Harvard Health Publishing
Οι ειδικοί συνεχίζουν να επισημαίνουν τα οφέλη για την υγεία από την αλληλεπίδραση με άλλους ανθρώπους. Μια ενεργή κοινωνική ζωή αποτελεί καλό φάρμακο για το σώμα και τον νου, καθώς συνδέεται με χαμηλότερο κίνδυνο για πολλά χρόνια νοσήματα, για άνοια και για ήπια γνωστική δυσλειτουργία.
Για τους εσωστρεφείς που απολαμβάνουν τη μοναχικότητα, η κοινωνική αλληλεπίδραση μπορεί να είναι δύσκολη υπόθεση. Ωστόσο, για το καλό της υγείας τους, οι εσωστρεφείς θα πρέπει να δημιουργήσουν κάποιο είδος κανονικής κοινωνικής ζωής, υποστηρίζει ο δρ Richard Schwartz, ανώτερος σύμβουλος στο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα Ψυχιατρικής Ενηλίκων του Γενικού Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης και του McLean Hospital, που συνεργάζονται με το Χάρβαρντ. «Οι άνθρωποι είμαστε εκ φύσεως κοινωνικά όντα και τα πάμε καλύτερα όταν συνδεόμαστε με άλλους, ακόμη και για σύντομες περιόδους», επισημαίνει.
Τα οφέλη της κοινωνικοποίησης
Παρόλο που οι εσωστρεφείς απολαμβάνουν τον χρόνο που περνούν μόνοι με τον εαυτό τους, μπορεί να υποφέρουν από τις επιπτώσεις της απομόνωσης χωρίς να το συνειδητοποιούν. Ανάλυση του 2020 βρήκε ότι η έλλειψη κοινωνικής αλληλεπίδρασης, η μοναξιά και η μοναχική διαβίωση ήταν εξίσου επιβλαβείς για την υγεία. Όπως παρατηρεί ο δρ Schwartz, αυτό υποδηλώνει ότι οι εσωστρεφείς που δεν ζουν μόνοι τους και δεν αισθάνονται μοναξιά διατρέχουν και πάλι κίνδυνο. «Ακόμη και οι εσωστρεφείς είναι καλύτερα όταν έχουν κάποιο επίπεδο κοινωνικοποίησης», δηλώνει.
Οι εσωστρεφείς συχνά τρέμουν την κοινωνικοποίηση, αλλά έρευνες δείχνουν ότι βιώνουν τις θετικές επιδράσεις της σύνδεσης, ακόμη και αν δεν πιστεύουν ότι ισχύει αυτό. Μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2023 στο Health Psychology Open βρήκε ότι οι άνθρωποι που είχαν υψηλό επίπεδο εσωστρέφειας και πίστευαν ότι δεν θα ωφελούνταν από την κοινωνικοποίηση ανέφεραν υψηλότερο επίπεδο ευτυχίας μετά από κοινωνικές επαφές, σε σύγκριση με εκείνους που θεωρούσαν τους εαυτούς τους εξαιρετικά εξωστρεφείς.
Βρείτε πού αισθάνεστε στο στοιχείο σας
Σύμφωνα με τον δρα Schwartz, δεν είναι σαφής η ποσότητα της τακτικής κοινωνικής σύνδεσης που χρειάζονται οι άνθρωποι για να δρέψουν οφέλη για την υγεία. Συνιστά τις εξής στρατηγικές που μπορούν να ακολουθήσουν οι εσωστρεφείς προκειμένου να δημιουργήσουν και να διατηρήσουν μια κοινωνική ζωή. «Ξεκινήστε με μικρά βήματα και προχωρήστε έως το επίπεδο αλληλεπίδρασης που σας κάνει να αισθάνεστε άνετα», προτείνει. «Προσπαθήστε όμως να ενσωματώσετε αυτές τις επαφές στην κανονικότητα της ζωής σας».
Επικοινωνήστε με παλιούς φίλους. Αν ο κοινωνικός σας κύκλος έχει συρρικνωθεί, προσπαθήστε να επανασυνδεθείτε με φίλους με τους οποίους έχετε χάσει επαφή. «Είναι πολύ πιθανό να θέλουν και αυτοί να επανασυνδεθούν, κάτι που θα διευκολύνει την αποκατάσταση της επικοινωνίας», λέει ο δρ Schwartz. «Επιπλέον, με τους ανθρώπους αυτούς είχατε ήδη μια σχέση στο παρελθόν και, έτσι, δεν χρειάζεται να έρθετε αντιμέτωποι με την αμηχανία και την αβεβαιότητα μιας καινούργιας γνωριμίας».
