Του Ανδρέα Ανδρέου
Η διαρρύθμιση των διαφόρων δωματίων σε ένα σπίτι είχε μια εξελικτική πορεία στην χώρα μας. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 και για περίοδο τριάντα περίπου χρόνων η κουζίνα, για παράδειγμα, αποτελούσε ένα σημαντικό χώρο του σπιτιού που άξιζε μιας ξεχωριστής διαχείρισης. Ήταν συνάμα ανεξάρτητη αλλά και συνδεδεμένη με το υπόλοιπο σπίτι.
Η μέση κουζίνα είχε τρεις πόρτες: μια που οδηγούσε στην κύρια τραπεζαρία του σπιτιού, μια που οδηγούσε στον casual καθημερινό χώρο και μια που οδηγούσε σε κάποια βεράντα.
Η κύρια ή καλύτερα επίσημη τραπεζαρία του σπιτιού κρινόταν σημαντική επειδή εκεί γινόντουσαν οι επίσημες συνάξεις της οικογένειας. Χριστούγεννα, παραμονές Πρωτοχρονιάς, Ανάσταση, κάποιο πάρτι γενεθλίων, ένα «λόγιασμα» της κόρης, συγγενείς από την Αγγλία κ.λπ., ήταν events που θεωρούνταν ξεχωριστά και ωθούσαν τους ιδιοκτήτες να οργανώσουν ένα επίσημο δείπνο ή μεσημεριανό.
Η ιδέα των τριών θυρών είχε την έννοια ότι η κουζίνα σαν χώρος προετοιμασίας φαγητού και λοιπών εδεσμάτων έπρεπε να μπορεί να απομονώνεται από το υπόλοιπο σπίτι τόσο λόγω των οσμών, όσο και λόγω της ακαταστασίας. Συνάμα, έπρεπε να έχει εύκολη πρόσβαση σε βεράντα για εξυπηρέτηση της με την προμήθεια υλικών, αλλά και αποκομιδή σκυβάλων. Όσοι δε είχαν την τύχη η βεράντα αυτή να εξυπηρετεί την οικογένεια κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, η άμεση πρόσβαση της κουζίνας στη βεράντα ήταν ιδιαίτερα εξυπηρετική με το καρπούζι, τις μπύρες, τη σούβλα κ.λπ.
Στην πορεία του χρόνου υπήρξε μια ουσιαστική αλλαγή. Η ανάγκη για μαγειρική στο σπίτι μειώθηκε δραστικά, δίνοντας τη θέση του σε concepts όπως το take away, το delivery και το dine out. Σαν αποτέλεσμα οι κουζίνες μίκρυναν, οι επίσημες τραπεζαρίες έγιναν ένα με τις καθημερινές τραπεζαρίες, γεγονότα που οδήγησαν στο open plan layout, όπου κουζίνα, καθιστικό και τραπεζαρία έγιναν ένα. Φυσικά το γεγονός ότι μίκρυναν και οι κατοικίες σε βαθμό που και το κάθε τετραγωνικό εκατοστό μετρούσε, αποτέλεσε και deal breaker σε αυτή τη σχεδιαστική εξέλιξη. Ένας χώρος ανοικτού σχεδιασμού έχει τα πλεονεκτήματά του καθώς βοηθά το κλειστοφοβικό να δείχνει πιο αέρινο, αλλά για να δίνει αξία προϋποθέτει η κουζίνα να είναι ένα πραγματικό σχεδιαστικό στολίδι και ο ιδιοκτήτης της χρειάζεται να τη διατηρεί συνέχεια καθαρή και συγυρισμένη. Αλλιώς, με το που μπαίνει ο άλλος στο σπίτι βλέπει ένα χάος ή ακαταστασία.
Τα τελευταία 3- 4 χρόνια βλέπουμε σταδιακά να αλλάζει και πάλι η νοοτροπία των αγοραστών ή ευρύτερα των χρηστών των οικιστικών ακινήτων. Τα διάφορα προγράμματα και σόου μαγειρικής που μας βομβαρδίζουν τα τελευταία χρόνια, άνοιξαν την όρεξη αρκετών στο να πειραματίζονται μαγειρικά στο σπίτι τους. Αυτή η ανάγκη μας ώθησε να δούμε την κουζίνα σαν μια πιο σύνθετη εικόνα μέσα στο σπίτι, παρά την ξερή, λιτή και γυμνή εικόνα της κουζίνας εκστρατείας που κατάντησε να ήταν. Δηλαδή από παρελκόμενο έγινε ξανά κέντρο ενδιαφέροντος.
Στις σύγχρονες κατοικίες και διαμερίσματα, η κουζίνα είναι στρατηγικά τοποθετημένη. Συνήθως η θέση της σε σχέση με τον καθημερινό ή/ και τον πιο επίσημο χώρο της κατοικίας είναι σε διάταξη «Τ» έτσι ώστε να μπορεί αφενός να αποτελεί focal point αναδεικνύοντας τον χώρο, αλλά να μπορεί συνάμα και να απομονώνεται αν υπάρχει η ανάγκη ή η επιθυμία. Οι νέες κουζίνες είναι εργονομικά σχεδιασμένες έτσι ώστε να υπάρχει πάγκος εργασίας σε πλήρη συνάρτηση με την εστία ψησίματος, τον φούρνο, το νεροχύτη, τις ηλεκτρικές συσκευές, την αποθήκευση ξηράς τροφής, την αποθήκευση οικοσκευής κ.λπ. Όλα είναι στρατηγικά τοποθετημένα έτσι ώστε η λειτουργία της να είναι με φυσικό τρόπο και να υπάρχουν αναγκαία τυφλά σημεία που να επιτρέπουν μικρές ακαταστασίες χωρίς να χαλά η μεγαλύτερη εικόνα. Τα ντουλάπια είναι πλέον μεγαλύτερα από όσο η πεπατημένη έτσι ώστε άνετα όλα να φυλάγονται χαρίζοντας έτσι ένα clean look.
Η απομόνωση της κουζίνας από το υπόλοιπο σπίτι μπορεί να γίνει με μεγάλες συρόμενες ή πτυσσόμενες γυάλινες θύρες που μπορεί να έχουν καθαρό ή γαλακτώδες κρύσταλλο αναλόγως γούστου και επιθυμίας. Σημασία πρέπει να δίνεται και στον απορροφητήρα, ο οποίος πραγματικά πρέπει να κάνει δουλειά και όχι να είναι απλώς διακοσμητικός και να προκαλεί ηχορύπανση.
Αυτές οι νέες τάσεις θα πρέπει να ενσωματωθούν στο προσφερόμενο από τους developers προϊόν. Πρέπει να υπάρχει σκέψη πίσω από τον σχεδιασμό μιας κουζίνας και στη σχέση της με το υπόλοιπο σπίτι. Το open- plan από μόνο του δεν είναι πλέον ένα marketing asset αλλά μπορεί να μετατραπεί σε μπούμερανκ αποτυχημένης διάθεσης ακινήτου.
