Kathimerini.com.cy
Η isnotgallery παρουσιάζει ατομική έκθεση του rockthedog. Στην έκθεση παρουσιάζονται έργα street art εμπνευσμένα από την καθημερινότητα και την πραγματικότητά μας.
Η street art μπαίνει σε γκαλερί, παρουσιασμένη σε ξύλινα panels. Μπορεί αυτό να μην φαντάζει τόσο περίεργο εν έτη 2015, αφού εξάλλου μας το έχει “επιτρέψει” και η διεθνής σκηνή με εκθέσεις σε Δύσηκαι Ανατολή. Πριν μερικά χρόνια, όμως, αυτό θα ήταν αν μη τι άλλο περίεργο. Σε κάθε περίπτωση, όμως, μια έκθεση όπως και αυτήν δεν συνιστάται για να σοκάρει, αλλά για να επιστήσει την προσοχή στο θέμα του καυστικού και επιτυχημένου σχολιασμού.
Ένα παιδί που γεννιέται σήμερα, θα ζήσει με τα επιτεύγματα και τα λάθη της δικής μας γενιάς. Είναι εξίσου καταδικασμένο και όσο είναι και ευτυχές να ζήσει στα αποτελέσματα των δικών μας αποφάσεων. Θα μπορούσε να πει κανείς πως η αδικία, η απληστία και το ψέμα, κυρίως, επικρατούν – όχι μόνο στις μέρες μας, αυτή η δήλωση θα ήταν αφελής- αλλά ως χαρακτηριστικά του είδους μας. Στον αντίποδα, μπορεί κανείς να επικεντρωθεί στα θετικά στοιχεία, υπογραμμίζοντας τα επιτεύγματα και τα άλματα που κατορθώνουμε στην ιατρική, την τεχνολογία, τις επιστήμες.
Κάπου εδώ έρχεται στο προσκήνιο και ο ρόλος ενός καλλιτέχνη στην κοινωνία. Όλα τα προαναφερόμενα, χρήζουν σχολιασμού. Οι μηχανισμοί της κοινωνίας για τέτοιου είδους σχολιασμούς είναι οι μορφές εκείνες έκφρασης που δεν μπορούν να λογοκριθούν, σε λόγο και εικόνα. Σε γενικές γραμμές, εκφραστές αυτού του μηχανισμού είναι οι εκάστοτε λόγιοι ή καλλιτέχνες. Αυτό υποστηρίζει και ο street artist rockthedog, λέγωντας πως: «Ως δημιουργός, έχω την ευθύνη να σχολιάζω τα όσα με περιβάλλουν. Αν δεν περιλαμβάνονται στη δουλειά μου στοιχεία των όσων με φθείρουν, τότε δεν υπάρχει λόγος να δημιουργώ. [...] Οποιαδήποτε δουλειά οποιουδήποτε καλλιτέχνη, πρέπει να έχει αλήθεια – μια κάποια αλήθεια», είτε αυτή είναι οικουμενική είτε είναι προσωπική. Επιπλέον, η street art έχει ως βάθρο παρουσίασής της τον δρόμο. Αυτό την καθιστά μια προσιτή και ευκατανοητή μορφή τέχνης και κατ’ επέκταση δημοκρατική (αφού γίνεται και υπάρχει για το ευρύτερο κοινό). Απευθύνεται στον “κατά λάθος” παρατηρητή, σχολιάζει κοινωνικά και πολιτικά φαινόμενα όπως αυτά αφορούν τον κάθε πολίτη ή δημότη, και απορρίπτει την “υψηλή τέχνη” για να σχολιάσει την πραγματικότητα όπως αυτή εισπράττεται από τον απλό άνθρωπο και όχι τον κριτικό τέχνης ή τον συλλέκτη.
Στοιχεία όπως το οξύμωρο, τα γραφόμενα σε ύφος σαρκαστικό και καυστικό, η υπέρβαση στο αντισυμβατικό, η ακύρωση του ελιτισμού (τόσο στην τέχνη, όσο και σε κοινωνικό επίπεδο) και η διεκδίκηση του δημόσιου χώρου είναι βασικά δομικά χαρακτηριστικά αυτής της μορφής τέχνης. Σε αυτή την οξύμωρη φύση της εμπίπτει και η έκθεση αυτή: Η αντίληψη μερικών πως η street art δεν ανήκει στους τοίχους μιας γκαλερί – ή σε εσωτερικούς τοίχους γενικά – έρχεται να αντικρουστεί από την ατομική έκθεση του καλλιτέχνη.
Για τον ίδιο τον δημιουργό, όπως και για τους διοργανωτές της έκθεσης, η street art εξετάζει τα όρια στην τέχνη και δοκιμάζει τη σοβαροφάνεια άλλων μορφών τέχνης (και ας μην θεωρείται θεμιτή μορφή
τέχνης αυτή καθ’αυτή).
Info
Εγκαίνια: Τετάρτη 6 Μαΐου, 2015, στις 8 μ.μ στην IsNotGallery, Παλιά Λευκωσία. Ώρες λειτουργείας: Δευτέρα-Παρασκευή: 10:30-12:45 και 17:00-19:30. Σάββατο: 11:00-14:00. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 23 Μαΐου.
