ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Ενα έργο γεμάτη ζωή, για την ίδια τη ζωή

Η Θάλεια Ματίκα και ο Τάσος Ιορδανίδης ανεβάζουν στον ΘΟΚ την παράσταση «Θέλω να σου κρατάω το χέρι» και μιλούν στην «Κ»

Του Απόστολου Κουρουπάκη

Του Απόστολου Κουρουπάκη

kouroupakisa@kathimerini.com.cy

«Από την αρχή επιθυμία μας και εμένα και του Τάσου αυτή η παράσταση να είναι μία κλειδαρότρυπα, και αυτή είναι και η υποκριτική που ακολουθήσαμε. Δεν θέλαμε να θυμίζει σε τίποτα θέατρο, θέλαμε να μπαίνει ο θεατής στην αίθουσα και να νομίζει ο θεατής πως βλέπει αυτό το ζευγάρι με τέταρτο τοίχο ουσιαστικά μπροστά του» μου λέει η Θάλεια Ματίκα για την παράσταση που σκηνοθετεί και παίζει «Θέλω να σου κρατάω το χέρι», σε κείμενο του Τάσου Ιορδανίδη, ο οποίος υποδύεται τον έτερο ρόλο. Ζευγάρι στη ζωή και στο σανίδι εν προκειμένω. Πρόκειται για ένα έργο που πραγματεύεται τη βαθιά ανθρώπινη ανάγκη της συντροφικότητας και ερωτώμενος ο Τάσος Ιορδανίδης αν η καραντίνα και γενικά αυτά τα δύο χρόνια έφεραν αλλαγές σε αυτό που λέμε συντροφικότητα, μου απαντά: «όταν έχουμε φτάσει στο σημείο όταν θα σας δω στο θέατρο να μην ξέρω αν θα σας κάνω χειραψία ή θα ακουμπήσουμε τις γροθιές μας δεν μας επηρεάζει; Επηρεάζει πιστεύω κατ’ επέκταση και τις συντροφικές σχέσεις». Όσο για το πόσο ρεαλιστική είναι η παράσταση η Θάλεια Ματίκα μού λέει: «Πιστεύουμε και οι δύο στον ρεαλισμό, και όπως λέει και ο Τάσος συχνά “θα ήθελα να κάνω σινεμά στο θέατρο”. Δεν κάνουμε τίποτα που έχει να κάνει με το κοινό, είμαστε ένα ζευγάρι σε ένα ξενοδοχείο ημιδιαμονής...».

–Έναυσμα για τη συγγραφή ένα τραγούδι... το «I Want to Hold Your Hand» ήταν και μία ανάγκη εξωτερίκευσης ερωτημάτων που θέλατε να θέσετε, αλλά δεν τολμούσατε;

–ΤΑΣΟΣ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗΣ (Τ.Ι.): Δεν μπορώ να το αποκρυπτογραφήσω πολύ εύκολα... αλλά ένα βράδυ της καραντίνας και ακούγοντας το τραγούδι αυτό κατ’ επανάληψη η Θάλεια [σ.σ. Ματίκα] μου εξιστόρησε κάτι που είχε στο μυαλό της... εγώ χωρίς να το πολυσκεφτώ και να το επεξεργαστώ άρχισα να γράφω... αγαπάω πάρα πολύ το ανθρώπινο είδος και το παρατηρώ πάρα πολύ εύκολα, επίσης αγαπώ και πολύ τις γυναίκες, επειδή έχω μεγαλώσει με τρεις γυναίκες –με τη μητέρα μου και τις δύο μεγαλύτερες αδελφές μου– έχω ανακαλύψει κάποιους από τους κώδικες των γυναικών, όπως επίσης παρατηρώ πάρα πολύ και τον εαυτό μου, και έτσι γεννήθηκε ένα κείμενο ανάμεσα στον άντρα και τη γυναίκα, για τις σχέσεις τους.

–Ποια ήταν η πρώτη σας αντίδραση, όταν διαβάσατε το κείμενο του Τάσου Ιορδανίδη;

Είναι παιδί της καραντίνας, έγινε κάτι μαγικό, με τον κορωνοϊό ίσως απενεχοποιηθήκαμε, πιθανόν προ του Covid να μην τολμούσαμε να το κάνουμε

–ΘΑΛΕΙΑ ΜΑΤΙΚΑ (Θ.Μ.): Να σας πω κατ’ αρχάς πως δεν το διάβασα ολοκληρωμένο. Κάθε σκηνή που τελείωνε ο Τάσος μού την έδειχνε και πραγματικά συνέβη κάτι μαγικό και δεν έκανα καμία διόρθωση, ενώ συνήθως είμαι ένας πολύ αυστηρός κριτής σε πράγματα τα οποία διαβάζω. Νομίζω πως ήταν μία πολύ ευτυχής συγκυρία αυτό που συνέβη, στον Τάσο η συγγραφή αυτού του κειμένου βγήκε αβίαστα, οπότε είχα μεγάλο ενθουσιασμό...

–Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτή είναι μία «σπιτική» παραγωγή... άρα και ρεαλιστική, ισχύει;

–Τ.Ι.: Απόλυτα ρεαλιστική όχι, έχω χρησιμοποιήσει στοιχεία βάσει της συμβίωσής μου με τη Θάλεια, αλλά και με στοιχεία που έχω παρατηρήσει γενικά, όπως σας είπα και πριν, ανάμεσα στους ανθρώπους, φίλους, άλλα ζευγάρια και όλο αυτό μέσα από το πρίσμα μιας δραματουργίας.

–Ένα έργο με πολλά βιογραφικά στοιχεία... αυτό σας δυσκόλεψε;

–Θ.Μ.: Αυτό που έγραψε ο Τάσος βασίζεται σε αρκετά βιογραφικά στοιχεία, δικά μας και φίλων μας –εννοείται φυσικά πως είναι προϊόν μυθοπλασίας– αλλά αυτό που είδα από την αρχή, διαβάζοντάς ένα θεατρικό σκηνή-σκηνή, είναι πως αυτό το έργο είναι ζωή, έχει χιούμορ, έχει δάκρυ, έχει τα συστατικά που έχει η ίδια η ζωή. Το θέμα είναι να το θέατρο να αφορά και όχι μόνο να αρέσει. Μπορείς να βάλεις τον θεατή σε μια διαδικασία να νιώσει; Σε εμάς στο μισό γελάει και στο άλλο μισό κλαίει με λυγμούς... ακόμα και οι άντρες... Είναι παιδί της καραντίνας, έγινε κάτι μαγικό, με τον κορωνοϊό ίσως απενεχοποιηθήκαμε, πιθανόν προ του Covid να μην τολμούσαμε να το κάνουμε, ο Τάσος να παρουσιαστεί ως θεατρικός συγγραφέας, εγώ ως σκηνοθέτις και οι δυο μας πάνω στη σκηνή, να είναι δηλαδή μια τόσο προσωπική υπόθεση. Είπαμε όμως το πολύ-πολύ να αποτύχουμε, αλλά γενικά καταλάβαμε ότι το προϊόν της τέχνης πρέπει να αφορά εσένα πρώτα απ’ όλους, έχει σημασία και αυτό.

–Το χιούμορ στην παράσταση σας έχει τον ρόλο να αλαφρύνει την ατμόσφαιρα;

–Τ.Ι.: Δεν έγινε επί τούτου, απλώς βγαίνει μέσα από την ίδια τη ζωή, η οποία εμπεριέχει τα πάντα. Αυτό που εισπράττουμε πάντως είναι ότι έχει βγει ένα πολύ ζωντανό σκηνικό εγχείρημα, όπου περικλείονται τα πάντα, το χιούμορ, η συγκίνηση, όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα.

–Σας σκηνοθετεί η σύζυγό σας αυτό σας δυσκόλεψε ή έκανε πιο εύκολη τη δουλειά σας;

–Τ.Ι.: Δεν με δυσκόλεψε καθόλου, αντιθέτως. Ξέρετε, οι ηθοποιοί όταν μπαίνουμε στη διαδικασία μιας δουλειάς είμαστε γεμάτοι ανασφάλειες, στην παράσταση αυτή τις είχαμε αλλά σύντομα εξαφανίστηκαν, γιατί γνώριζα ότι απέναντί μου έχω έναν άνθρωπο που τον αγαπώ πολύ, που θέλω μόνο το καλό του.

–Σκηνοθετείτε τον σύζυγό σας, σε δυσκόλεψε ή έκανε πιο εύκολη τη δουλειά σας;

–Θ.Μ.: Σαφέστατα πιο εύκολη, γιατί είχαμε κοινό τόπο, με τον κατ’ αρχάς δεν χρειάζεται να συστηθούμε με τον Τάσο, γνωριζόμαστε πάρα πολύ καλά, και εμπιστεύεται απόλυτα την γνώμη μου και την κρίση μου όταν είναι πάνω στη σκηνή, οπότε τα πράγματα διευκολύνθηκαν πάρα πολύ. Ξέρετε, τελικά αποδεικνύεται αυτό που λένε πως η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. Κύλησαν όλα ομαλά σε κάθε επίπεδο.

–Τι είναι αυτό που θέλετε να πάρει ο θεατής από την παράστασή σας;

–Τ.Ι.: Ότι δεν πρέπει να αναβαθμίζουμε κάποιες καταστάσεις ή προβλήματα πιο σημαντικά απ’ ό,τι είναι. Να μην παραιτείται ο άνθρωπος, να μάχεται, αλλά και να βάζει και λίγο νερό στο κρασί του.

