Του Κώστα Ιορδανίδη
Ηταν μία συνάντηση αλλιώτικη από οποιαδήποτε άλλη είχε, με ηγέτες της Ευρώπης, την Πέμπτη το απόγευμα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, αυτή με τον Τούρκο ομόλογό του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ελειψαν παντελώς τα αστειάκια και οι κάποιοι καυστικοί –ενίοτε– υπαινιγμοί. Ο ηγέτης του Ελευθέρου Κόσμου και πρόεδρος της ισχυρότερης χώρας του πλανήτη συναντούσε τον «Μεγάλο Τούρκο» ή τον «Μεγάλο Αφέντη» –Grand Signor– όπως ονόμασαν τον σουλτάνο πρώτοι οι Ενετοί.
«Είναι σκληρός, δογματικός στις απόψεις του, αλλά μου αρέσει», είπε ο κ. Τραμπ και πρόσθεσε: «Ο Ερντογάν έλυσε το πρόβλημα με τη Συρία και θα ήθελα να πάρει τα εύσημα για την επιτυχημένη προσπάθειά του να εκδιωχθεί ο Μπασάρ αλ Ασαντ».
Οι εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις των ΗΠΑ και της Τουρκίας έναντι του Ισραήλ δεν αναφέρθηκαν διόλου στη συνέντευξη των δύο ηγετών. Η άκρως αδυσώπητη κριτική που άσκησε ο πρόεδρος Ερντογάν στην ομιλία του στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ εναντίον του Ισραήλ δεν σχολιάστηκε από τον κ. Τραμπ, που επέκρινε την απόφαση ηγετών της Δύσεως να αναγνωρίσουν παλαιστινιακό κράτος.
Τι θα μπορούσε όμως να πει; Λίγες ώρες μετά την επίθεση της ισραηλινής αεροπορίας στην Ντόχα του Κατάρ, ο Νετανιάχου είχε απειλήσει να πλήξει τη Χαμάς «όπου και αν βρίσκονται» σε χώρες της περιοχής, υπονοώντας εμμέσως την Τουρκία.
«Σήμερα το Κατάρ. Αύριο η Τουρκία», έγραψε o Ισραηλινός αναλυτής Meir Masri. Ανώτατος σύμβουλος του Ερντογάν απάντησε: «Σκύλε του σιωνιστικού Ισραήλ. Σύντομα ο κόσμος θα βρει την ησυχία του, όταν θα εξαφανισθείς από προσώπου γης». Τα πράγματα έφτασαν στα άκρα.
Το μόνον που κατάφερε ο πρωθυπουργός του Ισραήλ ήταν να αναδείξει τον κ. Ερντογάν στον μόνον υπερασπιστή των Παλαιστινίων και εκφραστή του αισθήματος των μουσουλμάνων, από τους ηγέτες το ΝΑΤΟ. Εξ ου και ο πρόεδρος Ερντογάν μετείχε στη συνάντηση που είχε ο κ. Τραμπ με ηγέτες μουσουλμανικών κρατών.
Τις πρώτες πρωινές ώρες της Παρασκευής έγινε γνωστό ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ διαβεβαίωσε τους συμμάχους του μουσουλμάνους ηγέτες ότι «δεν θα επιτρέψει προσάρτηση της Δυτικής Οχθης από το Ισραήλ».
Κάτι αρχίζει να αλλάζει στη Μέση Ανατολή και προφανώς ο πρόεδρος Τραμπ έκρινε σκόπιμο να αξιοποιήσει τον κ. Ερντογάν, τον μόνο ηγέτη από τους συμμάχους της Ουάσιγκτον στο ΝΑΤΟ ή στην Ε.Ε. που διαχρονικώς η χώρα του ουδέποτε επλήγη από τον ιό του αντισημιτισμού. Σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε για αιώνες στις χώρες της Ευρώπης του πολιτισμού. Το πρόβλημα που υπάρχει σήμερα έχει όνομα.
Η ανάδειξη του πρώην αποδιοπομπαίου των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκης Ενωσης σε Grand Signior της περιοχής –βεβαίως τηρουμένων των αναλογιών– δημιουργεί εύλογες ανησυχίες στην Ελλάδα και στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, που υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής του τέως προέδρου Μπάιντεν. Και είναι και ο κ. Τραμπ απρόβλεπτος. Αλλά αυτά έχει η ζωή.
