Πανηγυρίζουν κάποιοι εδώ στην Κύπρο γιατί ο Τσίπρας υπόγραψε το τρίτο μνημόνιο με βαριά μέτρα για τους εργαζομένους, φορολογίες και μια τρόικα πάνω απ’ το κεφάλι του. Πανηγυρίζουν γιατί η Ελλάδα παραμένει μια αποικία χρέους με γερμανική εποπτεία για «το καλό της». Βλέπουν το δέντρο, αλλά όχι το δάσος.
Ανεξάρτητα εάν συμφωνεί κανείς με την πολιτική και τους χειρισμούς της κυβέρνησης Τσίπρα τους τελευταίους έξι μήνες, ανεξάρτητα ακόμα και που ιδεολογικά ανήκει και αν πιστεύει ότι υπάρχουν «καλά» και «κακά» μνημόνια, το «ελληνικό ζήτημα» ανέδειξε το πραγματικό πρόσωπο της γερμανικής πολιτικής. Κυρίως όμως ανέδειξε τα πραγματικά προβλήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο μύθος για τη «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη», τη «φίλη» Μέρκελ και την «καλή» Γερμανία, που τόσο πολύ καλλιεργήθηκε στην Κύπρο τα τελευταία τρία χρόνια, κατέρρευσε σε μια νύχτα. Η συμφωνία της Ελλάδας με τους θεσμούς και κυρίως όσα προηγήθηκαν, γκρέμισαν και τις τελευταίες ψευδαισθήσεις για τις πραγματικές επιδιώξεις του Βερολίνου που χρησιμοποιεί τους μηχανισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να επεκτείνει την επιρροή του, να πολλαπλασιάσει τα οφέλη του και να δημιουργήσει αποικίες χρέους. Δεν τα λέμε εμείς. Τα γράφουν σοβαρά γερμανικά μίντια, όπως είναι το Σπίγκελ, αλλά και ξένα όπως οι Τάιμς της Νέας Υόρκης, η Γκάρντιαν, οι Φαινάνσιαλ Τάιμς… (Δεν ενημερώνονται βλέπετε όλοι από το Προεδρικό).
Η ουσία είναι ότι μετά το ελληνικό θρίλερ, ολοένα και περισσότεροι διανοούμενοι, πολιτικά κόμματα αλλά και λαϊκά στρώματα σε όλη την Ευρώπη, από την Αθήνα μέχρι το Λονδίνο, ακόμα και στην καρδιά του Βερολίνου, αντιδρούν ανοιχτά στη γερμανική επικυριαρχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Διεκδικούν χαλάρωση των δεσμών λιτότητας, περισσότερη δημοκρατία, μεγαλύτερη αλληλεγγύη.
Για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια, η κυριαρχία της Γερμανίας αμφισβητείται. Η Γαλλία, έστω και αργά, ξύπνησε. Το ίδιο και η Ιταλία. Αναμένεται η αντίδραση της Ισπανίας που έχει εκλογές σε δυο μήνες. Όλοι βλέπουν ότι αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση που ζήσαμε τους τελευταίους μήνες έχει ημερομηνία λήξης.
Μετά την «ελληνική κρίση» το ερώτημα που κυριαρχεί είναι εάν αυτή είναι η Ευρώπη που θέλουμε; Και αν δεν είναι αυτή, τι πρέπει να κάνουμε για να την αλλάξουμε;
Υστερόγραφο 1: Είχα την τύχη να σπουδάσω στην Ελλάδα… Έχω την τη τύχη να την επισκέπτομαι πολύ συχνά. Το ίδιο έκανα και πριν από λίγες ημέρες. Και είδα ένα κόσμο περήφανο που δουλεύει σκληρά για το μεροκάματο και παλεύει με αξιοπρέπεια για ένα καλύτερο αύριο. Με μια βαθιά πίστη ότι κόντρα σε όλους θα τα καταφέρουν.
Γιατί θα τα καταφέρουν; ΜΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ………….
Υστερόγραφο 2: Αυτή τη χώρα που την κατάστρεψαν τα λαμόγια και οι πολιτικάντηδες, παραμένει η πιο όμορφη χώρα στον κόσμο.
* Πρόεδρος της Επαρχιακής Επιτροπής Λευκωσίας και μέλος της Πολιτικής Συγκλήτου της Συμμαχίας Πολιτών