–Θ.Μ.: Ότι κανείς δεν είναι μόνος του!

Η καθημερινότητα μάς κάνει να ξεχνάμε βασικά πράγματα

«Ας ελπίσουμε ότι όλοι μας θα βρίσκουμε τον χρόνο πάντα για να ψάχνουμε ένα βλέμμα, ένα μυαλό, ένα άγγιγμα που θα μας κάνει να αισθανόμαστε πιο ελεύθεροι, πιο γεμάτοι, συναισθηματικά και ψυχικά»

–Πόσο εύκολο είναι να βρεθεί αυτή η ουσιαστική συντροφικότητα στην εποχή μας, η οποία τρέχει με απίστευτούς ρυθμούς;

–Τ.Ι.: Είναι δύσκολο, διότι η καθημερινότητα μάς κάνει να ξεχνάμε πολύ βασικά πράγματα όπως το να βρούμε έναν σύντροφο, ο οποίος θα μας κατανοεί και θα είναι δίπλα μας ουσιαστικά. Δεν είναι εύκολο. Ας ελπίσουμε ότι όλοι μας θα βρίσκουμε τον χρόνο πάντα για να ψάχνουμε ένα βλέμμα, ένα μυαλό, ένα άγγιγμα που θα μας κάνει να αισθανόμαστε πιο ελεύθεροι, πιο γεμάτοι, συναισθηματικά και ψυχικά.

–Θ.Μ.: Ακριβώς επειδή είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν και ήλθε και ο κορωνοϊός και άλλαξε πάρα πολύ τις σχέσεις των ανθρώπων, αυτή η παράσταση είχε τόση μεγάλη απήχηση... Και τελικά έχει ως στόχο και τον μεταφέρει ότι δίνει ελπίδα σε ανθρώπους που περνούν δυσκολίες στη σχέση τους, τα εμπόδια μπορούν να ξεπεραστούν αρκεί να υπάρχει θέληση. Αυτό που δείχνουμε στον κόσμο είναι πως όλα τα ζευγάρια, εκτός φυσικά από τις ακραίες καταστάσεις, πάνω-κάτω τα ίδια προβλήματα αντιμετωπίζει, σε μια μακροχρόνια σχέση ή σε έναν γάμο.

–Μέσα από την παράνομη σχέση οι ήρωες ζητούν ελευθερία, αντί για συντροφικότητα;

–Τ.Ι.: Ελευθερία μέσα στα αυστηρά πλαίσια όμως της συντροφικότητας, τα οποία μπορεί να είναι και πολύ ευεργετικά. Κακά τα ψέματα όλοι οι άνθρωποι αργά ή γρήγορα αντιλαμβανόμαστε, νομίζω, πως το ταξίδι είναι πολύ σύντομο και ότι έχουμε την ανάγκη να ακουμπήσουμε σε έναν ώμο, να εφάπτεται το χέρι μας στο χέρι κάποιου άλλου.

–Θ.Μ.: Αυτό δεν θα σας το απαντήσω... θα πρέπει να δείτε την παράσταση...

–Πώς θελήσατε να παρουσιάσετε τους δύο ήρωες;

–Θ.Μ.: Ως καθημερινούς σύγχρονους, εργαζόμενους ανθρώπους στον δυτικό κόσμο, που έχουν δημιουργήσει οικογένεια. Το έργο δεν έχει ονόματα, δεν έχει πατρίδα... απευθύνεται προς όλους.

–Διακρίνω, αν θέλετε, και μια σχέση με τον «Εραστή» του Χ. Πίντερ...

–Τ.Ι.: Δεν τολμώ καν να κάνω κάποια σύγκριση, ίσως στη θεματολογία να υπάρχουν κάποιες συγγένειες, μία θεματολογία αυτή των σχέσεων του ανθρώπου που υπάρχει από την αρχή της δραματουργίας. Γι’ αυτό ακριβώς αυτή η θεματολογία μας απασχολεί μέχρι σήμερα και θα συνεχίσει να μας απασχολεί, διότι καθημερινά γέννιουνται προβλήματα, προβληματισμοί.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Παραστάσεις: Θέατρο ΘΟΚ, Τετάρτη 11 Μαΐου, 1η παράσταση ώρα 6:00 μ.μ. και 2η παράσταση ώρα 8:30 μ.μ. Εισιτήρια ηλεκτρονικά στη σελίδα www.thoc.org.cy 

Ταμείο Θεάτρου ΘΟΚ, τηλ. 77772717 (Τρίτη-Κυριακή 10:00-13:30 & 16:00-18:00)

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

Θέατρο-Χορός: Τελευταία Ενημέρωση