ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

O Σ. Στεφάνου στην «Κ»: Το blame game δεν είναι στην κουλτούρα μας

Είτε κερδίσουμε είτε χάσουμε στις βουλευτικές εκλογές οι ευθύνες είναι συλλογικές, αναφέρει ο υποψήφιος του ΑΚΕΛ

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Της Μαρίνας Οικονομίδου

economidoum@kathimerini.com.cy

«Είτε χάσουμε είτε κερδίσουμε οι ευθύνες είναι συλλογικές, όπως συλλογικές είναι και οι αποφάσεις. To blame game δεν είναι στην κομματική μας κουλτούρα και αυτές οι εκλογές δεν θα αποτελέσουν εξαίρεση» λέει ο υποψήφιος βουλευτής του ΑΚΕΛ Στέφανος Στεφάνου, κληθείς να σχολιάσει αν θα αναλάβει κάποιος την ευθύνη εντός ΑΚΕΛ στο ενδεχόμενο περαιτέρω μείωσης των ποσοστών. Εξηγεί πως η Αριστερά δεν θεωρητικολογεί, αλλά διεκδικεί το δικαίωμα να παλεύει γι’ αυτό που οι κυνικοί διαχειριστές της εξουσίας κατά κανόνα θεωρούν ανέφικτο. Απαντά για το αν θα περιμένει να λάβει το δακτυλίδι της διαδοχής, τι σημαίνει πολιτικά το να τον ξεπεράσει σε ψήφους μία υποψήφια των Νέων Δυνάμεων, όπως η Ειρήνη Χαραλαμπίδου και ποιες είναι οι προϋποθέσεις συνεργασίας με το ΔΗΚΟ.

 –Πώς απαντάτε σε αυτούς που λένε πως η Αριστερά είναι πολύ καλή στη θεωρία, αλλά έχει αποδείξει πως δεν μπορεί να κυβερνά;

Τους απαντώ ότι πρέπει να τεκμηριώσουν τη θεωρία τους, αλλιώς θα πρόκειται απλά για έναν ατεκμηρίωτο ισχυρισμό. Η Αριστερά δεν θεωρητικολογεί, αλλά διεκδικεί το δικαίωμα να παλεύει γι’ αυτό που οι κυνικοί διαχειριστές της εξουσίας κατά κανόνα θεωρούν ανέφικτο.

–Σε μία τέτοια πρωτόγνωρη κυβερνητική φθορά, η πρωτιά για το ΑΚΕΛ δεν θα έπρεπε να είναι λίγο πολύ δεδομένη;

Με τη γλώσσα των αριθμών, στις προηγούμενες εκλογές ο ΔΗΣΥ υπερείχε πέντε εκατοστιαίες μονάδες, ενώ πλέον το ΑΚΕΛ βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής. Θα έλεγα λοιπόν να κάνουμε υπομονή δύο εβδομάδες ακόμα, προτού μιλήσουμε για πρωτιές και εκλογικά ποσοστά.

–Το ΑΚΕΛ έφτασε σε ιστορικό χαμηλό το 2016. Οι δημοκοπήσεις δείχνουν ότι μπορεί να υπάρξει περαιτέρω μείωση των ποσοστών. Θα αναλάβει κάποιος έμπρακτα την ευθύνη σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο;

Είτε χάσουμε είτε κερδίσουμε οι ευθύνες είναι συλλογικές, όπως συλλογικές είναι και οι αποφάσεις.To blame game δεν είναι στην κομματική μας κουλτούρα και αυτές οι εκλογές δεν θα αποτελέσουν εξαίρεση.

–Αν θα μπορούσατε να αλλάξετε τρία συγκεκριμένα πράγματα στο ΑΚΕΛ ποια θα ήταν αυτά;

Το πρώτο που θα προσπαθούσα ν’ αλλάξω είναι το πώς μας βλέπουν οι άλλοι, ώστε να πείσουμε περισσότερους από τον χώρο της ευρύτερης Αριστεράς. Έπειτα θα ήθελα ν’ αλλάξω το πώς βλέπουμε εμείς τον εαυτό μας, μια πιο εσωτερική ματιά δηλαδή στα αριστερά μας θέλω. Και εδώ βάζω τελεία, καθώς στη δική μου αντίληψη η αλλαγή δεν συνάδει με τα «θα» αλλά μόνο με πράξεις.

–Το ΑΚΕΛ θα έπρεπε να είναι πιο κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ, σε ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα ή πιο κοντά στο ΚΚΕ;

Θα πρέπει να είναι πιο κοντά στην ιστορία και τη φυσιογνωμία του. Αυτά άλλωστε έκαναν το ΑΚΕΛ μαζική, διεκδικητική, υπεύθυνη και σεβαστή πολιτική δύναμη εντός και εκτός Κύπρου.

