Της Ελένης Ξένου
Δεν φτάνει που οι καιροί είναι σκοτεινοί, οι θεσμοί του κράτους –βλέπε Γενική Εισαγγελία– έχουν βαλθεί να τους μαυρίσουν ακόμη περισσότερο χωρίς καμία συναίσθηση ή ενσυναίσθηση. Αποφασίζουν να διώξουν τον τέως γενικό ελεγκτή για καταφρόνηση δικαστηρίου (το αφήνω ασχολίαστο) και σέρνουν, εσπευσμένα μάλιστα, στο ΤΑΕ τους δημοσιογράφους που τον φιλοξένησαν στις εκπομπές τους διότι –λέει η ανακοίνωση της Αστυνομίας– «η λήψη κατάθεσης από τους δημοσιογράφους είναι απαραίτητη στο πλαίσιο της διερεύνησης της εν λόγω υπόθεσης και με σκοπό την εξασφάλιση μαρτυρίας». Σπεύδει δε η Αστυνομία να διευκρινίσει πως «οι δημοσιογράφοι δεν είναι ύποπτοι για τη διάπραξη οποιουδήποτε αδικήματος» –εντελώς περιττή διευκρίνιση και αναμφισβήτητα ενισχυτική της καχυποψίας που προκαλεί ο όλος χειρισμός– «και ότι απλώς η διαδικασία που ακολουθείται εμπίπτει στο πλαίσιο του ανακριτικού έργου». Και εδώ έρχεται ο σκεπτόμενος πολίτης να διερωτηθεί, τι στα κομμάτια σημαίνει αυτή η ακαταλαβίστικη ανακοίνωση, η οποία βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με κάθε λογική και παρόλα αυτά η Αστυνομία μας και η Γενική Εισαγγελία μας, αλλά προφανώς και η κυβέρνησή μας (δεδομένης της εκκωφαντικής σιωπής που τηρούν Πρόεδρος, υπουργός Δικαιοσύνης, κυβερνητικός εκπρόσωπος για το εν λόγω συμβάν) θεωρούν πως «εξηγεί» και «δικαιολογεί» το σύρσιμο των δημοσιογράφων στο ΤΑΕ.
Όπως ανακοίνωσε και η Ένωση Συντακτών, υπογραμμίζοντας το αυτονόητο, «κάθε δημοσιογραφική εργασία βρίσκεται σε δημόσια θέα, δημοσιευμένη, αναρτημένη ή άλλως πως». Άρα τι περισσότερο καλούνται να καταθέσουν οι δημοσιογράφοι και μάλιστα άρον-άρον πέραν του ό,τι είναι ήδη εκτεθειμένο σε δημόσια θέα και στο οποίο έχει άμεση πρόσβαση η Αστυνομία όπως και ο κάθε πολίτης; Ποιο μπορεί να είναι το περιεχόμενο της μαρτυρίας που επιδιώκει να εξασφαλίσει η Αστυνομία από τους δημοσιογράφους πέραν από τα όσα έχουν μεταδοθεί στις εκπομπές τους; Τι άλλο να πουν εκτός του ότι πήραν συνέντευξη από τον κ. Μιχαηλίδη και τους είπε όλα εκείνα που είδε, άκουσε και διάβασε ο κόσμος; Γιατί χρειάζεται να κληθεί ο δημοσιογράφος στο ΤΑΕ για να επιβεβαιώσει ό,τι ήδη κυκλοφορεί δημοσίως; Και γιατί αυτό θεωρεί η Αστυνομία, Γενική Εισαγγελία και «μουγγή» κυβέρνηση πως πρέπει να το καταπιεί ο σκεπτόμενος πολίτης ως «μέρος της διαδικασίας του ανακριτού έργου», χωρίς να το αμφισβητήσει στην καλύτερη περίπτωση ως έκδηλη παραβίαση των στοιχειωδών κανόνων της λογικής και στη χειρότερη ως κάτι που κρύβει σκοτεινά κίνητρα; Διότι ακριβώς, επειδή δεν συνάδει με καμία λογική, ο σκεπτόμενος πολίτης εύλογα θα διερωτηθεί κατά πόσο αυτή η άλογη κλήση των δημοσιογράφων αποσκοπεί σε μια υπόγεια υπόδειξη του τύπου «προσέξετε ποιους καλείτε». Όπως κατήγγειλε και ο δημοσιογράφος Σωτήρης Παρούτης, «ολημερίς κι ολονυχτίς το ΤΑΕ Αρχηγείου καθόταν και απομαγνητοφωνούσε τις “Αιχμές”», ενώ τέτοια «περίσσια σπουδή δεν επιδεικνύουν οι διωκτικές αρχές, προεξάρχοντος του γενικού εισαγγελέα, για άλλες υποθέσεις που τις αφήνουν να σκεπάζονται κάτω από το χαλί».
Και αυτό είναι που τελικά πετυχαίνουν Γενική Εισαγγελία, Αστυνομία και «μουγγή» κυβέρνηση μέσα από τέτοιους χειρισμούς: Να κλονίζουν ακόμη περισσότερο την ήδη κλονισμένη εμπιστοσύνη του πολίτη απέναντι στους θεσμούς και να ενισχύουν περαιτέρω την ανησυχία του ως προς το τι κρύβουν τέτοιοι χειρισμοί και πόσο πολιτικές είναι εν τέλει οι προθέσεις τους. Άσε που και σ’ αυτό το ενδεχόμενο πάλι αποτυγχάνουν, αφού πετυχαίνουν εκείνο που δεν επιθυμούν, δηλαδή την αύξηση των υποστηριχτών του κ. Μιχαηλίδη και την απώθηση των όποιων εναπομεινάντων δικών τους. «Οι δημοσιογράφοι και το προϊόν της εργασίας τους δεν μπορεί να γίνονται μέρος της όποιας διωκτικής διαδικασίας», υπογραμμίζει η Ένωση Συντακτών. «Αλλιώς κινδυνεύει η πολιτεία μας να οδεύσει σε επικίνδυνες ατραπούς σε βάρος της διαφάνειας, του πλουραλισμού των απόψεων και της ελευθερίας της έκφρασης». Και δυστυχώς η ανακοίνωση της Αστυνομίας δεν λέει απολύτως τίποτα που να αναιρεί αυτή την εύλογη ανησυχία. Όπως βέβαια ούτε και η εκκωφαντική σιωπή της κυβέρνησης λειτουργεί καθησυχαστικά.
