Kathimerini.gr
«Η Ουκρανία και οι δυνάμεις της παραμένουν ανθεκτικές. Και παρόλο που η Ρωσία ασκεί πίεση σε όλο το μέτωπο, δεν περιμένω να επιτύχει σημαντική πρόοδο». Αυτό τόνισε στην «Κ» από το Κίεβο, την πρωτεύουσα που τις τελευταίες ημέρες δέχεται συνεχείς επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη και πυραύλους, ο πρώην αναπληρωτής πρωθυπουργός και πρώην υπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας Ντμίτρο Κουλέμπα. Ανέλυσε ακόμη τα «διδάγματα» από τον –ουσιαστικά ενδεκαετή– πόλεμο και τον τρόπο με τον οποίο η χώρα του εξελίχθηκε σε παγκόσμιο σημείο αναφοράς στην παραγωγή και χρήση μη επανδρωμένων οχημάτων.
– Πόσο ανθεκτικό είναι το ουκρανικό μέτωπο σε αυτό το στάδιο του πολέμου;
– Η Ουκρανία και οι δυνάμεις της παραμένουν ανθεκτικές. Και παρόλο που η Ρωσία ασκεί πίεση σε όλο το μέτωπο, δεν περιμένω να επιτύχει σημαντική πρόοδο. Φυσικά, το τίμημα για την αναχαίτιση των ρωσικών επιθέσεων είναι η αύξηση των απωλειών στους στρατιώτες μας, και στις πόλεις, των αμάχων μας, λόγω της έντασης των επιθέσεων με πυραύλους και drones στο Κίεβο και σε άλλες πόλεις της Ουκρανίας.
– Είναι ο πρόεδρος Πούτιν αποφασισμένος να συνεχίσει τον πόλεμο με κάθε κόστος;
– Ναι. Απολύτως! Πιστεύει ότι κερδίζει και ότι η νίκη του είναι απλώς θέμα χρόνου. Αλλά καταλαβαίνει επίσης ότι η οικονομία του βρίσκεται σε αρνητική τροχιά και, ως εκ τούτου, αισθάνεται την πίεση του χρόνου να εξασφαλίσει περισσότερες νίκες στο έδαφος, προκειμένου να αποδείξει στον λαό του, και σε όσους τον περιβάλλουν, ότι πρέπει να σφίξουν το ζωνάρι και να πολεμήσουν περισσότερο για να επιτύχουν την τελική νίκη στην Ουκρανία.
– Τι θα χρειαζόταν για να αναγκαστεί η Ρωσία να βρεθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων;
– Απώλειες και αδιέξοδο στο πεδίο της μάχης, καθώς και σημαντική πτώση της ρωσικής οικονομίας. Το πρώτο μπορεί να επιτευχθεί μέσω περαιτέρω ενισχύσεων της Ουκρανίας, δηλαδή μέσω της αύξησης της εθνικής παραγωγής όπλων και της προμήθειας όπλων από τη Γαλλία. Και ο δεύτερος στόχος μπορεί να επιτευχθεί μέσω της στέρησης των εσόδων της Ρωσίας από το πετρέλαιο. Διότι, σήμερα, τα χρήματα που κερδίζει από την πώληση πετρελαίου στο εξωτερικό είναι η κύρια πηγή χρηματοδότησης του πολεμικού μηχανισμού και της οικονομίας της.
– Ο πρόεδρος Τραμπ φαίνεται να έχει αλλάξει τη στάση του απέναντι στην Ουκρανία τους τελευταίους μήνες. Πόσο σοβαρή είναι αυτή η αλλαγή για την αμυντική στρατηγική της Ουκρανίας και τις μελλοντικές εγγυήσεις ασφαλείας;
– Φαίνεται ότι υπάρχουν διαφορετικές ομάδες γύρω από τον πρόεδρο Τραμπ. Μία από αυτές προσπαθεί να αποσύρει εντελώς την Αμερική από την υποστήριξη της Ουκρανίας και πιστεύει ότι πρέπει να το κάνει για να δώσει προτεραιότητα στα αμερικανικά συμφέροντα σε άλλα μέρη του κόσμου. Αλλά η αλήθεια είναι ότι η Αμερική μπορεί να κάνει και τα δύο, δηλαδή να ενισχύσει τον εαυτό της εσωτερικά, να ενισχύσει τις συμμαχίες της παγκοσμίως, ενώ συνεχίζει να παρέχει υποστήριξη στην Ουκρανία.
