Γη του αίματος

Η κατηγορηματική δήλωση του καγκελαρίου Φρίντριχ Μερτς, κατά την κοινή συνέντευξή του με τον Καναδό ομόλογό του Μαρκ Κάρνεϊ, στο Βερολίνο την περασμένη Τρίτη, ότι δεν θα προσχωρήσει τελικώς στην πρωτοβουλία των Δυτικών συμμάχων του να αναγνωρίσουν παλαιστινιακό κράτος κατά τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο δεν εξέπληξε.

Η μεταπολεμική Γερμανία υφίσταται αυτοβούλως στο διηνεκές τα επιτίμια της απάνθρωπης συμπεριφοράς του Γ΄ Ράιχ προς τους Εβραίους, που αποδίδεται αποκλειστικώς στον Αδόλφο Χίτλερ και στην ηγετική ομάδα των ναζί, την καταδικασθείσα από τους συμμάχους στη δίκη της Νυρεμβέργης. Κάτι έπρεπε να κάνουν για να αποτινάξουν το μίασμα του πολέμου. Σαφώς πιο ευρηματικοί οι Αυστριακοί κατάφεραν μάλλον να πείσουν την κοινή γνώμη ότι ο Αδόλφος Χίτλερ ήταν Γερμανός και Αυστριακός ο Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, που είχε βεβαίως γεννηθεί στη Βόννη, αλλά έζησε για περισσότερο από 35 χρόνια στη Βιέννη. Απίστευτο τι σκαρφίζονται οι άνθρωποι. Είναι ως εκ τούτου, οι Γερμανοί είναι πολύ προσεκτικοί ώστε να μην εξερεθίσουν το Ισραήλ. Ο κρισιμότατος ίσως λόγος, όμως, ήταν ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ επέκρινε την πρωτοβουλία κάποιων συμμάχων ηγετών και έπειτα από την ευρεία σύσκεψη που είχε στην Ουάσιγκτον προσφάτως δημοσιοποιήθηκε ότι «επεξεργάζεται συνολικό σχέδιο» για τη Γάζα. Εκρινε προφανώς ο κ. Μερτς να αναμείνει την αμερικανική πρωτοβουλία.

Διστακτικότης και αδράνεια, θα πει κανείς. Οντως. Αλλά δεν ήταν πάντα έτσι. Ούτε ήταν ο κόμης Αρθουρ Μπάλφουρ ο πρώτος που ως υπουργός επί των Εξωτερικών της Βρετανίας πληροφορούσε με επιστολή του προς τον βαρώνο Ρόθτσιλντ το 1917 την πρόθεση της βασιλικής κυβερνήσεως να υποστηρίξει τη δημιουργία «μιας πατρίδας για τους Εβραίους της Παλαιστίνης». Ηταν ο Κάιζερ της Γερμανίας Γουλιέλμος Β΄ που κατά τη δεύτερη επίσκεψή του, το 1898, στην Κωνσταντινούπολη, όπου είχε εγκαρδιότατη υποδοχή από τον σουλτάνο Αμπντούλ Χαμίτ, μετέβη στη συνέχεια δύο φορές στην Παλαιστίνη και είχε τρεις δημόσιες συναντήσεις με τον ηγέτη του Σιωνιστικού Κινήματος Τεοντόρ Χερτσλ, νομιμοποιώντας στον υψηλότερο δυνατόν βαθμό τους Σιωνιστές. Δύο φορές ο Κάιζερ συζήτησε με τον σουλτάνο την πρόταση του Χερτσλ για την ίδρυση «προνομιακής εταιρείας –chartered company– εγκαταστάσεως Εβραίων υπό την προστασία της Γερμανίας». Ο σουλτάνος αρνήθηκε με το επιχείρημα ότι οι Σιωνιστές ήταν εξαιρετικά αντιπαθείς στον τοπικό πληθυσμό της Παλαιστίνης. Ο Αμπντούλ Χαμίντ εκθρονίσθηκε από τους Νεοτούρκους το 1909.

Ο Γουλιέλμος παραιτήθηκε το 1918 με το τέλος του Μεγάλου Πολέμου, οπότε και διαμελίσθη η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Την εντολή διοικήσεως της Παλαιστίνης ανέλαβε η Βρετανία. Μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ιδρύθηκε το κράτος του Ισραήλ και άρχισαν οι αραβοϊσραηλινές πολεμικές συγκρούσεις και φτάσαμε στις μέρες μας, που η Γάζα μεταβλήθηκε σε γη του αίματος και της συμφοράς. Με τον πρόεδρο Τραμπ να επεξεργάζεται «συνολικό σχέδιο» λύσεως του προβλήματος. Σωστά είχε προβλέψει μάλλον ο Αμπντούλ Χαμίτ τις εξελίξεις.