ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Δεν θα ησυχάσουμε

Του Κώστα Ιορδανίδη

Του Κώστα Ιορδανίδη

cior@otenet.gr

Με τις συνήθεις ύβρεις και μοχθηρές κατηγορίες εναντίον αλλήλων, ολοκληρώθηκε η συζήτηση στο Κοινοβούλιο για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Εχουμε εθιστεί, εκόντες άκοντες, σε αυτή τη μορφή αναπτύξεως πολιτικών «επιχειρημάτων», και ως εκ τούτου δεν δικαιολογείται έκπληξη.

Εάν αποφασίσει κάποιος να παρακάμψει το εξειδικευμένο ιδίωμα που χρησιμοποιείται από ορισμένους αγορητές ή στην αρθρογραφία των ειδικών, κάθε Σύνταγμα, όπως και κάθε ουσιαστική αναθεώρηση των διατάξεών του, αποτελεί το «θεσμικό» αποτύπωμα των πολιτικών επιδιώξεων των εμπνευστών του.

Μια πρώτη κραυγαλέα περίπτωση πιστοποιείται στην Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας το 1827, όταν οι οπαδοί του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη υφάρπαξαν –από μιαν άποψη– την εκλογή του κόμη Ιωάννη Καποδίστρια στο αξίωμα του πρώτου κυβερνήτου της Ελλάδος. Σε αντιπερισπασμό, οι αντίπαλοί του αντέδρασαν, υιοθετώντας Σύνταγμα εξόχως φιλελεύθερο, σε επίπεδο πανευρωπαϊκό, με στόχο τη χειραγώγηση του κυβερνήτου, που φυσικά ουδέποτε εφάρμοσε, ως μη λειτουργικό.

Στα χρόνια της μεταπολιτεύσεως και αφού η «νέα» ούτως ειπείν πολιτική τάξη της χώρας απηλλάγη καθ’ ον τρόπο αυτό συνέβη από τη μοναρχία, εξεπονήθη Σύνταγμα με πρόνοιες ενισχυτικές του ρόλου του Προέδρου της Δημοκρατίας. «Εκκολάπτεται Καίσαρ» ήταν ο τίτλος του «Ελεύθερου Κόσμου» –φερέφωνο της χούντας–, προεξοφλώντας την απόφαση του Κωνσταντίνου Καραμανλή να μεταπηδήσει από την πρωθυπουργία στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Ωσάν το Σύνταγμα των δικτατόρων να ήταν δημοκρατικό.

Επειτα από μία δεκαετία και την αναθεώρηση του 1985, επί ΠΑΣΟΚ, ο Ανδρέας Παπανδρέου τροποποίησε το Σύνταγμα απαλείφοντας τις αρμοδιότητες του Προέδρου, καθιστώντας το πολίτευμα πρωθυπουργικό, καταργώντας κάθε εξισορροπητική δικλίδα και αναδεικνύοντας τον ρόλο του κόμματος σε πυλώνα του αντιπροσωπευτικού μας συστήματος.

Σήμερα, με την αναθεώρηση που εισηγήθηκε ο κ. Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί να θεσμοθετήσει τις ιδεολογικές και πολιτικές του εμμονές. Ορθότατα από την άποψη αυτή έχει επικριθεί αυστηρότατα από την αντιπολίτευση. Αλλά κανείς διερωτάται ποία επί της ουσίας η αξία του όλου εγχειρήματος, καθώς η γραφειοκρατία των Βρυξελλών διαμορφώνει σε απόλυτο βαθμό τη συμπεριφορά, όπως επίσης και τους θεσμούς, των κρατών της Ενώσεως.

Ενώ λοιπόν αυτά συμβαίνουν, οι ηγέτες μας επιμένουν να συμπεριφέρονται ως απολύτως αυτεξούσιοι, με φρόνηση όμως που παραμένει κατά βάση οθωμανική, με ελάχιστες αλλοιώσεις. Εξ ου και οι κραυγές και το ανάθεμα και τα περί προδοσίας, υποταγής και τα παρόμοια. Εξ ου και η λαγνεία εμφύλιων ανηλεών συγκρούσεων.

«Πάρε τον τόπον να ησυχάσωμεν», έγραψε ο Δημήτριος Παλαιολόγος –το ανήκουστο εκείνο– σε επιστολή του προς τον Μωάμεθ Β΄ τον Πορθητή, όταν το 1457, εκστρατεύσας εναντίον της Πελοποννήσου, γκρέμιζε κάστρα και οχυρώματα ο σουλτάνος, καθώς οι αδελφοί Παλαιολόγοι σπαράσσονταν μεταξύ τους.

Επί των ημερών μας, παρεδόθη σύμπασα η Ελλάς στο διευθυντήριο της Ε.Ε., αλλά δεν ησυχάσαμε. Και όμως, το μόνο που χρειάζεται ο τόπος για να διοικηθεί είναι κοινός νους και τίποτε πέραν αυτού. Οχι αντάρτικα και όχι λεβεντιές. Αυτά είναι για τους καλλιτέχνες πλέον. Οχι για τους πολιτικούς.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Κώστα Ιορδανίδη

Κώστας Ιορδανίδης: Τελευταία Ενημέρωση