Μετά υπάρχει η δεύτερη ομάδα, που υποστηρίζει ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι πολύ σημαντικός για την Ευρώπη, για την Αμερική και τα συμφέροντά της παγκοσμίως. Και ο πρόεδρος Τραμπ ταλαντεύεται μεταξύ αυτών των δύο ομάδων. Ετσι, τη μία ημέρα ακούμε την ανακοίνωση ότι η παράδοση όπλων στην Ουκρανία αναστέλλεται και την άλλη ημέρα ότι η Αμερική θα προμηθεύσει την Ουκρανία με όπλα.
– Η Ουκρανία έχει γίνει «case study» για τη χρήση και την ενσωμάτωση των drones στο αμυντικό δόγμα της. Πώς η Ουκρανία κατάφερε να γίνει πρωτοπόρος στα μη επανδρωμένα;
– Αυτό που συνέβη στην Ουκρανία είναι ότι στην πολύ πρώιμη φάση του πολέμου, η κυβέρνηση κατάργησε κυριολεκτικά όλους τους κανονισμούς για τη βιομηχανία των drones και βασικά έστειλε το μήνυμα «παράγετε, αναπτύξτε, καινοτομήστε». Γίναμε μια χώρα όπου εκατομμύρια drones κυριολεκτικά συναρμολογούνται σε γκαράζ και μικρές εγκαταστάσεις και στη συνέχεια αναπτύσσονται από τον στρατό.
Ετσι, τα τρία στοιχεία της συνταγής είναι: Πρώτον, κατάργηση των κανονισμών, δεύτερον, υιοθέτηση και διευκόλυνση των διαδικασιών υιοθέτησης νέων όπλων από τον στρατό και, τρίτον, ανατροφοδότηση με γνώσεις από την πρώτη γραμμή, ώστε να μπορείς να βελτιώσεις τα drones σου.
Επομένως, η Ουκρανία πέρασε από τη σχεδόν μηδενική παραγωγή drones το 2022 σε περισσότερα από 2 εκατ. το 2024. Είναι μια άνευ προηγουμένου κλιμάκωση και μια άνευ προηγουμένου επιτυχία. Και είναι αλήθεια ότι πολλές χώρες μαθαίνουν από την Ουκρανία αυτές τις ημέρες.
– Μετά τόσα χρόνια σύγκρουσης, ποιο είναι το μάθημα που έχετε αντλήσει από αυτόν τον πόλεμο και που θα μπορούσατε να μοιραστείτε μαζί μας;
– Το κύριο μάθημα είναι ότι ο πόλεμος έχει γίνει μια νέα κανονικότητα στις εξωτερικές υποθέσεις και, δυστυχώς, στην Ευρώπη. Φυσικά, η Ελλάδα είναι πολύ ειδική περίπτωση, επειδή, σε αντίθεση με πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης, αισθάνεστε μια απειλή στην περιοχή. Και όμως, όσοι πιστεύουν ότι οι πόλεμοι μπορούν να συμβούν οπουδήποτε αλλού, αλλά ποτέ δεν θα φτάσουν στους δρόμους της πόλης ή του χωριού τους, κάνουν ένα τεράστιο λάθος.
Αρχίστε, λοιπόν, να παίρνετε στα σοβαρά τον κίνδυνο του πολέμου και θα δείτε να λαμβάνονται εντελώς διαφορετικές πολιτικές και αποφάσεις. Και αυτές θα είναι η καλύτερη μέθοδος για να αποτρέψετε τον πόλεμο και να εμποδίσετε να συμβεί στη χώρα σας.
