Του Γιώργου Κακούρη
Από τα πλάνα, τις μαρτυρίες και τα όσα γράφτηκαν, οι περισσότεροι από εμάς συμπεράναμε πως η αστυνομία ενήργησε με υπερβολική βία το Σάββατο 13 Φεβρουαρίου, απέναντι στην διαδήλωση «Ως δαμέ».
Και διερωτόμαστε ακόμα γιατί η αστυνομία έλαβε εντολή να κατεβεί στους δρόμους της Λευκωσίας με αντι-οχλαγωγικές εξαρτήσεις και γιατί θεωρήθηκε πως θα χρειαζόταν κανόνι νερού (!) απέναντι σε μια διαδήλωση κατά της διαφθοράς.
Το γεγονός ειδικά, που φαίνεται ξεκάθαρα και από τα βίντεο, πως το κανόνι νερού στόχευσε την διαδηλώτρια Αναστασία Δημητριάδου η οποία δεν ήταν και δα έτοιμη να ανοίξει πυρ, μας αναγκάζει επιτέλους να σκεφτούμε μια και δυο και τρεις φορές για την ποιότητα της δημοκρατίας μας και για την επάρκεια (το λιγότερο!) των αρχών τήρησης της τάξης.
Αυτό που φαίνεται δεδομένο είναι πως οι αρχές επιχείρησαν να εκφοβίσουν τους διαδηλωτές και χρησιμοποίησαν δυσανάλογα εργαλεία καταστολής. Και προκαλεί ερωτήματα για την επάρκεια της εκπαίδευσης (γιατί όταν τραυματίζεις ειρηνικό διαδηλωτή τότε κάτι έκανες λάθος) αλλά και για την πολιτική εντολή που είχαν οι αρχές ασφαλείας από τον Αρχηγό της Αστυνομίας, την Υπουργό Δικαιοσύνης και την κυβέρνηση.
Για σκοπούς διαφάνειας και τα λοιπά: Όπως οι διαδηλωτές που βρέθηκαν στους δρόμους στις 13 Φεβρουαρίου, και ο γραφών συμφωνεί πως η σημερινή κυβέρνηση έχει σοβαρό πρόβλημα διαφθοράς (μαζί με το ευρύτερο βαθιά διεφθαρμένο στην πλειοψηφία του πολιτικό προσωπικό της χώρας). Συμφωνεί πως η ασυδοσία δεκαετιών οδηγεί στην ανικανότητα επαρκούς διαχείρισης ή την απροθυμία τολμηρών αποφάσεων στο Κυπριακό, και στην προβληματική και καταστροφική προσέγγιση στα θέματα περιβάλλοντος μεταξύ πολλών άλλων.
Οφείλω να το πω για να προλάβω την αντίρρηση πως γράφω αυτά που γράφω γιατί τυγχάνει να συμφωνώ με τους διαδηλωτές. Και για να προλάβω και την ερώτηση, ναι, θα διαφωνούσα με την όποια δυσανάλογη και υπέρμετρη αστυνομική βία και αν ασκείτο κατά ειρηνικών ακροδεξιών διαδηλωτών ή συνομοσιολόγων που διαμαρτύρονται για φτιαχτά προβλήματα όπως το 5G και το θρυλούμενο τσιπάκι.
Όμως η δυσανάλογη αυτή βία δεν ασκείται σε αυτές τις περιπτώσεις. Και εδώ βρίσκεται μια από τις πολλές προβληματικές παραμέτρους του θέματος.
Η βία που ασκήθηκε το περασμένο Σάββατο προδίδει έναν αυταρχισμό χωρίς σχέδιο, όπως άλλωστε σχέδιο δεν υπάρχει σε πολλούς τομείς στη χώρα. Ό,τι έγινε φαίνεται να προκύπτει από τον τοξικό συνδυασμό μιας πολιτικής εξουσίας προκατειλημμένης κατά μιας αριστερής διαδήλωσης και μιας αστυνομίας όπου υπάρχουν ακόμα ένστολοι με μειωμένο επαγγελματισμό που αφήνουν την πίκκα τους να κυριαρχήσει έναντι του καθήκοντος τους.
Η κυβέρνηση δεν μπορεί να μην δρομολογεί παραιτήσεις, η αστυνομία δεν μπορεί να μην προχωρά σε αυτοκριτική και απλά να διοχετεύει δικαιολογίες στα ΜΜΕ.
Το γραφείο της Διεθνούς Αμνηστίας στις Βρυξέλλες ζήτησε σε ανακοίνωση μέσω Twitter να υπάρξει «αμερόληπτη, διεξοδική και χωρίς καθυστέρηση» διερεύνηση των καταγγελιών. Και αυτό είναι ένα καλό πρώτο εργαλείο για όσους από εμάς πιστεύουμε πως η προσοχή των ΜΜΕ δεν πρέπει να διασπαστεί από τα όσα έγιναν το Σάββατο.
Έτσι ώστε να μη θεωρήσει η σημερινή κυβέρνηση, αλλά και η όποια αυριανή, πως μπορούν να ενεργούν με αυτόν τον τρόπο και πως το θέμα θα ξεχνιέται κάποιες μέρες μετά.
Κανείς μας δεν θα το αφήσει να ξεχαστεί. Ως δαμέ με την ανίκανη διαχείριση του μισού μας κράτους.