–Τι απαντάτε σε αυτούς που λένε πως τα μεγάλα κόμματα είναι συνυπεύθυνα για τη διαφθορά;

Θα τους απαντούσα ότι ο συμψηφισμός και η ισοπέδωση οδηγούν στην ανατροφοδότηση της διαφθοράς και στη συνέχιση της δράσης των ενόχων. Θα υπενθύμιζα επίσης το εύλογο ερώτημα: «Ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο τα τελευταία 8 χρόνια;».

–Πολύς κόσμος σας θεωρεί και σας βλέπει ως έναν από τους βασικούς διεκδικητές της ηγεσίας του ΑΚΕΛ. Αν δεν σας παραδοθεί το δακτυλίδι, είστε έτοιμος να το διεκδικήσετε;

Τα δακτυλίδια και γενικά τα χρυσαφικά δεν είναι του γούστου μου. Απ’ την άλλη, θεωρώ ότι τέτοιες συζητήσεις, μια ανάσα πριν από τις εκλογές, εκτός από άκαιρες είναι και μη σοβαρές.

–Τι σημαίνει για το κόμμα, αν χάσετε κι αυτή τη φορά την πρωτιά από μία υποψήφια των Νέων Δυνάμεων;

Ό,τι σήμαινε και την πρώτη φορά. Απολύτως τίποτα! Επιπλέον, έμαθα κάτι πολύτιμο ως αθλητής από τα νεανικά μου χρόνια και δεν το ξεχνάω ποτέ: Το μόνο που μετρά εντέλει, είναι να κερδίζει η ομάδα.

–Με το χέρι στην καρδιά και χωρίς περιστροφές, η εκτίμησή σας είναι πως ο Νίκος Αναστασιάδης επιδιώκει τα δύο κράτη;

Όταν ο Νίκος Αναστασιάδης χωρίς περιστροφές μίλησε σε πολλούς για δύο κράτη, γιατί πρέπει να βάλω το χέρι στην καρδιά για εκτιμήσεις; Το πράγμα μιλά από μόνο του.

–Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, λέτε mea culpa για τη στήριξη που δώσατε την περίοδο 2016-2018 στον Νίκο Αναστασιάδη;

Το ΑΚΕΛ προσπάθησε να βοηθήσει, αλλά προφανώς ο Νίκος Αναστασιάδης δεν ήθελε αυτή τη βοήθεια. Χάθηκε μια μοναδική ευκαιρία για να επιτευχθεί λύση και τελικά, με τον τρόπο που χειρίστηκε τα πράγματα ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, φορτώθηκε ευθύνες για την αποτυχία του Κραν Μοντάνα. Αν λοιπόν κάποιος πρέπει να πει mea culpa, αυτός είναι ο Νίκος Αναστασιάδης.

–Επειδή επικαλείστε την αλλαγή και ξεκαθαρίζετε πως ο στόχος είναι να φύγει από την εξουσία ο ΔΗΣΥ. Είστε έτοιμοι να συμμαχήσετε και με κόμματα που στο παρελθόν σας χώριζε χάος, όπως το ΔΗΚΟ;

Είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε με όλους όσοι νιώθουν την ίδια ειλικρινή ανάγκη με εμάς για προοδευτική αλλαγή στον τόπο. Η αλλαγή, βέβαια, έχει περιεχόμενο, οπότε θα πρέπει να υπάρξουν συγκλίσεις πάνω σε συγκεκριμένες θέσεις και όχι σε γενικόλογες διακηρύξεις.

–Σε ποιο βιβλίο επανέρχεστε συχνά;

«Γιατί ο Μαρξ είχε δίκιο» του Terry Eagleton. Θα μπορούσε όμως να ήταν και το «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται».

–Ποια είναι η τελευταία θεατρική παράσταση που παρακολουθήσατε;

Αν εννοείτε παράσταση σε θεατρική σκηνή, ήταν «Η μικρή μας πόλη» του ΘΟΚ σε σκηνοθεσία Αλεξίας Παπαλαζάρου. Αν εννοείτε θεατρική παράσταση στην πολιτική σκηνή, δυστυχώς παρακολουθώ καθημερινά αρκετές οι οποίες είναι και κακοπαιγμένες.

–Ποια θα είναι η πρώτη πολιτική σας πράξη στο ενδεχόμενο επανεκλογής σας;

Να κάνουμε πράξη, ως κοινοβουλευτική ομάδα, αυτό που υποσχεθήκαμε στον κόσμο κατά την προεκλογική περίοδο: να γίνουμε η δική του φωνή στη Βουλή. Πρακτικά, αυτό σημαίνει νομοθετήματα που υψώνουν κοινωνική ασπίδα και εξασφαλίζουν στους πολίτες όχι μόνο τα κεκτημένα τους, αλλά κυρίως την αξιοπρέπεια που τους αξίζει. 

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS
Βουλή  |  ΑΚΕΛ  |  Εκλογές  | 
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Της Μαρίνας Οικονομίδου