Kathimerini.gr
Με μεγάλη συγκίνηση μίλησε για τον παππού του, τον Διονύση Σαββόπουλο, ο συνονόματος εγγονός του, περιγράφοντας στην εκπομπή του Alpha «Πρωταγωνιστές» και τον Σταύρο Θεοδωράκη, άγνωστες στιγμές από τη ζωή μαζί του όπως τα τελευταία γενέθλια του μεγάλου μουσικού τον Δεκέμβριο του 2024 και το μεταξύ τους τηλεφώνημα λίγες ώρες πριν ο «Νιόνιος» φύγει από τη ζωή.
«Ο παππούς μου προσπάθησε με τα εγγόνια του να επανορθώσει για όποια λάθη πίστευε ότι έκανε με τα δικά του παιδιά. Ηταν σαν να μας έδωσε τη λίγη παραπάνω αγάπη που δίνει ο παππούς στον εγγονό. Ηταν σαν να έχω κάποιες φορές δύο πατεράδες, τον Ρωμανό και τον Διονύση», είπε ο εγγονός του σπουδαίου μουσικού.
Περιέγραψε, μάλιστα, την έκπληξη που έκανε στον «Νιόνιο» τον Δεκέμβριο του 2024 για τα γενέθλιά του. «Πάλι καλά που τα έκανα γιατί φέτος δεν κατάφερα να το κάνω δυστυχώς», είπε.
Στα πλάνα που μεταδόθηκαν στην εκπομπή ο Διονύσης Σαββόπουλος (ο παππούς) ακούγεται να λέει: «Δεν μου περνούσε ποτέ από το μυαλό ότι θα ζήσω μια τέτοια ημέρα και μάλιστα πίστευα το αντίθετο γιατί αισθανόμουν σαν τους καταραμένους ποιητές που οι υπερβολές της ιδιοφυΐας τους τους οδηγούν στον θάνατο σε νεαρή ηλικία. Όμως γνώρισα φίλους, ανθρώπους που αγάπησα, τη γυναίκα της ζωής μου, την Άσπα. Κάναμε παιδιά τον υπέροχο Κορνήλιο και τον υπέροχο Ρωμανό, κάναμε υπέροχα και αξιαγάπητα εγγόνια, τον Διονύση και τον Αντρέα».
«Ακόμα μαζί είμαστε, νιώθω, ακόμα και αν δεν τον βλέπω μπροστά μου, ότι είναι γύρω, τον ακούω να λέει τα δικά του», είπε συγκινημένος μετά το βίντεο ο εγγονός του Σαββόπουλου.
Θυμήθηκε, μάλιστα, και μια συναυλία στη Σύρο το 2016. «Είχα αρχίσει να καταλαβαίνω. Είχε κακό φωτισμό η σκηνή, με τα μαλλιά του πίσω άσπρα και μου θύμισε τον θάνατο και κατάλαβα ότι κάποια μέρα θα πεθάνει και τότε έκλαψα για πρώτη φορά για τον παππού. Και μετά από πολλά χρόνια του το είπα του παππού αυτό για να καταλάβει ότι με συγκινεί πολλές φορές»
Εξομολογήθηκε, επίσης, ότι «δεν τον είδα ποτέ στο νοσοκομείο αλλά ένα πρωί με πήρε ο μπαμπάς facetime στο Ρότερνταμ 6 το πρωί. Μίλησα με τον παππού, δεν τον έβλεπα αλλά μου έλεγε “λεβεντιά μου πόσο όμορφος είσαι” και την ίδια ημέρα πέθανε, οπότε του μίλησα την τελευταία ημέρα της ζωής του».
