Kathimerini.gr
ΤΗΣ ΜΑΡΩΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ
Οι ερωτήσεις που πιο συχνά ακούγονταν στο Ηρώδειο στο μακρύ διάστημα της αναμονής, ώσπου να ξεκινήσει η παράσταση ήταν: «Μπορώ να μετακινηθώ για να χαιρετήσω δύο φίλους στην κάτω κερκίδα», «μπορώ να πάω στην τουαλέτα», «μπορώ τώρα να βγάλω τη μάσκα μου»; Ολες απευθύνονταν στους ταξιθέτες, που υπερδιπλάσιοι μιας παράστασης προ COVID-19 προσπαθούσαν να μας οδηγήσουν με ασφάλεια στις θέσεις μας χωρίς να μας αγγίζουν ούτε με τα πλαστικά τους γάντια.
Ετσι εμείς οι περίπου 1.500 θεατές που παρακολουθήσαμε το πρώτο από τα δύο προγραμματισμένα γκαλά όπερας που διοργανώνει η Εθνική Λυρική Σκηνή στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, γεμίζοντας κατά το μεγαλύτερο μέρος το κοίλον –υπήρξαν κενές θέσεις κυρίως στα πλάγια του άνω διαζώματος– νιώθαμε σίγουρα ασφαλείς αν και κάπως ζαλισμένοι από την αναμονή και τη ζέστη. Αλλά το γνωστό μας Ωδείο Ηρώδου Αττικού είχε αλλάξει: εκτός από τις απομακρυσμένες θέσεις, ο χώρος για την ορχήστρα της ΕΛΣ κάλυπτε τον θώκο και τις τρεις πρώτες σειρές των κερκίδων, προκειμένου οι μουσικοί να έχουν μεταξύ τους τη δέουσα απόσταση. Το αποτέλεσμα ήταν ανοίκειο. Εντέλει όμως η μουσική έκανε το θαύμα της. Με την Εισαγωγή από τη «Δύναμη του Πεπρωμένου» του Βέρντι υπό τη διεύθυνση του Πιερ Τζόρτζιο Μοράντι που άνοιξε τη συναυλία, καταφέραμε να πάρουμε μια μεγάλη εισπνοή χαράς.
Το πρόγραμμα του πρώτου γκαλά, όπως και αυτό που θα ακούσουν οι σημερινοί θεατές, διαμορφώθηκε κυρίως από τους σολίστες σε συνεργασία με την καλλιτεχνική διεύθυνση της ΕΛΣ. Κι αυτό είχε ένα επιπλέον ενδιαφέρον αφού η υψίφωνος Κρασιμίρα Στογιάνοβα, μία από τις πιο σημαντικές πρωταγωνίστριες της όπερας παγκοσμίως, ο νεαρός τενόρος Ρικάρντο Μάσι που γνωρίζει πολύ καλά το ιταλικό ρεπερτόριο και ο βαρύτονος Δημήτρης Πλατανιάς που εκπροσώπησε με μεγάλη επιτυχία το ensemble της ΕΛΣ, ερμήνευσαν διάσημες άριες, ντουέτα κι ένα τρίο από έργα ρεπερτορίου, τα οποία αισθάνονται περισσότερο δικά τους.
Η μεγάλη εμπειρία της Στογιάνοβα ήταν αναμφισβήτητη, όπως και η άψογη τεχνική της. Το βάθος και η στιβαρότητα του Πλατανιά χειροκροτήθηκε θερμά, όπως επίσης η ορμητικότητα και η χάρη του Μάσι. Οσοι αγαπάμε την όπερα, ξέρουμε ότι λόγω των συνθηκών πρέπει να περιμένουμε για τις μεγάλες παραστάσεις. Μας λείπουν η κίνηση, η θεατρικότητα, η ζωντάνια του οπερατικού θεάματος. Το ίδιο και στους λυρικούς τραγουδιστές. Οσοι καταφέρουν να δείξουν το πάθος τους για την τέχνη τους τώρα, μας έχουν μαζί τους. Και τους έχουμε μεγάλη ανάγκη.
