ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Το φαινόμενο Μέι

Του Κώστα Ιορδανίδη

Του Κώστα Ιορδανίδη

cior@otenet.gr

Διαστάσεις βιβλικής εξόδου έχει προσλάβει η διαδικασία αποχωρήσεως της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ενωση, με την πρωθυπουργό Τερέζα Μέι να αναδεικνύεται ταυτόχρονα σε μία από τις πλέον πεισματικές και ανθεκτικές μορφές στην ιστορία του Ηνωμένου Βασιλείου.

Επί δυόμισι χρόνια υπήρξε στόχος άτεγκτης κριτικής όχι απλώς από την αντιπολίτευση, αλλά και από μια πολυπληθή ομάδα βουλευτών του κόμματος του οποίου ηγείται. Ουδέποτε όμως εκάμφθη. Και όταν την περασμένη Τετάρτη διαπραγματευόταν στις Βρυξέλλες με τους ηγέτες της Ε.Ε. παράταση της ημερομηνίας εξόδου, εκατόν εβδομήντα Συντηρητικοί βουλευτές είχαν ταχθεί εναντίον της επιμηκύνσεως των διαπραγματεύσεων ή απείχαν από την ψηφοφορία.

Πριν από λίγους μήνες, εξέχον στέλεχος των Συντηρητικών και επί δεκαετίες μέλος του Κοινοβουλίου είχε παρατηρήσει προσφυέστατα ότι η κ. Μέι «είναι καταδικασμένη να επιβιώσει». Μόνο που διερωτάται κάποιος εάν θα συνέβαινε αυτό εάν δεν ήταν γυναίκα. Κανείς από τους άρρενες πολιτικούς ηγέτες της μεταπολεμικής περιόδου δεν είναι βέβαιο ότι θα άντεχε ανάλογη δοκιμασία.

Αλλά σε αυτές τις «εστεμμένες νήσους» διαχειρίζονται, ενίοτε, την εξουσία γυναίκες τρομακτικής θελήσεως. Βασίλισσες, όπως η Ελισάβετ Α΄, η Βικτωρία και σήμερα η Ελισάβετ Β΄. Στη σύγχρονη ιστορία του Ηνωμένου Βασιλείου, η Μάργκαρετ Θάτσερ ήταν η πρωθυπουργός που άφησε ίχνος ανεξίτηλο στη Βρετανία. Η Τερέζα Μέι, η οποία ανέλαβε την πρωθυπουργία για να διαπραγματευθεί την έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου, έχει επωμισθεί ένα απάνθρωπο εγχείρημα. Στο δημοψήφισμα, η διαφορά υπέρ της εξόδου ήταν γύρω στις τέσσερις μονάδες. Η Βρετανία ενεφάνιζε εικόνα διαιρέσεως βαθύτατης. Προσπάθησε εν προκειμένω να διαπραγματευθεί μια συμφωνία «περιεκτική» – μια απόπειρα συμβιβασμού των δύο τάσεων, μια συμπεφωνημένη έξοδο.

Η αντίδραση των Συντηρητικών καθαρολόγων της εξόδου υπήρξε θηριώδης. Οι οπαδοί της παραμονής στην Ε.Ε. επιχειρούν να μεθοδεύσουν νέο δημοψήφισμα, με την ελπίδα ότι θα επικρατήσουν τη φορά αυτή. Ο Ευρωπαίος διαπραγματευτής Μισέλ Μπαρνιέ επιδίδεται σε ασκήσεις επιβεβαιώσεως του κύρους της Επιτροπής. Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν υποδύεται τον Σαρλ ντε Γκωλ σε μία προσπάθεια διασώσεως του κατακρημνισμένου κύρους του, και η καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ είναι αποδυναμωμένη όσο ποτέ άλλοτε στο παρελθόν.

Σε αυτό το περιβάλλον, η Τερέζα Μέι, η κόρη ενός πάστορα, εγκαταλελειμμένη από το κόμμα της, με ένα Κοινοβούλιο σε κατάσταση αλλοφροσύνης, σύρεται σε συνεργασία με τον ηγέτη των Εργατικών Τζέρεμι Κόρμπιν, τον «μαρξιστή» και «αντισημίτη», κατά τους Συντηρητικούς. Οπως και να το κάνουμε, είναι πολιτικό φαινόμενο.

Εδώ στην Ελλάδα, οι παραδοσιακοί «λάτρεις» της Βρετανίας δυσανασχετούν για την έκπτωση του ιδεώδους τους. Είναι αυτοί που σχηματίζουν εικόνα του Ηνωμένου Βασιλείου από την τηλεοπτική σειρά «Ντάουντον Αμπεϊ» ή από το πανεπιστήμιο, όπου για ένα διάστημα εφοίτησαν. Απλώς τους διαφεύγει ότι η Βρετανία είναι μια χώρα μαχητών, όπου η σκληρότατη αντιπαράθεση τροφοδοτεί τους κατοίκους της με νέο δυναμισμό.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Κώστα Ιορδανίδη

Κώστας Ιορδανίδης: Τελευταία Ενημέρωση