Του Απόστολου Κουρουπάκη
Κάηκε ο κόσμος, αλλά εμείς παίρνουμε άριστα, γιατί όλα ήταν εναντίον μας… και θυμήθηκα τον «στρατηγό άνεμο» που είχε πει ο Βύρων Πολύδωρας, τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης στην κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή, ενόσω οι φλόγες κατάκαιγαν την Πελοπόννησο, τον Αύγουστο του 2007.
Ο κρατικός μηχανισμός και για να μην παρεξηγηθώ δεν μιλάω για τους δασοπυροσβέστες, τους πυροσβέστες και τους αστυνομικούς που βρέθηκαν στο πεδίο και υπερέβησαν εαυτούς, βρέθηκε απροετοίμαστος και ανήμπορος να ελέγξει, όχι τη φωτιά, αλλά την κατάσταση εν συνόλω, παράδειγμα το περιφερόμενο συντονιστικό κέντρο. Βέβαια, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Κωνσταντίνος Λετυμπιώτης τον Ιούνιο είχε πει: «Η κυβέρνηση παραμένει σε απόλυτη επιχειρησιακή ετοιμότητα, με ενισχυμένες δυνάμεις, σύγχρονα μέσα και σαφή στρατηγική για την πολιτική προστασία και η φετινή αντιπυρική περίοδος μάς βρίσκει περισσότερο προετοιμασμένους και ενισχυμένους από ποτέ». Οι δηλώσεις έγιναν και όλα μια χαρά, χρησιμοποιήθηκαν οι φράσεις «απόλυτη επιχειρησιακή ετοιμότητα», «ενισχυμένες δυνάμεις», «σαφής στρατηγική», «περισσότερο προετοιμασμένους και ενισχυμένους από ποτέ»… και χορτάσαμε από λόγια ωραία, και η κυβέρνηση έκανε το καθήκον της, είπε ότι όλα βαίνουν τέλεια. Βέβαια, ήρθαν τα πάνω κάτω και 16 ολόκληρα χωριά εκκενώθηκαν, πέθαναν δύο άνθρωποι, άγνωστος αριθμός ζώων κάηκε, κόποι ετών έγιναν στάχτη, αλλά η κυβέρνηση βάζει άριστα στον εαυτό της…
Βέβαια, ο κ. Χαρτσιώτης έχει συνηθίσει να βάζει άριστα στο έργο του ως υπουργού Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης. Η αλήθεια είναι ότι έχει πολλές επιτυχίες στο ενεργητικό του, οργανωμένο έγκλημα, λαμπρατζιές, νεανική παραβατικότητα, αθλητική βία , αποδράσεις βαρυποινιτών και για πολλά άλλα. Και φυσικά ένα ακόμη άριστα στη διαχείριση μιας από τις χειρότερες πυρκαγιές στη σύγχρονη ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας το δικαιούται.
Και όπως είπε στην εκπομπή του ΡΙΚ «Πρώτη Ενημέρωση», «κατανοώ τον πόνο, την ταλαιπωρία, τη στενοχωρία, την καταστροφή κόπων μιας ζωής, όμως αυτό δεν συνεπάγεται την ίδια ώρα οποιαδήποτε μορφής ανοργανωσιά ή οτιδήποτε άλλο, άλλο το ένα και άλλο το άλλο», άρα γιατί να μη βάλει άριστα στο έργο που σημειώθηκε; Καμία μορφή ανοργανωσιάς δεν υπήρξε, όλα ήταν θέμα υπέρμετρου συναισθήματος από πλευράς των κατοίκων…
Βέβαια, ορθώς είπε ότι δεν είναι ώρα για απόδοση ευθυνών, φυσικά σε ένα κατοπινό στάδιο θα συζητήσουν για να δουν τι πήγε λάθος, παρά το άριστον της κατάστασης… Μην ξεχνάμε και τη δήλωσή του, όταν απέδρασε ο ισοβίτης, πως η παραίτηση είναι «μία δειλή και εύκολη πράξη, που ικανοποιεί τον λαϊκισμό».
Ο κ. Χαρτσιώτης σε άλλες δηλώσεις του από το Κέντρο Συντονισμού Επιχειρήσεων για κατάσβεση των πυρκαγιών στη Λεμεσό, την Παρασκευή δικαιολογεί το άριστα: «Την ίδια ώρα, ναι, ακούω πολλές φωνές μέσα σε ένα τέτοιο πρωτόγνωρο γεγονός. Πράγματι μπορεί να παρουσιαστούν κάποιες αστοχίες, δυσκολίες και προβλήματα, όμως πρέπει να τονίζουμε και τα θετικά αυτής της επιχείρησης, για αυτό και εκφράζω δημόσια στις ευχαριστίες, πρώτα απ’ όλα πέραν από το ατυχές περιστατικό των δύο συνανθρώπων μας, ενώ εκκενώθηκαν 16 ολόκληρα χωριά, δεν είχαμε καμία απολύτως απώλεια της ζωής», είπε ο κ. Χαρτσιώτης… με λίγα λόγια αφού δεν είχαμε άλλους νεκρούς μια χαρά τα πήγαμε, δύο νεκροί, ήταν μόνο. Και ο θάνατός τους ήταν ένα ατυχές περιστατικό, «O fortuna, velut luna…» με λίγα λόγια ατυχίες συμβαίνουν… Λέξεις που πληγώνουν και αυτές…
Και δηλώσεων συνέχεια: «Θα με ρωτήσετε ποια ήταν μια τέτοια αδυναμία; Γιατί μπαίνω απευθείας στην ουσία. Μια τέτοια αδυναμία στην οποία εντόπισα εγώ που ήμουν συνεχώς στο πεδίο, ήταν αδυναμία στο κομμάτι της εκκένωσης. Παρόλο που εκ του αποτελέσματος παίρνουμε στο κομμάτι αυτό άριστα. Ναι, για να πάρουμε αυτό το άριστα περάσαμε μέσα από πάρα πολλά συμβάντα, κινδύνους και περιστατικά, τα οποία σε άλλες παρόμοιες περιπτώσεις δεν πρέπει να δημιουργούν κώλυμα στο να εκκενώνονται χώροι», είπε. Πήραμε άριστα, εκ του αποτελέσματος, αλλά ήταν αδυναμία, που την εντόπισε ο κ. Χαρτσιώτης. Βέβαια, η όλη δήλωση δεν βγάζει και πολύ νόημα, αλλά αφού πήραμε άριστα, όλα καλά. Τώρα πού ακριβώς ήταν η αδυναμία δεν κατάλαβα, αφού πήραμε άριστα… Φευ, από τη στιγμή που υπάρχουν νεκροί, το άριστα το χάνετε. Αν μιλούσαμε διαγώνισμα άριστα δεν θα έπαιρνε το γραπτό, γιατί ο θάνατος προϋποθέτει κόκκινο μελάνι, που θα γέμιζε το εξεταστικό δοκίμιο. Μάλλον απροβίβαστο θα παίρνατε.
