Του Απόστολου Κουρουπάκη
Κάθε χρόνο και χειρότερα σε ό,τι αφορά τα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας, αλλά φέτος έσπασε κάθε ρεκόρ το πολιτιστικό ρεπορτάζ που τα αφορά. Δεν θα επαναλάβω εδώ τι συνέβη, ούτε θα επιχειρήσω μία νέα ανάγνωση των πραγμάτων. Θα παραθέσω, όσο και αν αυτό δεν είναι σύνηθες και μοιάζει λάθος τους τίτλους και αποσπάσματα από παλαιότερα άρθρα μου που αφορούσαν τα Λογοτεχνικά Βραβεία, απλώς για να καταδείξω ότι το πρόβλημα είναι βαθύ, διαχρονικό και οφείλει το υφυπουργείο Πολιτισμού, οι Ενώσεις Λογοτεχνών και τα λογής φεστιβάλ βιβλίου και λογοτεχνίας να κάνουν κάτι. Όχι όμως επιφανειακό και επιδερμικό, αλλά κάτι που να αντέχει στον χρόνο, κάτι που να δημιουργεί όσο το δυνατόν περισσότερη ασφάλεια σε όλον τον λογοτεχνικό κόσμο (έστω στην πλειονότητά του) ότι οι διαδικασίες και οι επιτροπές υπάρχουν όχι για να εξυπηρετούνται συμφέροντα, ονόματα και ιδεολογίες, αλλά η λογοτεχνική παραγωγή και πώς αυτή εξελίσσει τα Γράμματά μας προς τα εμπρός. Μάλλον όμως ζητάω πολλά!
22 Μαΐου 2024
Στα λογοτεχνικά… άρματα
[…] Κλείνοντας, προβλέπω πως για ακόμη μία χρονιά θα έχουμε τα καθεπερσυνά ζητήματα σχετικά με τα Βραβεία Λογοτεχνίας και για κανένα μήνα θα απασχολήσει το βιβλίο τη δημόσια συζήτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης… και στα καφέ όπου συχνάζουν λογοτέχνες/ιδες…
Μα και ο τομέας του βιβλίου είναι και αυτός σχεδόν στον αναπνευστήρα. Δυστυχώς εθνική πολιτική για το βιβλίο δεν έχουμε, και αυτό φαίνεται και από το πώς διαχειρίζεται η Πολιτεία τον θεσμό των Κρατικών Βιβλίων Λογοτεχνίας. Καμία προσπάθεια αλλαγής των κανονισμών, κανένας προβληματισμός για το πώς εκδίδουμε, τι και πώς βραβεύουμε. Ως παρακάτω. Είναι σίγουρο ότι το Τμήμα Σύγχρονου Πολιτισμού, του υφυπουργείο Πολιτισμού, με την υποστελέχωσή του δεν μπορεί να κάνει και πολλά. Τα δε χρήματα είναι και αυτά λίγα, Κυπριακή Βιβλιοθήκη στην ουσία δεν υπάρχει, ώστε από εκεί να έφευγαν κάποιες ιδέες, άρα, ας μην παραπονιούνται οι συγγραφείς και οι Ενώσεις Λογοτεχνών…».
22 Οκτωβρίου 2024
Ω! Τι έκπληξη: Ξανά για τα Βραβεία Λογοτεχνίας…
[…] Για ακόμη μία χρονιά τα Λογοτεχνικά Βραβεία της Κυπριακής Δημοκρατίας συζητήθηκαν, όχι τόσο για την ποιότητα των έργων που βραβεύτηκαν, ούτε για το τι κομίζουν στα λογοτεχνικά μας πράγματα τα έργα, αλλά λόγω της μη ύπαρξης βραβευμένου μυθιστορήματος και δοκιμίου. Έχει συμβεί και άλλες φορές να μη βραβευθεί κάποιο έργο σε κατηγορίες, και κάθε φορά έχουμε τα ίδια και τα ίδια.
[…] Έχουμε και το φαινόμενο του κραξίματος των βραβείων, ενώ δεν γνωρίζουμε ακριβώς πώς λειτουργούν οι βραβεύσεις, και εν γένει τον κανονισμό που διέπει τα Λογοτεχνικά Βραβεία. Γενικώς, γκρίνια πολλή και ουσία μηδέν. Μικροπολιτικές και ανούσιες συζητήσεις για να γίνεται λόγος… άλλωστε για λογο…τεχνία μιλάμε».
15 Οκτωβρίου 2023
Βραβεία Λογο…μαχίας
[…] Ανακοινώθηκαν τα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας και αντί να γιορτάζουν τα Γράμματα και οι συγγραφείς, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έγινε ο κακός χαμός. Γράφτηκαν πολλά, κάποια είχαν λογική και βάση, κάποια άλλα ήταν απλώς προσβολές, κάποιες και χυδαίες, διαβάσαμε αναρτήσεις πολύ χαμηλού επιπέδου, που προσωπικά με έκαναν να αναρωτηθώ, γιατί χρειάζεται τόσος εξευτελισμός, γιατί δεν έχουμε μάθει να συζητάμε κρατώντας ένα επίπεδο, μπας και βγει καμία άκρη και όχι για να μη μας πουν απολίτιστους. […] Θα πρέπει όλα να είναι καθαρά και ξάστερα, να μην υπάρχει καμία σκιά, ώστε να αποφεύγονται δημόσιες συζητήσεις που καταλήγουν σε ad hominem επιθέσεις, σε επιθέσεις και σε προσβολές».
31 Οκτωβρίου 2018
Σε νέους λογοτέχνες και μυθιστοριογράφους δεν δίδομεν
«Οπωσδήποτε, η βράβευση είναι σημαντική, όταν μάλιστα προέρχεται από μία επιτροπή των Πολιτιστικών Υπηρεσιών που είναι πάνω απ’ όλους και πέρα από κάθε λογοτεχνικό μπανκέτο ή θα έπρεπε να είναι. Οπότε είναι σημαντικό να ξέρουμε όλοι γιατί δεν δόθηκαν βραβεύσεις σε δύο πολύ σημαντικές κατηγορίες. Διότι κάθε φορά οι παροικούντες τη λογοτεχνική Κύπρο, αλλά και αλλαχού παρεπιδημούντες αναρωτιούνται, κάθε χρόνο νέες απορίες, κάθε χρονιά μοιάζει με τη χρονιά της Μαρμότας».
16 Νοεμβρίου 2025
Ου με βραβεύσεις καν με βραβεύσεις
Κλείνοντας, εγώ θα πρότεινα να καταργηθούν τα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας, ώσπου να δουν οι υπεύθυνοι πώς θα αναγεννηθεί κάτι που θα αντιπροσωπεύει τη λογοτεχνική παραγωγή του τόπου. Μια παραγωγή που έρχεται μέσα από την αντίκριση του τόπου, του κόσμου, του Άλλου και του δίπλα μας.
