Της Μαρίνας Οικονομίδου
Η κίνηση του Προέδρου της Δημοκρατίας Νίκου Χριστοδουλίδη να διορίσει επίτροπο Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα τη θυγατέρα του ιδρυτικού στελέχους του ΔΗΣΥ Μανώλη Χριστοφίδη και προέδρου της ΓΟΔΗΣΥ Λευκωσίας, Μαρία Χριστοφίδου, ήταν αρκετή για να προκαλέσει ένα νέο κύμα αντιδράσεων. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που μίλησαν για την επικράτηση ενός μακιαβελικού τρόπου σκέψης, όπου η πολιτική δεν έχει σχέση με την ηθική. Τη στιγμή που σε μία περίοδο που το πολιτικό σύστημα απαξιώνεται οριζοντίως, θα αναμενόταν να καλλιεργηθεί εντέχνως μια αριστοτελική προσέγγιση που θέλει την πολιτική να είναι ακριβώς συνέχεια της ηθικής. Πέραν των φιλοσοφικών αναζητήσεων που απασχολούσαν κύκλους του πολιτικού παρασκηνίου, υπήρξαν και οι πιο κυνικοί που απαντούσαν σκωπτικά πως μεταξύ κατεργαραίων θα έπρεπε –αν μη τι άλλο– να υπάρχει ειλικρίνεια. Και αυτό γιατί η τακτική Χριστοδουλίδη δεν είναι νεοφανής στο κυπριακό πολιτικό σκηνικό. Ούτε βεβαίως ο πολιτικός χαμαιλεοντισμός προσώπων που μεταπηδούν από τον ένα χώρο στον άλλο ζυγίζοντας ποιος και τι τους προσφέρει περισσότερο. Το μεγάλο ερώτημα που μένει αναπάντητο είναι πόσο αυτή η πολιτική της διάστασης με την ηθική, η οποία έχει εδραιωθεί, βοηθά τελικά ή αν γυρίζει μακροπρόθεσμα μπούμερανγκ σε όσους την εφαρμόζουν.
Διαβάστε το ρεπορτάζ της Μαρίνας Οικονομίδου στην έντυπη έκδοση της «Κ».
Γίνετε συνδρομητής της έντυπης έκδοσης στο κινητό σας, με μια εβδομάδα δωρεάν συνδρομή.
