Του Λάρκου Λάρκου
Η δημοσκόπηση που δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή» στις 19/12 περιείχε σημαντικά στοιχεία για τις τάσεις ανάμεσα στους Ε/Κ σχετικά με την επιδιωκόμενη λύσηστο κυπριακό. Με τίτλο «Αυτοκριτική και επιστροφή σε Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία(ΔΔΟ) από Ε/Κ», η διευθύντρια της εφημερίδας Μ. Οικονομίδου σημειώνει «πως για πρώτη φορά επιρρίπτεται ευθύνη στην ε/κ πλευρά για τη μη λύση, ενώ χαμηλές είναι οι προσδοκίες για το φυσικό αέριο».
Ειδικότερα:
1. Το 51% στηρίζει την ΔΔΟ ως τη λύση του «έντιμου συμβιβασμού». Πρόσθεση «με ισχυρή κεντρική κυβέρνηση».
2. Το 17% βλέπει «να μείνουμε όπως είμαστε σήμερα».
3. Το 11% προτιμά «χαλαρή ομοσπονδία με σημαντική αυτονομία των δύο κρατιδίων», το 9% «ενιαίο κράτος», και το 8% «δύο ξεχωριστά κράτη».
Ασφαλώς οι αριθμοί με την πιο ισχυρή βαρύτητα αφορούν το 51 και το 17%. Τον Απρίλιο του 2021 η στήριξη στην ΔΔΟ έπαιρνε 38%, σήμερα 51%. Η στήριξη στην ερώτηση «να μείνουν τα πράγματα όπως είναι σήμερα» το 25%, σήμερα το 17%».
Προσθέτει η Μ. Οικονομίδου πως «το ποσοστό που στηρίζει ΔΔΟ, είναι το μεγαλύτερο ποσοστό που καταγράφεται, σε σύγκριση με τρεις άλλες έρευνες που διενήργησε η «Κ» τα τελευταία έξι χρόνια. Τη ΔΔΟ στηρίζει το 46% των συναγερμικών ψηφοφόρων και το 76% των ΑΚΕΛικών. Αποτελεί επίσης την επικρατέστερη τάση στο ΔΗΚΟ, στη ΔΗΠΑ αλλά και στην ΕΔΕΚ, έστω κι αν υπάρχει σημαντική τάση προς το ενιαίο κράτος και την παραμονή του στάτους κβο».
Εδώ και τέσσερα χρόνια η κοινή γνώμη βομβαρδίζεται με όλα τα απίστευτα που επέβαλε ως δημόσια ατζέντα ο Ν. Αναστασιάδης. Με τη σειρά:
• Χάθηκαν τα πρακτικά στις συνομιλίες με τον ΟΗΕ για την ΔΔΟ.
• «Δύο κράτη» σε συναντήσεις με Τσαβούσογλου και με επιβεβαίωση αρχιεπισκόπου.
• «Αποκεντρωμένη» χωρίς προσδιορισμένο περιεχόμενο.
• Αλλαγή από προεδρικό σε κοινοβουλευτικό σύστημα.
• Επιστροφή στο σύνταγμα του 1960
• Μετά την ήττα Ακιντζί, «στήριξη» στη ΔΔΟ!
Επιπρόσθετα στις 20 Δεκεμβρίου ο Ν. Αναστασιάδης ανέφερε στο συνέδριο της Ένωσης Δήμων Κύπρου το εξής: «Να προχωρήσουμε σε κάποια σημαντικά βήματα μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης που θα αρχίσουν να αποκαθιστούν το κλίμα δυσπιστίας, και αυτά δεν είναι άλλα από το να ανατεθεί διοίκηση ή η προστασία του καθεστώτος της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου υπό τα Ηνωμένα Έθνη σε αντάλλαγμα, ναι, το αεροδρόμιο της Τύμπου να τεθεί υπό διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών, αρκεί να τηρούνται οι διεθνείς κανονισμοί της ΙCAO». Η εισήγηση αυτή (Αμμόχωστος έναντι Τύμπου) είναι σαν να μην έγινε, ουδείς ασχολήθηκε μαζί της. Ο ΔΗΣΥ τήρησε εμφανή στάση σιωπής, ίσως στα πλαίσια της ψυχρότητας Προεδρικού-Πινδάρου, εξαιτίας της κάλυψης που παρέχει ο Αναστασιάδης στην προεδρική ατζέντα Ν. Χριστοδουλίδη. Κανένας πλέον δεν τον παίρνει στα σοβαρά, καθώς κέρδισε το «παράσημο» της ανυποληψίας με τις εννιάχρονες επιδόσεις του.
