Kathimerini.com.cy
Για πρώτη φορά η Τζένιφερ Λόρενς μιλά για την κλοπή των προσωπικών της φωτογραφιών, οι οποίες κατέληξαν, μαζί με πολλών άλλων σταρ, στο Διαδίκτυο στο μεγαλύτερο σκάνδαλο διαρροής προσωπικών δεδομένων που έχει γνωρίσει μέχρι σήμερα το Χόλιγουντ.
Μιλώντας στο Vanity Fair, η Λόρενς απαντά σε όλους όσοι υποστήριξαν ότι η επίθεση αυτή στα προσωπικά της δεδομένα ήταν κάτι που έπρεπε να περιμένει ως δημόσιο πρόσωπο. «Φοβόμουν τόσο πολύ. Δεν ήξερα πώς αυτό θα επηρέαζε την καριέρα μου.
Επειδή είμαι δημόσιο πρόσωπο, επειδή είμαι ηθοποιός, δεν σημαίνει ότι το ζήτησα αυτό. Δεν σημαίνει ότι είναι μέρος του πακέτου. Είναι το σώμα μου, και θα έπρεπε να είναι η επιλογή μου, και το γεγονός ότι δεν ήταν επιλογή μου είναι απλώς αηδιαστικό. Δεν το πιστεύω καν ότι ζούμε σε έναν τέτοιο κόσμο.»
Η 24χρονη ηθοποιός παραδέχθηκε ότι μπήκε στον πειρασμό να δημοσιεύσει δήλωσή της μετά το συμβάν αλλά κάθε φορά που προσπαθούσε να γράψει κάτι, θύμωνε ή έβαζε τα κλάματα. «Ήθελα να γράψω μία απολογητική δήλωση, αλλά δεν υπάρχει κάτι για το οποίο πρέπει να ζητήσω συγνώμη. Ήμουν σε μια αγαπημένη, υγιή, σπουδαία σχέση για τέσσερα χρόνια. Ήταν εξ αποστάσεως και ή το αγόρι σου θα κοιτάξει πορνογραφικό υλικό ή θα κοιτάξει εσένα.»
Συνέχισε τονίζοντας ότι αυτό που συνέβη δεν είναι απλώς ένα σκάνδαλο, αλλά «ένα έγκλημα σεξουαλικής φύσεως». «Είναι σεξουαλική παραβίαση. Είναι αηδιαστικό. Ο νόμος πρέπει να αλλάξει, και εμείς πρέπει να αλλάξουμε. Γι' αυτό είναι υπεύθυνες οι ιστοσελίδες αυτές.
Το γεγονός ότι κάποιος μπορεί να πέσει θύμα σεξουαλικής εκμετάλλευσης και η πρώτη σκέψη που περνά από το μυαλό κάποιου είναι να βγάλει κέρδος από αυτό. Αυτό με ξεπερνά. Απλώς δεν μπορώ να φανταστώ πώς κάποιος μπορεί να αποστασιοποιηθεί τόσο από την ανθρωπότητα. Να είναι τόσο απερίσκεπτος και απρόσεκτος και άδειος μέσα του.
Όλοι όσοι κοιτάξατε τις φωτογραφίες, υποβοηθήσατε την εξάπλωση ενός σεξουαλικού εγκλήματος. Θα έπρεπε να ντρέπεστε. Ακόμη και άνθρωποι που ξέρω και αγαπώ έχουν πει ότι τις είδαν. Δεν θέλω να θυμώσω αλλά την ίδια στιγμή σκέφτομαι ότι δεν τους είπα εγώ να κοιτάξουν το γυμνό μου σώμα.
Όταν έπρεπε να πάρω τηλέφωνο τον πατέρα μου και να του πω τι συνέβη… δεν με νοιάζει πόσα λεφτά βγάζω από τους “Αγώνες Πείνας”, σας το ορκίζομαι – όποιος είχε την επιλογή ανάμεσα σε αυτά τα χρήματα και να πρέπει να πουν στον πατέρα τους ότι κάτι τέτοιο έχει συμβεί, δεν αξίζε. Ευτυχώς έπαιζε γκολφ οπότε είχε καλή διάθεση.
Ο χρόνος γιατρεύει. Δεν κλαίω πια για αυτό. Δεν αισθάνομαι θυμό. Δεν μπορώ να βασίσω την ευτυχία μου στο να συλληφθούν οι άνθρωποι αυτοί, γιατί αυτό μπορεί να μην γίνει. Πρέπει απλώς να βρω την εσωτερική μου γαλήνη.»
