Του Απόστολου Κουρουπάκη
Τις τελευταίες ημέρες είχε τα μάτια και τα αυτιά του αφιερωμένα στην τηλεόραση, κυρίως στο κρατικό κανάλι, άκουγε και ρουφούσε τα πάντα, προσπαθούσε να βγάλει άκρη, τι θα γίνει, πώς θα προχωρήσουν τα πράγματα, έβλεπε και άκουγε σαν στήλη άλατος, καμία αντίδραση. Η γυναίκα του, αν και ήθελε να του βάλει τις φωνές για το ότι έχει στη διαπασών την ένταση της τηλεόρασης, αλλά και γιατί θεωρούσε ότι όλη αυτή η τηλεοπτική προσήλωση τού έκανε κακό, σκέφτηκε ότι αυτή τη φορά θα έπρεπε να σιωπήσει, εκείνη είχε αποφασίσει διαφορετικά. Πάντοτε τα έβλεπε τα πράγματα διαφορετικά, αλλά αυτό δεν τους είχε εμποδίσει να έχουν διανύσει 40 και πλέον έτη κοινού βίου, άλλοτε καλά και άλλοτε δύσκολα. Η τηλεόραση είχε ενημερωτικές εκπομπές και έκτακτα δελτία ειδήσεων για τα όσα συνέβαιναν στο Παλάτι των Εθνών στην ειρηνική, πάντοτε ειρηνική, Γενεύη.
Ο γηραιός άνδρας που φαινόταν προσηλωμένος στην τηλεόραση, η γυναίκα του όμως που τον ήξερε καλά, είχε καταλάβει ότι ο νους του δεν ήταν στον δέκτη της τηλεόρασης και φυσικά δεν ήταν στους πολιτικούς και τους πολιτικάντηδες. Ο άνδρας είχε ήδη φύγει… η σιωπή του, ωστόσο, όλο δυνάμωνε και έπνιγε τις άναρθρες κραυγές της καπηλείας…
Έτρεχε στον κάμπο του χωριού του, ένα μάλλον κρύο κυπριακό απομεσήμερο, από αυτά που σε έλκουν σε τόπους φορτισμένους από την ιστορία και από του ανθρώπου την ανοησία, το κρύο των ημερών έμοιαζε με το κρύο εκείνου του Δεκέμβρη στον σημερινό σιωπηρό Άγιο Σωζόμενο. Εξαϋλωμένος, σχεδόν φάντασμα μπήκε στο χωριό του, το μόνο που άκουγε ήταν τα τιτιβίσματα των πουλιών, που ομαδικά και άνευ φόβου, πετούσαν, σαν να περιφρονούσαν τις κάνες των κυνηγών. Ο δε αέρας προσέδιδε στο σκηνικό μία άλλη διάσταση. Σε κάποιο από τα χωράφια έβοσκε τα πρόβατα που είχε, μπερδευόταν όμως, διότι γύρω του έβλεπε σωριασμένα πλινθόκτιστα σπίτια, ο άνθρωπος πανταχού παρών, αοράτως. Έβλεπε και τη μάνα του να ανάβει κερί και να καπνίζει στον Άγιο Μάμα με τις γοτθικές τοξοστοιχίες, και στον Άγιο Σωζόμενο. Ζούσαν και λειτουργούσαν σ’ ένα χωριό κατά πλειοψηφία τουρκοκυπριακό. Βλέπει τη γυναίκα του, νιόπαντροι, στη βρύση του χωριού, 1915 και 1947, λέει η επιγραφή, και σήμερα άνυδρη και στεγνή, εκεί την είδε για πρώτη φορά, στα εγκαίνια, όταν οι Άγγλοι έκοψαν την κορδέλα. Δυστυχώς, το νερό αυτής της βρύσης από το οποίο το άπαν άρχεται και εκεί πάλι καταλήγει, κατά τον Μιλήσιο, στάθηκε η αφορμή να ξεραθεί από φωνές ο κάμπος…
Σκεφτόταν, πώς είναι δυνατόν πέντε σωλήνες και νερό για ζωντανά και γεννήματα να γίνουν αφορμή για σοβαρές διακοινοτικές ταραχές; Μα πώς είναι δυνατόν το νερό από ζωογόνο τελικά να γίνεται ζωοκτόνο... Το ταξίδι του στον Άγιο Σωζόμενο διακόπηκε μετά τη βίαιη επαναφορά του από τη γυναίκα του, η ηλικία του πλέον δεν σηκώνει και πολλούς συναισθηματισμούς, τι ωφελεί να θυμάσαι, τι ωφελεί να προσπαθείς να παρελθοντολογείς τού έλεγε, εκείνος όμως ήθελε, ένιωθε ότι έστω κι έτσι επέστρεφε, νιόπαντρος και βοσκός, εκεί που αν και μπορεί, δεν πάει, δεν τον εμποδίζει το σύνορο, αλλά η μνήμη.
ΛΕΥΚΩΣΙΑ —«Βρεταννικά στρατεύματα περιπολούν σήμερον εις τα πέριξ της Λευκωσίας χωρία διά να αποτρέψουν νέας συγκρούσεις μεταξύ των Ελλήνων και των Τούρκων της Κύπρου. Η ενέδρα εις την οποίαν εφονεύθησαν χθες ο οδηγός αυτοκινήτου της αστυνομίας και Ελληνοκύπριος μηχανικός, έδωσεν αφορμήν εις την μεγαλυτέραν διακοινοτικήν σύγκρουσιν εν Κύπρω από της καταπαύσεως του πυρός την 28ην παρελθόντος Δεκεμβρίου. Συμφώνως προς πληροφορίας ληφθείσας ενταύθα πέντε Ελληνοκύπριοι αστυνομικοί και στρατιώται και 25 Τουρκοκύπριοι εφονεύθησαν κατά τας λυσσώδεις μάχας που διεξήχθησαν πέριξ του χωρίου Άγιος Σωζόμενος το οποίον κείται εις απόστασιν 16 μιλίων εκ Λευκωσίας. Κατά τας μάχας αυτάς ετραυματίσθησαν και 18 Ελληνοκύπριοι. Άπασαι αι βρεταννικαί δυνάμεις της περιοχής ετέθησαν εν επιφυλακή και απέκλεισαν τας οδούς τας άγουσας εις τον Άγιον Σωζόμενον που κατοικείται εκ μικτού πληθυσμού Ελλήνων και Τούρκων. Η επίθεσις εναντίον του χωρίου αυτού εγένετο προφανώς εις αντίποινα της ενέδρας εις την οποίαν ενέπεσε το τζιπ της αστυνομίας. Η εκεχειρία επραγματοποιήθη υπό του στρατηγού Γιαγκ διοικητού της βρεταννικής δυνάμεως, ο οποίος μετέβη δι’ ελικοπτέρου εις την περιοχήν των ταραχών μετά τας πρώτας πληροφορίας περί των διακοινοτικών επεισοδίων που συνέβησαν εκεί.» Από εφημερίδα εποχής (Φεβρουάριος 1964)