Γραφτείτε σε μια τάξη μαθημάτων. Η συμμετοχή σε μια τάξη μαθημάτων σε ένα τοπικό εκπαιδευτικό ή κοινοτικό κέντρο μπορεί να σας βοηθήσει να εστιάσετε στο να μάθετε κάτι, αντί απλώς να συζητάτε με άλλους. «Ένα τέτοιο περιβάλλον σάς επιτρέπει να επιλέξετε πότε και πόσο θέλετε να κοινωνικοποιηθείτε», λέει ο δρ Schwartz.
Κανονίστε τακτικά ραντεβού. Οι εσωστρεφείς δεν ανταποκρίνονται πάντα καλά στις προγραμματισμένες δεσμεύσεις, αλλά μερικές φορές αυτές είναι απαραίτητες για να τους κινητοποιήσουν. Προσπαθήστε να καθιερώσετε ένα ραντεβού με έναν φίλο ή μια μικρή συγκέντρωση φίλων μια ορισμένη μέρα, για παράδειγμα μια συνάντηση για κουβεντούλα κάθε Δευτέρα πρωί σε ένα τοπικό καφενείο ή μια έξοδο για ποτά κάθε Παρασκευή βράδυ. «Όταν η κοινωνικοποίηση είναι μέρος της ρουτίνας σας, οι έξοδοι μπορεί να είναι λιγότερο τρομακτικές», παρατηρεί ο δρ Schwartz.
Προσκαλέστε ανθρώπους. Αν σας είναι δύσκολο να βγείτε έξω, τότε καλέστε ανθρώπους στο σπίτι σας. Προσκαλέστε κάποιον φίλο για δείπνο ή μια μικρή ομάδα ατόμων για να δείτε έναν αγώνα ή να παίξετε παιχνίδια. «Αυτό το σενάριο σας δίνει τον έλεγχο του περιβάλλοντος και του επιπέδου της κοινωνικής αλληλεπίδρασης και έτσι μειώνεται ενδεχομένως ο κίνδυνος να αισθανθείτε υπερβολική έκθεση», λέει ο δρ Schwartz.
Γίνετε μέλος μιας ομάδας. Βρείτε μια οργάνωση με βάση τα ενδιαφέροντά σας ή τα χόμπι σας, όπως έναν σύλλογο γκολφ, μια ομάδα πεζοπορίας, έναν δημοτικό σύλλογο ή μια ομάδα εθελοντισμού. «Συνήθως είναι πιο εύκολο να αλληλεπιδράσεις με ανθρώπους με τους οποίους έχεις κοινά ενδιαφέροντα», παρατηρεί ο δρ Schwartz. Επιπλέον, αυτού του τύπου οι ομάδες έχουν δομημένο πρόγραμμα, με καθορισμένα χρονικά πλαίσια, τα οποία έχουν ανάγκη οι εσωστρεφείς.
Κοινωνικοποίηση κατά μόνας. Σε αυτή την περίπτωση, βρίσκεστε στον ίδιο χώρο με άλλους ανθρώπους, αλλά δεν χρειάζεται να αλληλεπιδράσετε μαζί τους, όπως αν πάτε μόνος σας σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου ή στο σινεμά ή το θέατρο. «Είναι στο χέρι σας το αν θα αλληλεπιδράσετε ή όχι», σχολιάζει ο δρ Schwartz. «Μερικές φορές, απλώς το να βρεθείτε δίπλα σε άλλους ανθρώπους είναι αρκετό».
Πότε η κοινωνική απομόνωση γίνεται ψυχιατρικό πρόβλημα;
Έχετε υπόψη σας ότι η εσωστρέφεια δεν πρέπει να συγχέεται με το κοινωνικό άγχος ή την αγοραφοβία (μια διαταραχή κατά την οποία οι άνθρωποι φοβούνται και αποφεύγουν τους δημόσιους χώρους ή τις καταστάσεις που τους κάνουν να αισθάνονται παγιδευμένοι ή αβοήθητοι). «Αν αισθάνεστε άγχος ή φόβο κάθε φορά που πρέπει να βγείτε από το σπίτι σας και να κοινωνικοποιηθείτε, θα πρέπει να ζητήσετε ψυχιατρική αξιολόγηση», συνιστά ο δρ Richard Schwartz, σύμβουλος στο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα Ψυχιατρικής Ενηλίκων του Γενικού Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης και του McLean Hospital.