Η πολιτική αρίθμηση του 51% κινείται ανάμεσα στην αλλοπρόσαλλη πολιτική Αναστασιάδη (2017-2020) και την καταιγιστική παραπληροφόρηση από μερίδα των ΜΜΕ. Παρά ταύτα, το εκλογικό μας σώμα προβληματίζεται σοβαρά για το μέλλον. Αντιλαμβάνεται τους κινδύνους από την παράταση του αδιεξόδου. Το 51% κατανοεί πως η διάσταση του χρόνου αποκτά μια πιο επείγουσα σημασία.
Ως εκ τούτου, οι προεδρικές εκλογές στη νήσο το 2023 έχουν τα δικά τους ιδιαίτερα χαρακτηριστικά:
Πρώτο, το στρατηγικό τέλμα στο Κυπριακό. Απαιτείται σθένος για να κινηθεί μια διαδικασία με ΟΗΕ-ΕΕ σε συνάρτηση με τις ευρωτουρκικές σχέσεις το δεύτερο μισό του 2023- σχεδόν ταυτόχρονα προεδρικές στην Κύπρο, Φεβρουάριο 2023, προεδρικές στην Τουρκία, Ιούνιος, 2023.
Δεύτερο, η εκτεταμένη διαφθορά/διαπλοκή. Η κοινωνία μας βλέπει το σύστημα που κτίστηκε γύρω από τα «χρυσά διαβατήρια» και θέτει ερωτήματα: Ποιος υποψήφιος μπορεί να κτίσει μια άλλη σελίδα με ισχυρές εποπτικές αρχές και διαφάνεια;
Τριτο, τα ζητήματα της ανάπτυξης (πράσινη οικονομία, εκπαίδευση, ψηφιακός μετασχηματισμός) συνιστούν επίσης τρεις άξονες που η προώθησή τους συναντά τον εκσυγχρονισμό της κυπριακής κοινωνίας.
Κυκλοφορούν διάφορα ονόματα που επιδιώκουν να γίνουν υποψήφιοι το 2023 και είναι να διερωτάσαι: Μερικοί δεν υπέγραφαν μαζί με τον Αναστασιάδη τα «χρυσά διαβατήρια» στο ίδιο Υπουργικό Συμβούλιο; Δεν ήταν μαζί με τον Αναστασιάδη στο Κραν Μοντάνα; Η συγκάλυψη της πορείας προς τη διχοτόμηση και της εκτεταμένης διαφθοράς ήταν βολική για να εμφανίζονται σήμερα ως παράγοντεςκαι να λένε στην κούρσα για το 2023 ότι «εγώ εντζιαι»!
Το 2023 έχει μία ουσιώδη συνάρτηση με το διακύβευμα μιας κορυφαίας συγκυρίας: Ή την διαβάζουμε και την εκφράζουμε με σύγχρονους τρόπους ή πάμε στην ανακύκλωση με ότι σημαίνει «ανακύκλωση σε λάθος ιστορικό σημείο». Γιατί όμως το αυτονόητο απαιτεί σθένος για να γίνει πραγματικότητα; Κανονικά δεν θα έπρεπε. Ωστόσο, ένα καλά οργανωμένο δίκτυο που προτιμά την ακινησία, χρησιμοποιεί μία ακραία ρητορική χαρακτηρίζοντας, με το ένα ή το άλλο επίθετο, κάθε σοβαρή προσπάθεια για να ξεκολλήσουμε από το τέλμα. Σκιάχτρα σε κάθε γωνιά. Επί της ουσίας, εκτιμώ πως η επιδίωξη λύσης ΔΔΟ, δεν έχει απέναντί της κάποιον συγκροτημένο, πολιτικό «αντίπαλο»-έχει μόνο συνθήματα ατάκτως ερριμένα. Ο υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές του 2023 που θα μιλήσει στην κοινή γνώμη με τη γλώσσα του ορθολογισμού, θα πάρει και την εντολή να κάνει την μέγιστη προσπάθεια το καλοκαίρι το 2023.
