ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
ΚΛΕΙΣΙΜΟ
 

Κάνε πολλά, λέγε λίγα

Του Γιώργου Κακούρη

Του Γιώργου Κακούρη

«Δεν κάνουμε αυτή τη δουλειά από την αίθουσα Τύπου» σημείωνε την Πέμπτη ο εκπρόσωπος της Κομισιόν Έρικ Μαμέρ από τις Βρυξέλλες, την ώρα που στο Βουκουρέστι η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δήλωνε περήφανη για την πρόταση της Κύπρου για τον θαλάσσιο ανθρωπιστικό διάδρομο για τη Γάζα, στο πλαίσιο της έναρξης της προεκλογικής της εκστρατείας.

Η αναφορά ήταν απάντηση σε ερώτηση ανταποκρίτριας στις Βρυξέλλες εφημερίδας από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η οποία έχει ασχοληθεί αρκετές φορές με το θέμα του ανθρωπιστικού διάδρομου αλλά, όπως είπε στο πλαίσιο της ερώτησης, δεν είχε δει συγκεκριμένες κινήσεις της Ε.Ε. για προώθηση της πρότασης από τον Νοέμβριο.

Η τοποθέτηση του εκπροσώπου είχε σκοπό να επισημάνει πως τα ευαίσθητα και δύσκολα τεχνικά και πολιτικά ζητήματα κάποτε λύνονται χωρίς πολλά λόγια και δημόσιες δηλώσεις, και πως είναι καλύτερα οι ανακοινώσεις να γίνονται όταν υπάρχει κάτι να ανακοινωθεί. Εγώ θα πρόσθετα πως αυτό θα πρέπει να γίνεται κατά τρόπο ισορροπημένο με την ανάγκη για διαφάνεια, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση.

Στην Κύπρο τώρα, αν υπάρχει κάτι που πρέπει να διδαχθεί από την ιστορία με τον θαλάσσιο ανθρωπιστικό διάδρομο η σημερινή διακυβέρνηση, είναι πως ακόμα και στυγνά επικοινωνιακά και ωφελιμιστικά να το δει κάποιος, είναι καλύτερα να μιλάς λίγο και να κάνεις πολλά.

Η αντίθετη πρακτική είναι μια παγίδα στην οποία συχνά πέφτει ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης. Αφού ο ΠτΔ παρουσίασε την πρόταση στις Βρυξέλλες τον Οκτώβριο και αφού την επεξήγησε με περισσότερη λεπτομέρεια στη σύνοδο στο Παρίσι μερικές ημέρες μετά, η κυβέρνηση πέρασε τους επόμενους μήνες επαναφέροντας το θέμα στην επικαιρότητα, βαφτίζοντας για παράδειγμα «Αμάλθεια» τη μεταφορά βοήθειας με βρετανικό σκάφος από τη Μάλτα στο Πορτ Σάιντ.

Παράλληλα όμως η ουσιαστική δουλειά γινόταν, όπως είχε εξηγήσει ο ΥΠΕΞ στους βουλευτές της Επιτροπής Εξωτερικών, όπως γίνονταν και οι απαραίτητες επαφές ώστε αν ωρίμαζαν οι συνθήκες ο διάδρομος να υλοποιείτο.

Οι συνθήκες σήμερα ωρίμασαν, λόγω της διεθνούς κατακραυγής που προκαλεί η δυσανάλογη απάντηση του Ισραήλ και η συλλογική τιμωρία όλων των Παλαιστινίων της Γάζας για την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς, αλλά και λόγω της ανάγκης της Ε.Ε. και των ΗΠΑ να αναλάβουν αποφασιστική δράση για να κάνουν –και να φανεί πως κάνουν– κάτι για να αποτρέψουν επιδείνωση της κρίσης.

Αυτό όμως δεν σημαίνει πως η επικοινωνιακή διαχείριση από την κυβέρνηση ήταν εξ αρχής σωστή. Γιατί η υλοποίηση του σχεδιασμού δεν ήταν βέβαιη, και τυχόν αποτυχία θα ήταν ακόμα πιο δύσκολη να εξηγηθεί.

Υπάρχει μια διαφορά μεταξύ της δίκαιης κριτικής επί της ουσίας των ενεργειών μιας κυβέρνησης, και του μηδενισμού όλων των χειρισμών επειδή διαφωνούμε με κάποιους.

Οι εξελίξεις της περασμένης εβδομάδας δεν είναι προεκλογικό πυροτέχνημα της κα Φον ντερ Λάιεν (η οποία όσα και να μπορείς δικαίως να της καταλογίσεις κάνει follow up στα πλάνα τα οποία καταθέτει), γιατί δεν θα εξέθετε την αξιοπιστία της για χάρη της κυπριακής κυβέρνησης. Άλλωστε δεν το έκανε με τη φαεινή αλλά χωρίς αντίκρισμα μέχρι στιγμής ιδέα για τον διορισμό «συγκεκριμένης προσωπικότητας» για το Κυπριακό εκ μέρους της Ε.Ε.

Οι εξελίξεις δεν είναι ούτε κενή διακήρυξη από πλευράς της κυβέρνησης, γιατί ο θαλάσσιος ανθρωπιστικός διάδρομος ήταν μια πρόταση που στήθηκε σωστά, μήνυμα που έστελναν εξ αρχής κοινοτικοί αξιωματούχοι ακόμα και αν έκαναν λόγο για πρακτικές δυσκολίες. Σε αντίθεση με τον «απεσταλμένο» της Ε.Ε. που απλώς καταγράφηκε ευγενικά από τις Βρυξέλλες.

Μετά από ένα χρόνο διακυβέρνησης Χριστοδουλίδη, στο εσωτερικό έγιναν καλές προσπάθειες και σωστά βήματα, αλλά επισκιάστηκαν από αστοχίες και ερασιτεχνισμούς λόγω (μεταξύ άλλων και) των αυξημένων προσδοκιών που δημιουργούν οι συνεχείς δηλώσεις του ΠτΔ.

Καταντά κουραστικό για τους αρθρογράφους να καλούμε τον ΠτΔ να αφήσει τα εγκαίνια, τις ομιλίες και την πρόωρη προεκλογική για τη δεύτερη θητεία, και να συγκεντρωθεί στην ίδια τη διακυβέρνηση. Όμως ελπίζουμε να βλέπει πλέον και ο ίδιος ότι μια μελετημένη πολιτική κίνηση είναι πιο αποτελεσματική όταν γίνεται, παρά όταν διακηρύττεται. Και αν τελικά είναι πρόεδρος μιας θητείας, ας κάνει αυτή τη θητεία να πιάσει τόπο.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Γιώργου Κακούρη

Γιώργος Κακούρης: Τελευταία Ενημέρωση