Kathimerini.gr
Μία νέα τάση του fitness που αποκαλείται «zone zero», δίνει έμφαση στην κινητικότητα εξαιρετικά χαμηλής έντασης, όπως είναι το απλό περπάτημα ή οι δουλειές του σπιτιού. Τι μπορεί –και τι δεν μπορεί– να προσφέρει στην υγεία μας;
Οταν κάποιος είναι εξαντλημένος από την καθημερινότητα ή πιεσμένος χρονικά, η ιδέα να φορέσει αθλητικά ρούχα και να πιεστεί για μια έντονη προπόνηση φαντάζει «αδύνατη». Αντίθετα, ένας χαλαρός περίπατος ή λίγες διατάσεις φαίνονται πολύ πιο εφικτοί στόχοι.
Η νέα τάση ευεξίας έχει επαναπροσδιορίσει τη σημασία αυτών των μικρών, καθημερινών κινήσεων άκρως χαμηλής έντασης, με τον όρο «zone zero» να παραπέμπει στο χαμηλότερο από τα πέντε επίπεδα καρδιακού ρυθμού και το όριο κάτω από το οποίο θεωρητικά μία σωματική κίνηση δεν συνιστά αερόβια άσκηση.
Οπως υποδηλώνει το “zero zone”, οι κινήσεις στη ζώνη μηδέν είναι τόσο εύκολη ώστε να μοιάζουν σχεδόν αβίαστες. Αφορά συνήθως δραστηριότητες όπου ο καρδιακός ρυθμός παραμένει κάτω από το 50% της μέγιστης ικανότητας (υπολογίζεται αφαιρώντας την ηλικία μας από το 220 και το νούμερο που προκύπτει είναι οι αντίστοιχοι παλμοί ανά λεπτό). Παραδείγματα τέτοιας αβίαστης άσκησης είναι ένας περίπατος μετά το δείπνο, μια χαλαρή βόλτα με το ποδήλατο, παιχνίδι με τα παιδιά ή ελαφριές δουλειές του σπιτιού.
«Είναι ένας νέος όρος για μια παλιά ιδέα: κάθε μορφή σωματικής δραστηριότητας είναι καλή για εσάς», σημειώνει η Δρ. Τζούλια Ιαφράτε, ιατρός αθλητιατρικής στο ιατρικό κέντρο NYU Langone Medical Center. Για πολλούς, μια προσέγγιση χωρίς άγχος μπορεί να είναι ευεργετική, ειδικά αν έχουν μεγαλώσει με το μότο “no pain, no gain”, «χωρίς πόνο, δεν υπάρχει όφελος»
Πού βοηθάει η zone zero κίνηση
Οσοι ζουν μία καθιστική ζωή ωφελούνται περισσότερο, αφού ακόμα και λίγη επιπλέον κίνηση μπορεί να βελτιώσει βασικούς δείκτες υγείας που αφορούν την κυκλοφορία του αίματος, την αρτηριακή πίεση και το σάκχαρο, εξηγεί ο Δρ. Ελι Φρίντμαν, επικεφαλής του προγράμματος αθλητικής καρδιολογίας στο κέντρο Cedars-Sinai.
«Αυτοί που περνούν από το τίποτα στο κάτι έχουν το μεγαλύτερο όφελος», υπογραμμίζει. Με τον καιρό, περισσότερη κίνηση –ακόμα και σε χαμηλότερες εντάσεις– μπορεί να ενισχύσει την ισορροπία, τη μυϊκή δύναμη και την αντοχή.
Αν και ο όρος δεν εμφανίζεται στην επιστημονική βιβλιογραφία, μελέτες σε υπερ-χαμηλής έντασης άσκηση δείχνουν ότι όσοι είναι εντελώς αδρανείς έχουν σημαντικά υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας σε σύγκριση με όσους κινούνται έστω και λίγο, επισημαίνει ο Κρίστοφερ Λα Φλαμ, φυσιολόγος άσκησης στο κέντρο Υγείας και Ευεξίας Duke.
Αν η zone zero είναι η μόνη μορφή κίνησης, οι ειδικοί προτείνουν να εντάσσεται όσο πιο συχνά γίνεται μέσα στη μέρα. Μπορεί επίσης να λειτουργήσει ως ενδιάμεσο «σκαλοπάτι» προς πιο έντονη άσκηση.
Ωστόσο, για όσους ήδη γυμνάζονται σε μέτριες ή υψηλές εντάσεις, η zone zero μπορεί να λειτουργήσει συμπληρωματικά, όχι όμως ως υποκατάστατο της γυμναστικής τους.
Για εκείνους όμως που γυμνάζονται μόνο λίγες φορές την εβδομάδα και περνούν τον υπόλοιπο χρόνο καθιστοί, τέτοιες δραστηριότητες μπορούν να αντισταθμίσουν τις αρνητικές συνέπειες της παρατεταμένης ακινησίας, υπογραμμίζει ο Καρλ Εριξον, ειδικός στην κλινική Mayo.
Το σημαντικό όμως είναι να αυξήσει κανείς τη φυσική δραστηριότητα με τρόπο που να του ταιριάζει και να είναι βιώσιμος, παρατηρεί ο Δρ. Φρίντμαν. Μερικές μέρες αυτό μπορεί να σημαίνει πως παρκάρει κανείς λίγο πιο μακριά από το σούπερ μάρκετ ή ανεβαίνει δύο ορόφους με τις σκάλες. Άλλες μέρες, μπορεί να είναι η φροντίδα του κήπου του ή η τακτοποίηση μιας ντουλάπας.
Δεν χρειάζεται εμμονή με τον καρδιακό ρυθμό, σημειώνει ο ίδιος. Σημασία έχει να κινείται κανείς. «Προτιμώ οι άνθρωποι απλώς να βγαίνουν έξω και να κινούνται», λέει. «Να κάνουν κάτι που αγαπούν».
