι στις ελεύθερες περιοχές αλλά και στην Αθήνα, «αγωνιούσαν» στο παρελθόν μήπως και το Βαθύ Κράτος βγάλει το τελευταίο άσσο από το μανίκι του, όπως το 1960, το 1971, το 1980 και το 1997.
Ο Ευρωπαϊστής και ρεαλιστής Ερντογάν δεν είχε την τύχη των προκατόχων του (μέχρι σήμερα) γιατί διδάχθηκε από την πολιτική ιστορία της χώρας του, κάτι που οι δικοί μας πολιτικοί δεν πράττουν.
Αργά και μεθοδικά, εκεί που τον «έπαιρνε» με τσαμπουκά, και άλλοτε με συμπεριφορά «σεμνά και ταπεινά», κατάφερε να βάλει τα δυο πόδια των Κεμαλιστών σε μια αρβύλα. Παρά ταύτα δεν τους πέταξε στο Καιάδα, απλά έγινε ο εκφραστής τους τουλάχιστον στο Κυπριακό.
Αν ζούσε ο πατήρ Ντενκτάς, ο οποίος το 2004 έβλεπε στο πρόσωπο του τότε Ερντογάν τον πολιτικό που θα ξεπουλούσε το μόρφωμα που έστησε στο Βόρειο υπό κατοχή κομμάτι του νησιού, πάω στοίχημα ότι θα γονάτιζε και θα του φιλούσε το χέρι.
Όταν ο Ντιμίτρι Μεντβέντεφ πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην Κύπρο, ένας ξένος συνάδελφος στο προαύλιο του Προεδρικού είχε πει την εξής αλήθεια.
«Το 2004 η Τουρκία ήταν έτοιμη να «λύση» το Κυπριακό γιατί ήθελε να εξιλεωθεί στα μάτια της Ευρώπης προς χάρη των τότε Ευρωπαϊκών φιλοδοξιών της. Πήρε την εξιλέωση με το βροντερό ΟΧΙ μας. Τώρα, διερωτήθηκε, τι έχετε να της δώσετε;»
Αυτό που είπε ένας ξένος και παραβλέπουν πολλοί δικοί μας είναι ότι η Τουρκία όσο δεν περιμένει κάτι από εμάς, όχι Ομοσπονδία με δυο χωριστά κράτη θα μας λέει κατάμουτρα αλλά κάτι παραπάνω.
Η Τουρκική διπλωματία έχει στο αίμα της αυτό που έχουν όλοι οι Άραβες, το παζάρι και πιο συγκεκριμένα το πολιτικό παζάρι. Βλέπετε τι γίνεται με το άνοιγμα της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης. Κινητοποιήθηκε ο πλανήτης.
Ακόμα και πλανητάρχες. Δεν έβγαλε σταγόνα ιδρώτα το αυτί των Τούρκων. Τουναντίον, λένε στην Ελλάδα: «Αν θέλεις να ανοίξω την Χάλκη να επισκευαστούν τα τεμένη στην Αθήνα, να διορίζω εγώ τον αρχιμουφτή της μειονότητας στην Θράκη».
Το ίδιο κάνει και στην Κύπρο και θα το κάνει έως ότου το πάρουν, αυτοί που πρέπει να το πάρουν χαμπάρι, ότι για να δώσει κάτι το «Ερντογάν» θα πρέπει να θέλει κάτι από εμάς ή να πιεστεί πολιτικά ή διπλωματικά ότι θα χάσει κάτι.
Η ενέργεια, είναι ένα κεφάλαιο που μπορεί να τσούξη τους Τούρκους. Πέρα από τις γνωστές μπούρδες ότι το ΦΑ ανήκει σε όλους του κατοίκους της Κύπρου, η Άγκυρα και οι εδώ εκπρόσωποί της το ενθυμούνται όποτε τους συμφέρει, αν προχωρήσει όμως η εμπορική εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου, ενδεχομένως να αποτελέσει ένα παράγοντα πίεσης.
Η εμπορική εκμετάλλευση του ΦΑ ισούται και με πολιτικά οφέλη. Οι πολιτικές συγκυρίες ευνοούν την Κυπριακή Δημοκρατία. Οι σχέσεις με το Ισραήλ είναι σε περίοδο άνοιξης, οι ίδιες προοπτικές υπάρχουν και με την Αίγυπτο.
Ο Αιγύπτιος πρόεδρος μας έρχεται σύντομα. Η κυοφορούμενη συμφωνία, για εξαγωγή ΦΑ στα εκεί τερματικά υγροποίησης ή για τις ανάγκες της εσωτερικής αγοράς, θα προσθέσουν ένα δυνατό κρίκο στο γεωστρατηγικό ρόλο που επιδιώκει η Κυπριακή διπλωματία.
Οτιδήποτε άλλο, είτε προέρχεται από εντός είτε εκτός, απλά όπως είπε και ο Νίκος Στέλγιας στην αποτίμηση της επίσκεψης του Σουλτάνου, θα είναι Ανώμαλη προσγείωση.
Η πολιτική ιστορία του Κυπριακού, έχει δείξει ότι η Τουρκική διπλωματία είναι απίστευτα συνεπής και ουδείς μπορεί να αναμένει ακόμα και το ελάχιστο, επειδή π.χ οι Αμερικανοί μπορεί να ζήτησαν από τον Τούρκο πρόεδρο να μην κάνει επιθετική εμφάνιση στα κατεχόμενα.
Όσο οι Τούρκοι νιώθουν ότι ξένοι και μη τους «γλείφουν,» τόσο το παίρνουν πάνω τους. Και προς Θεού δεν εννοώ να πάρουμε τα όπλα και να τους πετάξουμε στην θάλασσα. Άσε που δεν είμαστε σε θέση αλλά οι καιροί έχουν αλλάξει.
Η Λευκωσία από μόνη της δεν μπορεί να κάνει και πολλά. Το παράδειγμα της «χρυσής» εποχής που οδήγησε στην ένταξη δεν πρέπει να είναι φάρος και στους εδώ αλλά και στους εκεί στην Μητρόπολη;
